Job 39
1 Nasayod ka ba kung kanus-a manganak sa ilang mga nati ang mga ilahas nga kanding sa kabukiran? Nakakita ka ba sa dihang ang mga binaw nakabaton sa ilang mga nati?
“Have you known the time of The bearing of the wild goats of the rock? Do you mark the bringing forth of does?
2 Makaihap ka ba sa mga bulan nga nanamkon sila? Nasayod ka ba sa panahon nga nakabaton sila sa ilang mga nati?
Do you number the months they fulfill? And have you known the time of their bringing forth?
3 Naglubog sila ug gianak ang ilang nati, ug unya natapos na ang kasakit sa ilang pagpanganak.
They bow down, They bring forth their young ones safely, They cast forth their pangs.
4 Nahimong kusgan ang ilang mga nati ug mitubo diha sa kaumahan; manggawas sila ug dili na mamalik pag-sab.
Their young ones are safe, They grow up in the field, they have gone out, And have not returned to them.
5 Kinsa may nagpalingkawas sa ihalas nga asno? Kinsa man ang nagbadbad sa hikot sa paspas nga asno,
Who has sent forth the wild donkey free? Indeed, who opened the bands of the wild donkey?
6 kansang puloy-anan akong gihimo sa Arabah, iyang balay sa parat nga yuta?
Whose house I have made the wilderness, And his dwellings the barren land,
7 Mikatawa siya sa pagtamay sa mga kasaba sa siyudad; wala niya nadunggan ang singgit sa nagmaneho.
He laughs at the multitude of a city, He does not hear the cries of an exactor.
8 Naglatagaw siya sa kabukiran isip iyang sibsibanan; didto nangita siya sa tanang lunhaw nga tanom aron kaonon.
The range of mountains [is] his pasture, And he seeks after every green thing.
9 Malipayon bang moalagad kanimo ang ihalas nga torong baka? Magtugot ba siya nga magpabilin sa imong pasongan?
Is a wild ox willing to serve you? Does he lodge by your crib?
10 Pinaagi sa pisi, madumalahan ba nimo ang ihalas nga torong baka aron darohon ang mga tudling? Darohon ba niya ang walog alang kanimo?
Do you bind a wild ox in a furrow [with] his thick band? Does he harrow valleys after you?
11 Saligan ba nimo siya tungod kay kusgan kaayo siya? Biyaan ba nimo ang imong bulohaton ngadto kaniya?
Do you trust in him because his power [is] great? And do you leave your labor to him?
12 Magsalig ka ba nga dad-on niya ang imong lugas sa balay, aron tigomon ang lugas sa imong giokanan?
Do you trust in him That he brings back your seed, And gathers [it to] your threshing-floor?
13 Magarbohon ang ostrits nga mibukhad sa mga pako, apan tag-as ba ug nalukop ang ilang balahibo sa gugma?
[The] wing of the crying ostriches exults, but as a pinion and feather of a stork?
14 Kay biyaan niya ang iyang mga itlog diha sa yuta, ug gipainitan niya sila diha sa abog;
For she leaves her eggs on the earth, And she warms them on the dust,
15 nalimot siya nga mahimong matamakan sila o nga madugmok sila sa usa ka mapintas nga mananap.
And she forgets that a foot may press it, And a beast of the field treads it down.
16 Dili maayo ang iyang pagtagad sa iyang mga piso nga daw dili kini iya; wala siya nahadlok nga mahimong kawang ang iyang paghago,
It has hardened her young ones without her, Her labor [is] in vain, without fear.
17 tungod kay gihikawan siya sa Dios sa kaalam ug wala siya gihatagan ug panabot.
For God has caused her to forget wisdom, And He has not given a portion To her in understanding;
18 Sa dihang paspas siyang modagan, magkatawa siya nga magtamay sa kabayo ug sa nagsakay niini.
At the time she lifts herself up on high, She laughs at the horse and his rider.
19 Gihatagan mo ba ang kabayo sa iyang kusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa iyang daw nag-awas nga buhok sa ulo?
Do you give might to the horse? Do you clothe his neck [with] a mane?
20 Napalukso na ba nimo siya sama sa dulon? Gikahadlokan pag-ayo ang kahalangdon sa iyang pagpangusmo.
Do you cause him to rush as a locust? The splendor of his snorting [is] terrible.
21 Nagpanikad siya sa tibuok niyang kusog ug nagmalipayon sa iyang kusog; nagdali siya sa pagsugat sa mga hinagiban.
They dig in a valley, and he rejoices in power, He goes forth to meet the armor.
22 Gitamay niya ang kahadlok ug wala naluya; dili siya motalikod sa espada.
He laughs at fear, and is not frightened, And he does not turn back from the face of the sword.
23 Ang sakoban nag-uyog diha sa iyang kiliran, uban sa nagpangidlap nga bangkaw.
Quiver rattles against him, The flame of a spear, and a javelin.
24 Gilamoy niya ang yuta sa kabangis ug hilabihang kasuko; sa tingog sa budyong, dili siya magpabilin ug barog sa usa lamang ka dapit.
He swallows the ground with trembling and rage, And does not remain steadfast Because of the sound of a horn.
25 Sa tanang higayon nga motingog na ang budyong, moingon siya, 'Aha!' Nasimahoan na niya ang gubat sa layo pa lamang— ang daw dalugdog nga panagsinggit sa mga nagdumala sa kasundalohan ug sa mga singgit panahon sa gubat.
Among the horns he says, Aha, And from afar he smells battle, Roaring of princes and shouting.
26 Pinaagi ba sa imong kaalam nga habog nga milupad ang banog, nga iyang gibukhad ang iyang mga pako alang sa habagatan?
By your understanding does a hawk fly? Does he spread his wings to the south?
27 Pinaagi ba sa imong mga mando nga ang agila mipataas ug nagbuhat ug salag ngadto sa habog nga dapit?
At your command does an eagle go up high? Or lift up his nest?
28 Nagpuyo siya sa mga pangpang ug lig-on nga naghimo sa iyang panimalay sa kinatumyan sa pangpang.
He inhabits a rock, Indeed, he lodges on the tooth of a rock, and fortress.
29 Gikan didto nangita siya sa iyang mga dagitonon; nakita sila sa iyang mga mata gikan sa layo kaayo nga dapit.
From there he has sought food, His eyes look attentively to a far-off place,
30 Ang iyang mga piso usab moinom ug dugo; kung diin ang mga patay nga tawo, atua usab siya.”
And his brood sucks up blood, And where the pierced [are]—there [is] he!”
