Job 39
1 Nasayod ka ba kung kanus-a manganak sa ilang mga nati ang mga ilahas nga kanding sa kabukiran? Nakakita ka ba sa dihang ang mga binaw nakabaton sa ilang mga nati?
Do you know at what time the wild goats in the rocks bear their young? Can you watch when the deer are having their fawns?
2 Makaihap ka ba sa mga bulan nga nanamkon sila? Nasayod ka ba sa panahon nga nakabaton sila sa ilang mga nati?
Can you count the months that they gestate? Do you know the time when they bear their young?
3 Naglubog sila ug gianak ang ilang nati, ug unya natapos na ang kasakit sa ilang pagpanganak.
They crouch down and birth their young, and then they finish their labor pains.
4 Nahimong kusgan ang ilang mga nati ug mitubo diha sa kaumahan; manggawas sila ug dili na mamalik pag-sab.
Their young ones become strong and grow up in the open fields; they go out and do not come back again.
5 Kinsa may nagpalingkawas sa ihalas nga asno? Kinsa man ang nagbadbad sa hikot sa paspas nga asno,
Who let the wild donkey go free? Who has untied the bonds of the swift donkey,
6 kansang puloy-anan akong gihimo sa Arabah, iyang balay sa parat nga yuta?
whose home I have made in the Arabah, his house in the salt land?
7 Mikatawa siya sa pagtamay sa mga kasaba sa siyudad; wala niya nadunggan ang singgit sa nagmaneho.
He laughs in scorn at the noises in the city; he does not hear the driver's shouts.
8 Naglatagaw siya sa kabukiran isip iyang sibsibanan; didto nangita siya sa tanang lunhaw nga tanom aron kaonon.
He roams over the mountains as his pastures; there he looks for every green plant to eat.
9 Malipayon bang moalagad kanimo ang ihalas nga torong baka? Magtugot ba siya nga magpabilin sa imong pasongan?
Will the wild ox be happy to serve you? Will he consent to stay by your manger?
10 Pinaagi sa pisi, madumalahan ba nimo ang ihalas nga torong baka aron darohon ang mga tudling? Darohon ba niya ang walog alang kanimo?
Can you use ropes to hold the wild ox in the furrows? Will he harrow the valleys as he follows after you?
11 Saligan ba nimo siya tungod kay kusgan kaayo siya? Biyaan ba nimo ang imong bulohaton ngadto kaniya?
Will you trust him because his strength is great? Will you leave your work to him to do?
12 Magsalig ka ba nga dad-on niya ang imong lugas sa balay, aron tigomon ang lugas sa imong giokanan?
Will you depend on him to bring your grain home, to gather the grain for your threshing floor?
13 Magarbohon ang ostrits nga mibukhad sa mga pako, apan tag-as ba ug nalukop ang ilang balahibo sa gugma?
The wings of the ostrich wave proudly, but are they the pinions and plumage of love?
14 Kay biyaan niya ang iyang mga itlog diha sa yuta, ug gipainitan niya sila diha sa abog;
For she leaves her eggs on the earth, and she lets them keep warm in the dust;
15 nalimot siya nga mahimong matamakan sila o nga madugmok sila sa usa ka mapintas nga mananap.
she forgets that a foot might crush them or that a wild beast might trample them.
16 Dili maayo ang iyang pagtagad sa iyang mga piso nga daw dili kini iya; wala siya nahadlok nga mahimong kawang ang iyang paghago,
She deals roughly with her young ones as if they were not hers; she does not fear that her labor might have been in vain,
17 tungod kay gihikawan siya sa Dios sa kaalam ug wala siya gihatagan ug panabot.
because God has deprived her of wisdom and has not given her any understanding.
18 Sa dihang paspas siyang modagan, magkatawa siya nga magtamay sa kabayo ug sa nagsakay niini.
When she runs swiftly, she laughs in scorn at the horse and its rider.
19 Gihatagan mo ba ang kabayo sa iyang kusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa iyang daw nag-awas nga buhok sa ulo?
Have you given the horse his strength? Did you clothe his neck with his flowing mane?
20 Napalukso na ba nimo siya sama sa dulon? Gikahadlokan pag-ayo ang kahalangdon sa iyang pagpangusmo.
Have you ever made him jump like a locust? The majesty of his snorting is fearsome.
21 Nagpanikad siya sa tibuok niyang kusog ug nagmalipayon sa iyang kusog; nagdali siya sa pagsugat sa mga hinagiban.
He paws in might and rejoices in his strength; he rushes out to meet the weapons.
22 Gitamay niya ang kahadlok ug wala naluya; dili siya motalikod sa espada.
He mocks fear and is not dismayed; he does not turn back from the sword.
23 Ang sakoban nag-uyog diha sa iyang kiliran, uban sa nagpangidlap nga bangkaw.
The quiver rattles against his flank, along with the flashing spear and the javelin.
24 Gilamoy niya ang yuta sa kabangis ug hilabihang kasuko; sa tingog sa budyong, dili siya magpabilin ug barog sa usa lamang ka dapit.
He swallows up ground with fierceness and rage; at the trumpet's sound, he cannot stand in one place.
25 Sa tanang higayon nga motingog na ang budyong, moingon siya, 'Aha!' Nasimahoan na niya ang gubat sa layo pa lamang— ang daw dalugdog nga panagsinggit sa mga nagdumala sa kasundalohan ug sa mga singgit panahon sa gubat.
Whenever the trumpet sounds, he says, 'Aha!' He smells the battle from far away— the thunderous shouts of the commanders and the outcries.
26 Pinaagi ba sa imong kaalam nga habog nga milupad ang banog, nga iyang gibukhad ang iyang mga pako alang sa habagatan?
Is it by your wisdom that the hawk soars, that he stretches out his wings for the south?
27 Pinaagi ba sa imong mga mando nga ang agila mipataas ug nagbuhat ug salag ngadto sa habog nga dapit?
Is it at your orders that the eagle mounts up and makes his nest in high places?
28 Nagpuyo siya sa mga pangpang ug lig-on nga naghimo sa iyang panimalay sa kinatumyan sa pangpang.
He lives on cliffs and makes his home on the peaks of cliffs, a stronghold.
29 Gikan didto nangita siya sa iyang mga dagitonon; nakita sila sa iyang mga mata gikan sa layo kaayo nga dapit.
From there he searches for victims; his eyes see them from very far away.
30 Ang iyang mga piso usab moinom ug dugo; kung diin ang mga patay nga tawo, atua usab siya.”
His young also drink up blood; where killed people are, there he is.”
