Job 39
1 Nasayod ka ba kung kanus-a manganak sa ilang mga nati ang mga ilahas nga kanding sa kabukiran? Nakakita ka ba sa dihang ang mga binaw nakabaton sa ilang mga nati?
Sabes tu o tempo em que as cabras montesas dão filhotes? Ou observaste tu as cervas quando em trabalho de parto?
2 Makaihap ka ba sa mga bulan nga nanamkon sila? Nasayod ka ba sa panahon nga nakabaton sila sa ilang mga nati?
Contaste os meses que elas cumprem, e sabes o tempo de seu parto?
3 Naglubog sila ug gianak ang ilang nati, ug unya natapos na ang kasakit sa ilang pagpanganak.
Quando se encurvam, produzem seus filhos, [e] lançam de si suas dores.
4 Nahimong kusgan ang ilang mga nati ug mitubo diha sa kaumahan; manggawas sila ug dili na mamalik pag-sab.
Seus filhos se fortalecem, crescem como o trigo; saem, e nunca mais voltam a elas.
5 Kinsa may nagpalingkawas sa ihalas nga asno? Kinsa man ang nagbadbad sa hikot sa paspas nga asno,
Quem despediu livre ao asno montês? E quem ao asno selvagem soltou das ataduras?
6 kansang puloy-anan akong gihimo sa Arabah, iyang balay sa parat nga yuta?
Ao qual eu dei a terra desabitada por casa, e a terra salgada por suas moradas.
7 Mikatawa siya sa pagtamay sa mga kasaba sa siyudad; wala niya nadunggan ang singgit sa nagmaneho.
Ele zomba do tumulto da cidade; não ouve os gritos do condutor.
8 Naglatagaw siya sa kabukiran isip iyang sibsibanan; didto nangita siya sa tanang lunhaw nga tanom aron kaonon.
A extensão dos montes é seu pasto; e busca tudo o que é verde.
9 Malipayon bang moalagad kanimo ang ihalas nga torong baka? Magtugot ba siya nga magpabilin sa imong pasongan?
Por acaso o boi selvagem quererá te servir, ou ficará junto de tua manjedoura?
10 Pinaagi sa pisi, madumalahan ba nimo ang ihalas nga torong baka aron darohon ang mga tudling? Darohon ba niya ang walog alang kanimo?
Ou amarrarás ao boi selvagem com sua corda para o arado? Ou lavrará ele aos campos atrás de ti?
11 Saligan ba nimo siya tungod kay kusgan kaayo siya? Biyaan ba nimo ang imong bulohaton ngadto kaniya?
Confiarás nele, por ser grande sua força, e deixarás que ele faça teu trabalho?
12 Magsalig ka ba nga dad-on niya ang imong lugas sa balay, aron tigomon ang lugas sa imong giokanan?
Porás tua confiança nele, para que ele colha tua semente, e a junte em tua eira?
13 Magarbohon ang ostrits nga mibukhad sa mga pako, apan tag-as ba ug nalukop ang ilang balahibo sa gugma?
As asas da avestruz batem alegremente, mas são suas asas e penas como as da cegonha?
14 Kay biyaan niya ang iyang mga itlog diha sa yuta, ug gipainitan niya sila diha sa abog;
Ela deixa seus ovos na terra, e os esquenta no chão,
15 nalimot siya nga mahimong matamakan sila o nga madugmok sila sa usa ka mapintas nga mananap.
E se esquece de que pés podem os pisar, e os animais do campo [podem] os esmagar.
16 Dili maayo ang iyang pagtagad sa iyang mga piso nga daw dili kini iya; wala siya nahadlok nga mahimong kawang ang iyang paghago,
Age duramente para com seus filhos, como se não fossem seus, sem temer que seu trabalho tenha sido em vão.
17 tungod kay gihikawan siya sa Dios sa kaalam ug wala siya gihatagan ug panabot.
Porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.
18 Sa dihang paspas siyang modagan, magkatawa siya nga magtamay sa kabayo ug sa nagsakay niini.
Porém quando se levanta para correr, zomba do cavalo e do seu cavaleiro.
19 Gihatagan mo ba ang kabayo sa iyang kusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa iyang daw nag-awas nga buhok sa ulo?
És tu que dás força ao cavalo, ou que vestes seu pescoço com crina?
20 Napalukso na ba nimo siya sama sa dulon? Gikahadlokan pag-ayo ang kahalangdon sa iyang pagpangusmo.
Podes tu o espantar como a um gafanhoto? O sopro de suas narinas é terrível.
21 Nagpanikad siya sa tibuok niyang kusog ug nagmalipayon sa iyang kusog; nagdali siya sa pagsugat sa mga hinagiban.
Ele escarva a terra, alegra-se de sua força, [e] sai ao encontro das armas;
22 Gitamay niya ang kahadlok ug wala naluya; dili siya motalikod sa espada.
Ele zomba do medo, e não se espanta; nem volta para trás por causa da espada.
23 Ang sakoban nag-uyog diha sa iyang kiliran, uban sa nagpangidlap nga bangkaw.
Contra ele rangem a aljava, o ferro brilhante da lança e do dardo;
24 Gilamoy niya ang yuta sa kabangis ug hilabihang kasuko; sa tingog sa budyong, dili siya magpabilin ug barog sa usa lamang ka dapit.
Sacudido-se com furor, ele escarva a terra; ele não fica parado ao som da trombeta.
25 Sa tanang higayon nga motingog na ang budyong, moingon siya, 'Aha!' Nasimahoan na niya ang gubat sa layo pa lamang— ang daw dalugdog nga panagsinggit sa mga nagdumala sa kasundalohan ug sa mga singgit panahon sa gubat.
Ao som das trombetas diz: Eia! E desde longe cheira a batalha, o grito dos capitães, e o barulho.
26 Pinaagi ba sa imong kaalam nga habog nga milupad ang banog, nga iyang gibukhad ang iyang mga pako alang sa habagatan?
Por acaso é por tua inteligência que o gavião voa, [e] estende suas asas para o sul?
27 Pinaagi ba sa imong mga mando nga ang agila mipataas ug nagbuhat ug salag ngadto sa habog nga dapit?
Ou é por tua ordem que a água voa alto e põe seu ninho na altura?
28 Nagpuyo siya sa mga pangpang ug lig-on nga naghimo sa iyang panimalay sa kinatumyan sa pangpang.
Nas penhas ela mora e habita; no cume das penhas, e em lugares seguros.
29 Gikan didto nangita siya sa iyang mga dagitonon; nakita sila sa iyang mga mata gikan sa layo kaayo nga dapit.
Desde ali espia a comida; seus olhos avistam de longe.
30 Ang iyang mga piso usab moinom ug dugo; kung diin ang mga patay nga tawo, atua usab siya.”
Seus filhotes sugam sangue; e onde houver cadáveres, ali ela está.
