Job 41
1 Madakpan ba nimo ang Leviathan pinaagi sa taga sa isda? O mahiktan ang iyang panga pinaagi sa pisi?
Prendras-tu le crocodile à l’hameçon? Saisiras-tu sa langue avec une corde?
2 Makabutang ka ba ug pisi sa iyang ilong, o makatusok sa iyang panga pinaagi sa taga?
Mettras-tu un jonc dans ses narines? Lui perceras-tu la mâchoire avec un crochet?
3 Magpakiluoy ba siya sa makadaghan kanimo? Magsulti ba siya ug mga malumo nga mga pulong kanimo?
Te pressera-t-il de supplication? Te parlera-t-il d’une voix douce?
4 Maghimo ba siya ug kasabotan uban kanimo, nga himoon nimo siyang sulugoon hangtod sa kahangtoran?
Fera-t-il une alliance avec toi, Pour devenir à toujours ton esclave?
5 Makigdula ka ba kaniya sama sa imong buhaton sa langgam? Hiktan ba nimo siya alang sa imong mga sulugoon nga mga babaye?
Joueras-tu avec lui comme avec un oiseau? L’attacheras-tu pour amuser tes jeunes filles?
6 Makigbaylo ba alang kaniya ang mga pundok sa mga mananagat? Bahinbahinon ba nila siya aron ibaylo ngadto sa mga nagpatigayon?
Les pêcheurs en trafiquent-ils? Le partagent-ils entre les marchands?
7 Madutlan ba nimo ang iyang panit pinaagi sa tinalinisan nga puthaw o ang iyang ulo pinaagi sa mga bangkaw alang sa isda?
Couvriras-tu sa peau de dards, Et sa tête de harpons?
8 Guniti siya sa makausa, ug mahinumdoman nimo ang gubat ug dili na kini buhaton pag-usab.
Dresse ta main contre lui, Et tu ne t’aviseras plus de l’attaquer.
9 Tan-awa, ang paglaom ni bisan kinsa nga nagbuhat niana usa lamang ka bakak; dili ba matumba sa yuta ang si bisan kinsa pinaagi lamang sa pagtan-aw kaniya?
Voici, on est trompé dans son attente; A son seul aspect n’est-on pas terrassé?
10 Walay bangis nga makaako sa pagpukaw sa Leviathan; unya, kinsa man siya nga makabarog sa akong atubangan?
Nul n’est assez hardi pour l’exciter; Qui donc me résisterait en face?
11 Kinsa man ang unang nakahatag kanako ug bisan unsa aron nga bayran ko siya pagbalik?
De qui suis-je le débiteur? Je le paierai. Sous le ciel tout m’appartient.
12 Akoa ang bisan unsa nga anaa ilalom sa kawanangan. Dili ako magpakahilom mahitungod sa mga batiis sa Leviathan, ni mahitungod sa iyang pagkakusgan, ni mahitungod sa iyang matahom nga panagway.
Je veux encore parler de ses membres, Et de sa force, et de la beauté de sa structure.
13 Kinsa man ang makalangkat sa iyang panggawas nga sapot? Kinsa man ang makapadulot sa iyang duha ka sapaw nga kalasag?
Qui soulèvera son vêtement? Qui pénétrera entre ses mâchoires?
14 Kinsa man ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong— gipalibotan sa iyang ngipon, nga makalilisang?
Qui ouvrira les portes de sa gueule? Autour de ses dents habite la terreur.
15 Ang iyang likod hinimo gikan sa naglaray nga mga taming, hugot kaayo sama sa usa ka nasirado nga selyo.
Ses magnifiques et puissants boucliers Sont unis ensemble comme par un sceau;
16 Duol kaayo ang usa ngadto sa usa nga walay hangin nga makasulod niini.
Ils se serrent l’un contre l’autre, Et l’air ne passerait pas entre eux;
17 Nahiusa sila sa matag usa; dug-ol kaayo sila, aron dili sila mabulag.
Ce sont des frères qui s’embrassent, Se saisissent, demeurent inséparables.
