Job 4
1 Unya mitubag si Eliphaz nga Temanitanhon ug miingon,
Then spake Eliphaz the Temanite, and said:
2 Kung adunay mosulay sa pagpakigsulti kanimo, maguol ka ba? Apan si kinsa man ang makapugong kaniya sa pagsulti?
If one attempt a word with thee, wilt thou be offended? But who can refrain from speaking?
3 Tan-awa, daghan ang imong natudloan; gilig-on mo ang huyang nga mga kamot.
Behold, thou hast admonished many; Thou hast strengthened feeble hands;
4 Ang imong mga pulong nagaagak niadtong nagakatumba, gibaskog mo ang mahuyang nga mga tuhod.
Thy words have upheld him that was falling, And thou hast given strength to feeble knees.
5 Apan karon ang kasakitan midangat kanimo, ug naluya ka; mitandog kini kanimo, ug nasamok ka.
But now it is come upon thee, and thou faintest; It toucheth thee, and thou art confounded!
6 Dili ba ang imong kahadlok sa Dios mao ang imong gisandigan? Dili ba ang pagkamatul-id sa imong mga dalan mao ang imong gilaoman?
Is not thy fear of God thy hope, And the uprightness of thy ways thy confidence?
7 Hunahunaa kini, nagpakiluoy ako kanimo: kinsa ba ang nawagtang nga walay sala? O kanus-a ba gilaglag ang matarong nga tawo?
Remember, I pray thee, who ever perished being innocent? Or where have the righteous been cut off?
8 Sumala sa akong namatikdan, kadtong magdaro ug kasaypanan ug magpugas sa kasamok susama usab ang anihon.
According to what I have seen, they who plough iniquity, And sow mischief, reap the same.
9 Pinaagi sa gininhawa sa Dios nalaglag sila; pinaagi sa pag-ulbo sa iyang kasuko nangaut-ut sila.
By the blast of God they perish, And by the breath of his nostrils they are consumed.
10 Ang pagngulob sa liyon, ang tingog sa mabangis nga liyon, ang bangkil sa mga gagmay nga liyon— nangapudpod.
The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, And the teeth of the young lions are broken.
11 Ang tigulang nga liyon mamatay sa kakulangon sa tukbonon; ang mga anak sa baye nga liyon nagkatibulaag bisan asa.
The fierce lion perisheth for lack of prey, And the whelps of the lioness are scattered abroad.
12 Karon ang usa ka butang gisugilon kanako sa tago ug ang akong igdulongog nakadawat sa hunghong mahitungod niini.
A word was once secretly brought to me, And mine ear caught a whisper thereof.
13 Unya miabot ang mga panumdoman gikan sa mga panan-awon sa kagabhion, sa dihang nahinanok ang katawhan.
Amid thoughts from visions of the night, When deep sleep falleth upon men,
14 Panahon kadto sa kagabhion sa dihang midangat kanako ang kakulba ug pagpangurog ug nakapauyog sa tanan kong kabukogan.
A fear and a horror came upon me, Which made all my bones to shake.
15 Unya ang espiritu milabay sa akong atubangan ug nanindog ang balahibo sa akong kalawasan.
Then a spirit passed before my face, The hair of my flesh rose on end;
16 Nagpabilin nga mibarog ang espiritu, apan wala ako makakita sa panagway niini. Dihay anino nga anaa sa akong mga mata; adunay kahilom, ug nadungog ko ang tingog nga miingon,
It stood still, but its form I could not discern; An image was before mine eyes; There was silence, and I heard a voice:
17 “Molabaw ba ang pagkamatarong sa usa ka tawo kay sa Dios? Molabaw ba ang pagkaputli sa usa ka tawo kay sa iyang Magbubuhat?
“Shall mortal man be more just than God? Shall man be more pure than his Maker?
18 Tan-awa, kung wala pa mosalig ang Dios sa iyang mga sulugoon; kung namasangil siya sa iyang mga anghel sa kahungog,
Behold, he putteth no trust in his ministering spirits, And his angels he chargeth with frailty.
19 unsa nalang kaha katinuod kini alang niadtong nagpuyo sa mga balay nga lapok, kansang patukoranan anaa sa abog, nga nadugmok lang dayon una pa sa mga anay?
What then are they who dwell in houses of clay, Whose foundation is in the dust, Who crumble to pieces, as if moth-eaten!
20 Taliwala sa kabuntagon ug sa kagabhion gilaglag sila; mangawagtang sila sa walay kataposan nga walay makabantay kanila.
Between morning and evening are they destroyed; They perish for ever, and none regardeth it.
21 Dili ba ang hikot sa ilang tolda pang-ibton diha kanila? Mangamatay sila; mangamatay sila nga walay kaalam.
The excellency that is in them is torn away; They die before they have become wise.”
