Job 41
1 Madakpan ba nimo ang Leviathan pinaagi sa taga sa isda? O mahiktan ang iyang panga pinaagi sa pisi?
Canst thou draw out the Crocodile with a fish-hook? Or, with a cord, canst thou fasten down his tongue?
2 Makabutang ka ba ug pisi sa iyang ilong, o makatusok sa iyang panga pinaagi sa taga?
Wilt thou put a rush-cord on his nose? or, with a thorn, wilt thou pierce his jaw?
3 Magpakiluoy ba siya sa makadaghan kanimo? Magsulti ba siya ug mga malumo nga mga pulong kanimo?
Will he multiply unto thee supplications, or will he speak unto thee softly?
4 Maghimo ba siya ug kasabotan uban kanimo, nga himoon nimo siyang sulugoon hangtod sa kahangtoran?
Will he solemnise a covenant with thee? Wilt thou take him for a life-long servant?
5 Makigdula ka ba kaniya sama sa imong buhaton sa langgam? Hiktan ba nimo siya alang sa imong mga sulugoon nga mga babaye?
Wilt thou sport with him, as with a little bird? Or wilt thou bind him, for thy maidens?
6 Makigbaylo ba alang kaniya ang mga pundok sa mga mananagat? Bahinbahinon ba nila siya aron ibaylo ngadto sa mga nagpatigayon?
Shall the companions bargain over him? or will they part him among the traders?
7 Madutlan ba nimo ang iyang panit pinaagi sa tinalinisan nga puthaw o ang iyang ulo pinaagi sa mga bangkaw alang sa isda?
Wilt thou fill, with darts, his skin? or, with fish-spears, his head?
8 Guniti siya sa makausa, ug mahinumdoman nimo ang gubat ug dili na kini buhaton pag-usab.
Lay thou upon him thy hand, remember the battle—no more!
9 Tan-awa, ang paglaom ni bisan kinsa nga nagbuhat niana usa lamang ka bakak; dili ba matumba sa yuta ang si bisan kinsa pinaagi lamang sa pagtan-aw kaniya?
Lo! any hope of him, hath been found deceptive, Even at the sight of him, shall not one be overwhelmed?
10 Walay bangis nga makaako sa pagpukaw sa Leviathan; unya, kinsa man siya nga makabarog sa akong atubangan?
None so bold, that he will rouse him! Who then is he that, before me, can stand?
11 Kinsa man ang unang nakahatag kanako ug bisan unsa aron nga bayran ko siya pagbalik?
Who hath forestalled me, that I may repay him? Under all the heavens, mine it is!
12 Akoa ang bisan unsa nga anaa ilalom sa kawanangan. Dili ako magpakahilom mahitungod sa mga batiis sa Leviathan, ni mahitungod sa iyang pagkakusgan, ni mahitungod sa iyang matahom nga panagway.
I will not pass by in silence his parts, or the matter of strength, or the grace of his armour.
13 Kinsa man ang makalangkat sa iyang panggawas nga sapot? Kinsa man ang makapadulot sa iyang duha ka sapaw nga kalasag?
Who hath removed his outer garment, through his double row of teeth, who would enter?
14 Kinsa man ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong— gipalibotan sa iyang ngipon, nga makalilisang?
The doors of his face, who hath opened? The circles of his teeth, are a terror!
15 Ang iyang likod hinimo gikan sa naglaray nga mga taming, hugot kaayo sama sa usa ka nasirado nga selyo.
A pride, are his arched sides, closed up, with a firm seal;
16 Duol kaayo ang usa ngadto sa usa nga walay hangin nga makasulod niini.
One to another, they join, and, air, cannot enter between them;
17 Nahiusa sila sa matag usa; dug-ol kaayo sila, aron dili sila mabulag.
Each to its fellow, they cleave, they grasp each other, and cannot be parted;
18 Sa iyang pagpangusmo may mokidlap nga kayahag; ang iyang mga mata sama sa tabontabon sa banagbanag sa kabuntagon.
His sneezings, flash forth light, and, his eyes, are like the eyelashes of the dawn;
19 Nagagawas gikan sa iyang baba ang nagkalayo nga mga sulo, daw nangambak ang siga sa kalayo.
Out of his mouth, torches dart forth, sparks of fire, escape;
20 Nagagawas gikan sa bangag sa iyang ilong ang aso nga sama sa nagbukal nga kolon diha sa kalayo diin gipaypayan aron moinit ug maayo.
Out of his nostrils, proceedeth smoke, like a blown pot and rushes;
21 Ang iyang gininhawa makapasilaob sa mga uling ngadto sa kalayo; mogawas ang kalayo gikan sa iyang baba.
His breath, setteth coals ablaze, and, a flame, out of his mouth, proceedeth;
22 Ang pagkakusgan anaa sa iyang liog, ug ang kalisang nagasayaw diha sa iyang atubangan.
In his neck, lodgeth strength, and, before him, danceth dismay;
23 Ang mga bahin sa iyang unod nagtapot; lig-on kini ngadto kaniya; dili kini matarog.
The dewlaps of his flesh, cleave together, hardened upon him, they cannot be moved;
24 Ang iyang kasingkasing sama kagahi sa bato— sa pagkatinuod, sama kagahi sa bato nga anaa sa ubos nga bahin sa galingan.
His heart, is hardened like a stone, yea hardened, like the nether millstone;
25 Sa dihang motindog siya, bisan ang mga diosdios mangahadlok; tungod sa kahadlok, moatras sila.
At his rising up, mighty men are afraid, by reason of terror, they are beside themselves:
26 Kung tigbason siya pinaagi sa espada, wala kini mahimo— ug bisan pa ang bangkaw, ang pana, o bisan unsang talinis nga hinagiban.
As for him that assaileth him, the sword availeth not, spear, dart, or coat of mail:
27 Alang kaniya ang puthaw daw usa lamang ka uhay, ug ang tumbaga daw usa lamang ka gabok nga kahoy.
He counteth iron as broken straw, and bronze as rotten wood:
28 Dili makapadagan kaniya ang pana; alang kaniya ang mga lambuyog mahimong tipasi.
The arrow, will not make him flee, Into chaff, are sling-stones changed by him:
29 Ang mga bunal giisip ingon nga uhay; nagkatawa siya sa hinadyong sa mga bangkaw.
As a straw, is a club accounted, and he laugheth at the whir of the javelin;
30 Ang ilalom niyang bahin sama sa hait nga mga tipik sa buak nga mga kolon; nagabilin siya ug agi diha sa lapok ingon nga kini usa ka balsa nga panggiok.
His underparts, are points of potsherd, a pointed threshing roller spreadeth out upon the slime:
31 Gipabula niya ang kahiladman sama sa nagbukal nga tubig diha sa kolon; gihimo niya ang dagat nga sama sa kolon sa lana.
He causeth to boil, as a cauldron, the raging deep, the sea, he maketh like a brewing vessel:
32 Gipadan-ag niya ang iyang maagian; makahunahuna ang tawo nga puti ang kahiladman.
After him, he lighteth up a path, one might think the resounding deep to be hoary!
33 Walay makatupong kaniya dinhi sa kalibotan, nga gimugna aron magpuyo nga walay kahadlok.
There is not—upon the dust—his like, that hath been made to be without fear;
34 Nagtan-aw siya sa tanang butang nga adunay garbo; hari siya sa tanang mga anak sa garbo.”
Every thing lofty, he beholdeth, he, is king over all ravenous beasts.
