Job 41
1 Madakpan ba nimo ang Leviathan pinaagi sa taga sa isda? O mahiktan ang iyang panga pinaagi sa pisi?
Kaya mo bang palabasin ang leviatan gamit ang kawit sa pangingisda? O igapos ang mga panga niya gamit ang tali?
2 Makabutang ka ba ug pisi sa iyang ilong, o makatusok sa iyang panga pinaagi sa taga?
Kaya mo bang maglagay ng lubid sa ilong niya, o butasin ang panga niya gamit ang kawit?
3 Magpakiluoy ba siya sa makadaghan kanimo? Magsulti ba siya ug mga malumo nga mga pulong kanimo?
Magsusumamo ba siya sa iyo nang paulit-ulit? Magsasabi ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?
4 Maghimo ba siya ug kasabotan uban kanimo, nga himoon nimo siyang sulugoon hangtod sa kahangtoran?
Gagawa ba siya ng kasunduan sa iyo, na dapat mo siyang gawing alipin magpakailanman?
5 Makigdula ka ba kaniya sama sa imong buhaton sa langgam? Hiktan ba nimo siya alang sa imong mga sulugoon nga mga babaye?
Makikipaglaro ka ba sa kaniya nang katulad sa ibon? Itatali mo ba siya para sa iyong mga aliping babae?
6 Makigbaylo ba alang kaniya ang mga pundok sa mga mananagat? Bahinbahinon ba nila siya aron ibaylo ngadto sa mga nagpatigayon?
Tatawad ba ang mga pangkat ng mga mangingisda para sa kaniya? Hahatiin ba nila siya para makipagkalakalan sa mga mangangalakal?
7 Madutlan ba nimo ang iyang panit pinaagi sa tinalinisan nga puthaw o ang iyang ulo pinaagi sa mga bangkaw alang sa isda?
Kaya mo bang punuin ang tagiliran niya ng mga salapang o ang ulo niya ng mga sibat sa pangingisda?
8 Guniti siya sa makausa, ug mahinumdoman nimo ang gubat ug dili na kini buhaton pag-usab.
Ilagay mo ang iyong kamay sa kaniya minsan lamang, at maaalala mo ang labanan at hindi na ito gagawin.
9 Tan-awa, ang paglaom ni bisan kinsa nga nagbuhat niana usa lamang ka bakak; dili ba matumba sa yuta ang si bisan kinsa pinaagi lamang sa pagtan-aw kaniya?
Tingnan mo, ang pag-asa ng sinumang ginagawa iyon ay kasinungalingan; hindi ba mapapatirapa sa lupa sa pagtingin lamang sa kaniya?
10 Walay bangis nga makaako sa pagpukaw sa Leviathan; unya, kinsa man siya nga makabarog sa akong atubangan?
Walang matapang na maglalakas-loob na pukawin ang leviatan; sino ngayon, ang makatatayo sa harap ko?
11 Kinsa man ang unang nakahatag kanako ug bisan unsa aron nga bayran ko siya pagbalik?
Sino ang unang nagbigay sa akin ng anumang bagay na dapat ko siyang bayaran pabalik? Anuman ang nasa ilalim ng buong kalangitan ay sa akin.
12 Akoa ang bisan unsa nga anaa ilalom sa kawanangan. Dili ako magpakahilom mahitungod sa mga batiis sa Leviathan, ni mahitungod sa iyang pagkakusgan, ni mahitungod sa iyang matahom nga panagway.
Hindi ako mananahimik tungkol sa mga binti ng leviatan, maging ang tungkol sa kaniyang kalakasan, maging ang kaniyang kaaya-ayang anyo.
13 Kinsa man ang makalangkat sa iyang panggawas nga sapot? Kinsa man ang makapadulot sa iyang duha ka sapaw nga kalasag?
Sino ang makatatanggal ng kaniyang panlabas na takip? Sino ang makapapasok sa kaniyang dobleng baluti?
14 Kinsa man ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong— gipalibotan sa iyang ngipon, nga makalilisang?
Sino ang makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha— napalilibutan ng kaniyang mga ngipin na kakila-kilabot?
15 Ang iyang likod hinimo gikan sa naglaray nga mga taming, hugot kaayo sama sa usa ka nasirado nga selyo.
Ang kaniyang likod ay gawa sa mga hanay ng mga kalasag, magkakalapit na katulad ng saradong selyo.
16 Duol kaayo ang usa ngadto sa usa nga walay hangin nga makasulod niini.
Magkalapit sila sa isa't isa na walang hangin na nakapapasok sa gitna nila.
17 Nahiusa sila sa matag usa; dug-ol kaayo sila, aron dili sila mabulag.
Magkadugtong sila; magkadikit sila, para hindi sila mapaghihiwalay.
