Job 41
1 Madakpan ba nimo ang Leviathan pinaagi sa taga sa isda? O mahiktan ang iyang panga pinaagi sa pisi?
Kan du trække Krokodillen op med Krog og binde dens Tunge med Snøre?
2 Makabutang ka ba ug pisi sa iyang ilong, o makatusok sa iyang panga pinaagi sa taga?
Kan du mon stikke et Siv i dens Snude, bore en Krog igennem dens Kæber?
3 Magpakiluoy ba siya sa makadaghan kanimo? Magsulti ba siya ug mga malumo nga mga pulong kanimo?
Mon den vil trygle dig længe og give dig gode Ord?
4 Maghimo ba siya ug kasabotan uban kanimo, nga himoon nimo siyang sulugoon hangtod sa kahangtoran?
Mon den vil indgaa en Pagt med dig, saa du faar den til Træl for evigt?
5 Makigdula ka ba kaniya sama sa imong buhaton sa langgam? Hiktan ba nimo siya alang sa imong mga sulugoon nga mga babaye?
Han du mon lege med den som en Fugl og tøjre den for dine Pigebørn?
6 Makigbaylo ba alang kaniya ang mga pundok sa mga mananagat? Bahinbahinon ba nila siya aron ibaylo ngadto sa mga nagpatigayon?
Falbyder Fiskerlauget den og stykker den ud mellem Sælgerne?
7 Madutlan ba nimo ang iyang panit pinaagi sa tinalinisan nga puthaw o ang iyang ulo pinaagi sa mga bangkaw alang sa isda?
Mon du kan spække dens Hud med Kroge og med Harpuner dens Hoved?
8 Guniti siya sa makausa, ug mahinumdoman nimo ang gubat ug dili na kini buhaton pag-usab.
Læg dog engang din Haand paa den! Du vil huske den Kamp og gør det ej mer.
9 Tan-awa, ang paglaom ni bisan kinsa nga nagbuhat niana usa lamang ka bakak; dili ba matumba sa yuta ang si bisan kinsa pinaagi lamang sa pagtan-aw kaniya?
Det Haab vilde blive til Skamme, alene ved Synet laa du der.
10 Walay bangis nga makaako sa pagpukaw sa Leviathan; unya, kinsa man siya nga makabarog sa akong atubangan?
Ingen drister sig til at tirre den, hvem holder Stand imod den?
11 Kinsa man ang unang nakahatag kanako ug bisan unsa aron nga bayran ko siya pagbalik?
Hvem møder den og slipper fra det hvem under hele Himlen?
12 Akoa ang bisan unsa nga anaa ilalom sa kawanangan. Dili ako magpakahilom mahitungod sa mga batiis sa Leviathan, ni mahitungod sa iyang pagkakusgan, ni mahitungod sa iyang matahom nga panagway.
Jeg tier ej om dens Lemmer, hvor stærk den er, hvor smukt den er skabt.
13 Kinsa man ang makalangkat sa iyang panggawas nga sapot? Kinsa man ang makapadulot sa iyang duha ka sapaw nga kalasag?
Hvem har trukket dens Klædning af, trængt ind i dens dobbelte Panser?
14 Kinsa man ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong— gipalibotan sa iyang ngipon, nga makalilisang?
Hvem har aabnet dens Ansigts Døre? Rundt om dens Tænder er Rædsel.
15 Ang iyang likod hinimo gikan sa naglaray nga mga taming, hugot kaayo sama sa usa ka nasirado nga selyo.
Dens Ryg er Reder af Skjolde, dens Bryst er et Segl af Sten;
16 Duol kaayo ang usa ngadto sa usa nga walay hangin nga makasulod niini.
de sidder tæt ved hverandre, Luft kommer ikke ind derimellem;
17 Nahiusa sila sa matag usa; dug-ol kaayo sila, aron dili sila mabulag.
de hænger fast ved hverandre, uadskilleligt griber de ind i hverandre.
