< Job 41 >

1 Madakpan ba nimo ang Leviathan pinaagi sa taga sa isda? O mahiktan ang iyang panga pinaagi sa pisi?
¿Sacarás tú al Leviatán con el anzuelo; y con la cuerda que le echares en su lengua?
2 Makabutang ka ba ug pisi sa iyang ilong, o makatusok sa iyang panga pinaagi sa taga?
¿Pondrás tú garfio en sus narices; y horadarás tú con espina su quijada?
3 Magpakiluoy ba siya sa makadaghan kanimo? Magsulti ba siya ug mga malumo nga mga pulong kanimo?
¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿hablarte ha él a ti lisonjas?
4 Maghimo ba siya ug kasabotan uban kanimo, nga himoon nimo siyang sulugoon hangtod sa kahangtoran?
¿Hará concierto contigo para que le tomes por siervo perpetuo?
5 Makigdula ka ba kaniya sama sa imong buhaton sa langgam? Hiktan ba nimo siya alang sa imong mga sulugoon nga mga babaye?
¿Jugarás tú con él, como con pájaro? ¿y atarle has para tus niñas?
6 Makigbaylo ba alang kaniya ang mga pundok sa mga mananagat? Bahinbahinon ba nila siya aron ibaylo ngadto sa mga nagpatigayon?
¿Harán banquete por causa de él los compañeros? ¿partirle han entre los mercaderes?
7 Madutlan ba nimo ang iyang panit pinaagi sa tinalinisan nga puthaw o ang iyang ulo pinaagi sa mga bangkaw alang sa isda?
¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, y con francado de pescadores su cabeza?
8 Guniti siya sa makausa, ug mahinumdoman nimo ang gubat ug dili na kini buhaton pag-usab.
Pon tu mano sobre él: acordarte has de la batalla, y nunca más tornarás.
9 Tan-awa, ang paglaom ni bisan kinsa nga nagbuhat niana usa lamang ka bakak; dili ba matumba sa yuta ang si bisan kinsa pinaagi lamang sa pagtan-aw kaniya?
He aquí que tu esperanza será burlada; por que aun a su sola vista se desmayarán.
10 Walay bangis nga makaako sa pagpukaw sa Leviathan; unya, kinsa man siya nga makabarog sa akong atubangan?
Nadie hay tan osado que le despierte: ¿quién pues podrá estar delante de mí?
11 Kinsa man ang unang nakahatag kanako ug bisan unsa aron nga bayran ko siya pagbalik?
¿Quién me previno para que yo se lo agradezca? todo lo que está debajo del cielo es mío.
12 Akoa ang bisan unsa nga anaa ilalom sa kawanangan. Dili ako magpakahilom mahitungod sa mga batiis sa Leviathan, ni mahitungod sa iyang pagkakusgan, ni mahitungod sa iyang matahom nga panagway.
Y no callaré sus miembros, y la cosa de sus fuerzas, y la gracia de su disposición.
13 Kinsa man ang makalangkat sa iyang panggawas nga sapot? Kinsa man ang makapadulot sa iyang duha ka sapaw nga kalasag?
¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿quién se llegará a él con freno doble?
14 Kinsa man ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong— gipalibotan sa iyang ngipon, nga makalilisang?
¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los ordenes de sus dientes espantan.
15 Ang iyang likod hinimo gikan sa naglaray nga mga taming, hugot kaayo sama sa usa ka nasirado nga selyo.
La gloria de su vestido es escudos fuertes, cerrados entre sí estrechamente.
16 Duol kaayo ang usa ngadto sa usa nga walay hangin nga makasulod niini.
El uno se junta con el otro, que viento no entra entre ellos.
17 Nahiusa sila sa matag usa; dug-ol kaayo sila, aron dili sila mabulag.
El uno está pegado con el otro, están trabados entre sí, que no se pueden apartar.
18 Sa iyang pagpangusmo may mokidlap nga kayahag; ang iyang mga mata sama sa tabontabon sa banagbanag sa kabuntagon.
Con sus estornudos enciende lumbre; y sus ojos son como los párpados del alba.
19 Nagagawas gikan sa iyang baba ang nagkalayo nga mga sulo, daw nangambak ang siga sa kalayo.
De su boca salen hachas de fuego, y proceden centellas de fuego.
20 Nagagawas gikan sa bangag sa iyang ilong ang aso nga sama sa nagbukal nga kolon diha sa kalayo diin gipaypayan aron moinit ug maayo.
De sus narices sale humo, como de una olla, o caldero que hierve.
21 Ang iyang gininhawa makapasilaob sa mga uling ngadto sa kalayo; mogawas ang kalayo gikan sa iyang baba.
Su aliento enciende los carbones, y de su boca sale llama.
22 Ang pagkakusgan anaa sa iyang liog, ug ang kalisang nagasayaw diha sa iyang atubangan.
En su cerviz mora la fortaleza, y delante de él es deshecho el trabajo.
23 Ang mga bahin sa iyang unod nagtapot; lig-on kini ngadto kaniya; dili kini matarog.
Las partes de su carne están pegadas entre sí: está firme su carne en él, y no se mueve.
24 Ang iyang kasingkasing sama kagahi sa bato— sa pagkatinuod, sama kagahi sa bato nga anaa sa ubos nga bahin sa galingan.
Su corazón es firme como una piedra, y fuerte como la muela de debajo.
25 Sa dihang motindog siya, bisan ang mga diosdios mangahadlok; tungod sa kahadlok, moatras sila.
De su grandeza tienen temor los fuertes, y de sus desmayos se purgan.
26 Kung tigbason siya pinaagi sa espada, wala kini mahimo— ug bisan pa ang bangkaw, ang pana, o bisan unsang talinis nga hinagiban.
Cuando alguno le alcanzare, ni espada, ni lanza, ni dardo, ni coselete, durará contra él.
27 Alang kaniya ang puthaw daw usa lamang ka uhay, ug ang tumbaga daw usa lamang ka gabok nga kahoy.
El hierro estima por pajas, y el acero por leño podrido.
28 Dili makapadagan kaniya ang pana; alang kaniya ang mga lambuyog mahimong tipasi.
Saeta no le hace huir: las piedras de honda se le tornan armas.
29 Ang mga bunal giisip ingon nga uhay; nagkatawa siya sa hinadyong sa mga bangkaw.
Toda arma tiene por hojarascas, y del blandeamiento de la pica se burla,
30 Ang ilalom niyang bahin sama sa hait nga mga tipik sa buak nga mga kolon; nagabilin siya ug agi diha sa lapok ingon nga kini usa ka balsa nga panggiok.
Por debajo tiene agudas conchas: imprime su agudez en el suelo.
31 Gipabula niya ang kahiladman sama sa nagbukal nga tubig diha sa kolon; gihimo niya ang dagat nga sama sa kolon sa lana.
Hace hervir como una olla la profunda mar; y tórnala como una olla de ungüento.
32 Gipadan-ag niya ang iyang maagian; makahunahuna ang tawo nga puti ang kahiladman.
En pos de sí hace resplandecer la senda, que parece que la mar es cana.
33 Walay makatupong kaniya dinhi sa kalibotan, nga gimugna aron magpuyo nga walay kahadlok.
No hay sobre la tierra su semejante, hecho para nada temer.
34 Nagtan-aw siya sa tanang butang nga adunay garbo; hari siya sa tanang mga anak sa garbo.”
Menosprecia toda cosa alta, es rey sobre todos los soberbios.

< Job 41 >