18 Sa iyang pagpangusmo may mokidlap nga kayahag; ang iyang mga mata sama sa tabontabon sa banagbanag sa kabuntagon.
Kumikislap ang liwanag mula sa kaniyang pagsinghal; ang kaniyang mga mata ay tulad ng talukap ng bukang-liwayway.
19 Nagagawas gikan sa iyang baba ang nagkalayo nga mga sulo, daw nangambak ang siga sa kalayo.
Mula sa bibig niya ay mga nag-aapoy na sulo, ang mga kislap ng apoy ay nagtatalsikan.
20 Nagagawas gikan sa bangag sa iyang ilong ang aso nga sama sa nagbukal nga kolon diha sa kalayo diin gipaypayan aron moinit ug maayo.
Mula sa mga butas ng kaniyang ilong ay usok katulad ng kumukulong palayok sa apoy na pinaypayan para maging sobrang init.
21 Ang iyang gininhawa makapasilaob sa mga uling ngadto sa kalayo; mogawas ang kalayo gikan sa iyang baba.
Ang kaniyang hininga ay sinisindihan ng mga uling para lumagablab; apoy ang lumalabas sa bibig niya.
22 Ang pagkakusgan anaa sa iyang liog, ug ang kalisang nagasayaw diha sa iyang atubangan.
Kalakasan ang nasa leeg niya, at sumasayaw ang takot sa harap niya.
23 Ang mga bahin sa iyang unod nagtapot; lig-on kini ngadto kaniya; dili kini matarog.
Magkakadugtong ang mga tupi ng kaniyang laman; nakakapit sila sa kaniya; hindi sila magagalaw.
24 Ang iyang kasingkasing sama kagahi sa bato— sa pagkatinuod, sama kagahi sa bato nga anaa sa ubos nga bahin sa galingan.
Ang kaniyang puso ay kasing tigas ng bato— sa katunayan, kasing tigas ng batong gilingan.
25 Sa dihang motindog siya, bisan ang mga diosdios mangahadlok; tungod sa kahadlok, moatras sila.
Kapag tinataas niya ang kaniyang sarili, kahit ang mga diyos ay natatakot; dahil sa takot, umaatras sila.
26 Kung tigbason siya pinaagi sa espada, wala kini mahimo— ug bisan pa ang bangkaw, ang pana, o bisan unsang talinis nga hinagiban.
Kung tatamaan siya ng espada, wala itong magagawa— at maging ang sibat, palaso at iba pang matulis na sandata.
27 Alang kaniya ang puthaw daw usa lamang ka uhay, ug ang tumbaga daw usa lamang ka gabok nga kahoy.
Ang tingin niya sa bakal ay parang dayami, at sa tanso ay parang bulok na kahoy.
28 Dili makapadagan kaniya ang pana; alang kaniya ang mga lambuyog mahimong tipasi.
Hindi siya mapapatakbo ng palaso; sa kaniya ang mga bato ng tirador ay nagiging ipa.
29 Ang mga bunal giisip ingon nga uhay; nagkatawa siya sa hinadyong sa mga bangkaw.
Ang mga pamalo ay parang dayami; pinagtatawanan niya ang sumusuray na paglipad ng sibat.
30 Ang ilalom niyang bahin sama sa hait nga mga tipik sa buak nga mga kolon; nagabilin siya ug agi diha sa lapok ingon nga kini usa ka balsa nga panggiok.
Ang kaniyang mga pambabang bahagi ay tulad ng mga matatalim na piraso ng basag na palayok; iniiwan niya ang malaking bakas sa putik na para siyang karetang giikan.
31 Gipabula niya ang kahiladman sama sa nagbukal nga tubig diha sa kolon; gihimo niya ang dagat nga sama sa kolon sa lana.
Pinabubula niya ang kailaliman katulad ng kumukulong tubig sa palayok; ginagawa niya ang dagat na parang palayok ng pamahid.
32 Gipadan-ag niya ang iyang maagian; makahunahuna ang tawo nga puti ang kahiladman.
Pinakikinang niya ang landas na dinaanan niya; iisipin ng isang tao na ang kailaliman ay puti.
33 Walay makatupong kaniya dinhi sa kalibotan, nga gimugna aron magpuyo nga walay kahadlok.
Sa lupa ay walang makapapantay sa kaniya, na ginawa para mamuhay nang walang takot.
34 Nagtan-aw siya sa tanang butang nga adunay garbo; hari siya sa tanang mga anak sa garbo.”
Nakikita niya ang lahat ng mayabang; siya ang hari ng lahat ng mga anak ng kayabangan.”
