Job 39
1 Nasayod ka ba kung kanus-a manganak sa ilang mga nati ang mga ilahas nga kanding sa kabukiran? Nakakita ka ba sa dihang ang mga binaw nakabaton sa ilang mga nati?
¿Sabes tú cuándo paren las cabras monteses? ¿Asististe al parto de las venadas?
2 Makaihap ka ba sa mga bulan nga nanamkon sila? Nasayod ka ba sa panahon nga nakabaton sila sa ilang mga nati?
¿Puedes contar los meses de su preñez y saber el tiempo cuando paren?
3 Naglubog sila ug gianak ang ilang nati, ug unya natapos na ang kasakit sa ilang pagpanganak.
Se encorvan, expulsan sus crías, se libran de sus dolores de parto.
4 Nahimong kusgan ang ilang mga nati ug mitubo diha sa kaumahan; manggawas sila ug dili na mamalik pag-sab.
Sus crías crecen, se fortalecen, salen a campo abierto y no vuelven.
5 Kinsa may nagpalingkawas sa ihalas nga asno? Kinsa man ang nagbadbad sa hikot sa paspas nga asno,
¿Quién dio al asno montés su libertad? ¿Quién soltó las ataduras del rebuznante,
6 kansang puloy-anan akong gihimo sa Arabah, iyang balay sa parat nga yuta?
a cual di el desierto como hogar y tierra salitrosa como vivienda?
7 Mikatawa siya sa pagtamay sa mga kasaba sa siyudad; wala niya nadunggan ang singgit sa nagmaneho.
Se burla del bullicio de la ciudad y no obedece los gritos del arriero,
8 Naglatagaw siya sa kabukiran isip iyang sibsibanan; didto nangita siya sa tanang lunhaw nga tanom aron kaonon.
explora las montañas en busca de su pasto y rastrea toda cosa verde.
9 Malipayon bang moalagad kanimo ang ihalas nga torong baka? Magtugot ba siya nga magpabilin sa imong pasongan?
¿Consentirá el búfalo en ser tu esclavo o pasará la noche en tu establo?
10 Pinaagi sa pisi, madumalahan ba nimo ang ihalas nga torong baka aron darohon ang mga tudling? Darohon ba niya ang walog alang kanimo?
¿Atarás al búfalo al arado con cuerdas? ¿Rastrillará los valles tras ti?
11 Saligan ba nimo siya tungod kay kusgan kaayo siya? Biyaan ba nimo ang imong bulohaton ngadto kaniya?
¿Confiarás en él porque es robusto y dejarás tu labor a su cuidado?
12 Magsalig ka ba nga dad-on niya ang imong lugas sa balay, aron tigomon ang lugas sa imong giokanan?
¿Confiarás en él para que te traiga tu cosecha y reúna el grano en tu era?
13 Magarbohon ang ostrits nga mibukhad sa mga pako, apan tag-as ba ug nalukop ang ilang balahibo sa gugma?
Las alas del avestruz se agitan alegres, ¿pero son las alas y el plumaje del amor?
14 Kay biyaan niya ang iyang mga itlog diha sa yuta, ug gipainitan niya sila diha sa abog;
Abandona sus huevos en la tierra, en el polvo los calienta
15 nalimot siya nga mahimong matamakan sila o nga madugmok sila sa usa ka mapintas nga mananap.
y se olvida que un pie puede aplastarlos o una bestia salvaje pisotearlos.
16 Dili maayo ang iyang pagtagad sa iyang mga piso nga daw dili kini iya; wala siya nahadlok nga mahimong kawang ang iyang paghago,
Es cruel con sus polluelos como si no fueran suyos. No le importa que se pierda su fatiga,
17 tungod kay gihikawan siya sa Dios sa kaalam ug wala siya gihatagan ug panabot.
porque ʼEloah lo privó de sabiduría y no lo dotó de entendimiento.
18 Sa dihang paspas siyang modagan, magkatawa siya nga magtamay sa kabayo ug sa nagsakay niini.
Pero cuando se yergue en alto, se burla del caballo y su jinete.
19 Gihatagan mo ba ang kabayo sa iyang kusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa iyang daw nag-awas nga buhok sa ulo?
¿Diste al caballo su fuerza? ¿Cubriste tú su cuello con una melena?
20 Napalukso na ba nimo siya sama sa dulon? Gikahadlokan pag-ayo ang kahalangdon sa iyang pagpangusmo.
¿Lo harás brincar como langosta? Su majestuoso resoplido es terrible,
21 Nagpanikad siya sa tibuok niyang kusog ug nagmalipayon sa iyang kusog; nagdali siya sa pagsugat sa mga hinagiban.
escarba en el valle, se regocija en su fuerza, sale a encontrarse con las armas,
22 Gitamay niya ang kahadlok ug wala naluya; dili siya motalikod sa espada.
se ríe del miedo y no se espanta ni retrocede ante la espada.
23 Ang sakoban nag-uyog diha sa iyang kiliran, uban sa nagpangidlap nga bangkaw.
La flecha resuena contra él. Fulguran lanzas y arma arrojadiza,
24 Gilamoy niya ang yuta sa kabangis ug hilabihang kasuko; sa tingog sa budyong, dili siya magpabilin ug barog sa usa lamang ka dapit.
con ímpetu y furor devora la distancia, sin que le importe el sonido de la trompeta.
25 Sa tanang higayon nga motingog na ang budyong, moingon siya, 'Aha!' Nasimahoan na niya ang gubat sa layo pa lamang— ang daw dalugdog nga panagsinggit sa mga nagdumala sa kasundalohan ug sa mga singgit panahon sa gubat.
Parece que dice entre clarines: ¡Ea! Olfatea desde lejos la batalla, el grito de los comandantes y el grito de guerra.
26 Pinaagi ba sa imong kaalam nga habog nga milupad ang banog, nga iyang gibukhad ang iyang mga pako alang sa habagatan?
¿Vuela el halcón y extiende sus alas hacia el sur por tu sabiduría?
27 Pinaagi ba sa imong mga mando nga ang agila mipataas ug nagbuhat ug salag ngadto sa habog nga dapit?
¿Por tu mandato se remonta el águila y pone su nido en la altura?
28 Nagpuyo siya sa mga pangpang ug lig-on nga naghimo sa iyang panimalay sa kinatumyan sa pangpang.
Vive y tiene su habitación en la roca, en la cumbre del peñasco, en lugar inaccesible.
29 Gikan didto nangita siya sa iyang mga dagitonon; nakita sila sa iyang mga mata gikan sa layo kaayo nga dapit.
Desde allí acecha la presa. Sus ojos la divisan desde muy lejos.
30 Ang iyang mga piso usab moinom ug dugo; kung diin ang mga patay nga tawo, atua usab siya.”
Sus polluelos chupan la sangre. Donde hay carroña, allí está ella.