18 Sa iyang pagpangusmo may mokidlap nga kayahag; ang iyang mga mata sama sa tabontabon sa banagbanag sa kabuntagon.
Dens Nysen fremkalder straalende Lys, som Morgenrødens Øjenlaag er dens Øjne.
19 Nagagawas gikan sa iyang baba ang nagkalayo nga mga sulo, daw nangambak ang siga sa kalayo.
Ud af dens Gab farer Fakler, Ildgnister spruder der frem.
20 Nagagawas gikan sa bangag sa iyang ilong ang aso nga sama sa nagbukal nga kolon diha sa kalayo diin gipaypayan aron moinit ug maayo.
Em staar ud af dens Næsebor som af en ophedet, kogende Kedel.
21 Ang iyang gininhawa makapasilaob sa mga uling ngadto sa kalayo; mogawas ang kalayo gikan sa iyang baba.
Dens Aande tænder som glødende Kul, Luer staar ud af dens Gab.
22 Ang pagkakusgan anaa sa iyang liog, ug ang kalisang nagasayaw diha sa iyang atubangan.
Styrken bor paa dens Hals, og Angsten hopper foran den.
23 Ang mga bahin sa iyang unod nagtapot; lig-on kini ngadto kaniya; dili kini matarog.
Tæt sidder Kødets Knuder, som støbt til Kroppen; de rokkes ikke;
24 Ang iyang kasingkasing sama kagahi sa bato— sa pagkatinuod, sama kagahi sa bato nga anaa sa ubos nga bahin sa galingan.
fast som Sten er dens Hjerte støbt, fast som den nederste Møllesten.
25 Sa dihang motindog siya, bisan ang mga diosdios mangahadlok; tungod sa kahadlok, moatras sila.
Naar den rejser sig, gyser Helte, fra Sans og Samling gaar de af Skræk.
26 Kung tigbason siya pinaagi sa espada, wala kini mahimo— ug bisan pa ang bangkaw, ang pana, o bisan unsang talinis nga hinagiban.
Angriberens Sværd holder ikke Stand, ej Kastevaaben, Spyd eller Pil.
27 Alang kaniya ang puthaw daw usa lamang ka uhay, ug ang tumbaga daw usa lamang ka gabok nga kahoy.
Jern regner den kun for Halm og Kobber for trøsket Træ;
28 Dili makapadagan kaniya ang pana; alang kaniya ang mga lambuyog mahimong tipasi.
Buens Søn slaar den ikke paa Flugt, Slyngens Sten bliver Straa for den,
29 Ang mga bunal giisip ingon nga uhay; nagkatawa siya sa hinadyong sa mga bangkaw.
Stridskøllen regnes for Rør, den ler ad det svirrende Spyd.
30 Ang ilalom niyang bahin sama sa hait nga mga tipik sa buak nga mga kolon; nagabilin siya ug agi diha sa lapok ingon nga kini usa ka balsa nga panggiok.
Paa Bugen er der skarpe Rande, dens Spor i Dyndet er som Tærskeslædens;
31 Gipabula niya ang kahiladman sama sa nagbukal nga tubig diha sa kolon; gihimo niya ang dagat nga sama sa kolon sa lana.
Dybet faar den i Kog som en Gryde, en Salvekedel gør den af Floden;
32 Gipadan-ag niya ang iyang maagian; makahunahuna ang tawo nga puti ang kahiladman.
bag den er der en lysende Sti, Dybet synes som Sølverhaar.
33 Walay makatupong kaniya dinhi sa kalibotan, nga gimugna aron magpuyo nga walay kahadlok.
Dens Lige findes ikke paa Jord, den er skabt til ikke at frygte.
34 Nagtan-aw siya sa tanang butang nga adunay garbo; hari siya sa tanang mga anak sa garbo.”
Alt, hvad højt er, ræddes for den, den er Konge over alle stolte Dyr.