18 Sa iyang pagpangusmo may mokidlap nga kayahag; ang iyang mga mata sama sa tabontabon sa banagbanag sa kabuntagon.
Ses éternuements font briller la lumière; Ses yeux sont comme les paupières de l’aurore.
19 Nagagawas gikan sa iyang baba ang nagkalayo nga mga sulo, daw nangambak ang siga sa kalayo.
Des flammes jaillissent de sa bouche, Des étincelles de feu s’en échappent.
20 Nagagawas gikan sa bangag sa iyang ilong ang aso nga sama sa nagbukal nga kolon diha sa kalayo diin gipaypayan aron moinit ug maayo.
Une fumée sort de ses narines, Comme d’un vase qui bout, d’une chaudière ardente.
21 Ang iyang gininhawa makapasilaob sa mga uling ngadto sa kalayo; mogawas ang kalayo gikan sa iyang baba.
Son souffle allume les charbons, Sa gueule lance la flamme.
22 Ang pagkakusgan anaa sa iyang liog, ug ang kalisang nagasayaw diha sa iyang atubangan.
La force a son cou pour demeure, Et l’effroi bondit au-devant de lui.
23 Ang mga bahin sa iyang unod nagtapot; lig-on kini ngadto kaniya; dili kini matarog.
Ses parties charnues tiennent ensemble, Fondues sur lui, inébranlables.
24 Ang iyang kasingkasing sama kagahi sa bato— sa pagkatinuod, sama kagahi sa bato nga anaa sa ubos nga bahin sa galingan.
Son cœur est dur comme la pierre, Dur comme la meule inférieure.
25 Sa dihang motindog siya, bisan ang mga diosdios mangahadlok; tungod sa kahadlok, moatras sila.
Quand il se lève, les plus vaillants ont peur, Et l’épouvante les fait fuir.
26 Kung tigbason siya pinaagi sa espada, wala kini mahimo— ug bisan pa ang bangkaw, ang pana, o bisan unsang talinis nga hinagiban.
C’est en vain qu’on l’attaque avec l’épée; La lance, le javelot, la cuirasse, ne servent à rien.
27 Alang kaniya ang puthaw daw usa lamang ka uhay, ug ang tumbaga daw usa lamang ka gabok nga kahoy.
Il regarde le fer comme de la paille, L’airain comme du bois pourri.
28 Dili makapadagan kaniya ang pana; alang kaniya ang mga lambuyog mahimong tipasi.
La flèche ne le met pas en fuite, Les pierres de la fronde sont pour lui du chaume.
29 Ang mga bunal giisip ingon nga uhay; nagkatawa siya sa hinadyong sa mga bangkaw.
Il ne voit dans la massue qu’un brin de paille, Il rit au sifflement des dards.
30 Ang ilalom niyang bahin sama sa hait nga mga tipik sa buak nga mga kolon; nagabilin siya ug agi diha sa lapok ingon nga kini usa ka balsa nga panggiok.
Sous son ventre sont des pointes aiguës: On dirait une herse qu’il étend sur le limon.
31 Gipabula niya ang kahiladman sama sa nagbukal nga tubig diha sa kolon; gihimo niya ang dagat nga sama sa kolon sa lana.
Il fait bouillir le fond de la mer comme une chaudière, Il l’agite comme un vase rempli de parfums.
32 Gipadan-ag niya ang iyang maagian; makahunahuna ang tawo nga puti ang kahiladman.
Il laisse après lui un sentier lumineux; L’abîme prend la chevelure d’un vieillard.
33 Walay makatupong kaniya dinhi sa kalibotan, nga gimugna aron magpuyo nga walay kahadlok.
Sur la terre nul n’est son maître; Il a été créé pour ne rien craindre.
34 Nagtan-aw siya sa tanang butang nga adunay garbo; hari siya sa tanang mga anak sa garbo.”
Il regarde avec dédain tout ce qui est élevé, Il est le roi des plus fiers animaux.
