Job 37
1 Sa pagkatinuod, nagkurog ang akong kasingkasing tungod niini; daw misibog kini sa nahimutangan niini.
Ta, over dette forfærdes mit Hjerte og farer op fra sit Sted.
2 Dungga, o, dungga ang kasaba sa iyang tingog, ang tingog nga migula gikan sa iyang baba.
Hører, ja hører hans Røsts Drøn og Bulderet, der udgaar af hans Mund.
3 Gipadala niya kini ilalom sa tibuok kalangitan, ug iyang gipadala ang iyang kilat ngadto sa mga utlanan sa kalibotan.
Han lader det fare ud under al Himmelen og sit Lys over Jordens Flige.
4 Midahunog ang usa ka tingog human niini; midalugdog siya uban sa tingog sa iyang pagkahalangdon; wala niya gipugngan ang kilat sa dihang nadunggan ang iyang tingog.
Efter ham brøler Røsten, han tordner med sin Højheds Røst; og han holder dem ikke tilbage, naar hans Røst høres.
5 Makahibulonganong midalugdog ang Dios pinaagi sa iyang tingog; nagbuhat siya ug bantogang mga butang nga dili nato masabtan.
Gud tordner vidunderligt med sin Røst; han gør store Ting, og vi kunne ikke kende dem.
6 Kay miingon siya sa niyebe, 'Pangahulog kamo sa yuta'; ngadto usab sa ulan, 'Mahimo kang kusog kaayo nga ulan'.
Thi han siger til Sneen: Fald til Jorden! og ligesaa til Regnskyllene, ja til hans Vældes Regnskyl.
7 Gipahunong niya ang kamot sa tanang katawhan gikan sa pagtrabaho, aron ang iyang binuhat nga mga tawo makakita sa iyang mga buhat.
Han forsegler hver Mands Haand, at alle Folk, som ere hans Skabning, skulle kende det.
8 Unya ang mapintas nga mga mananap manago ug magpabilin sa ilang mga lungib.
Da gaa de vilde Dyr i Hule og blive i deres Boliger.
9 Naggikan ang unos sa iyang lawak sa habagatan ug ang katugnaw daw nagkatibulaag nga hangin sa amihanan.
Fra Syden kommer Stormen, og med Nordenvindene kommer Kulden.
10 Pinaagi sa gininhawa gihatag sa Dios ang ice; ang gilapdon sa katubigan migahi sama sa puthaw.
Ved Guds Aande kommer Is, og det brede Vand snævres ind.
11 Sa pagkatinuod, gipabug-atan niya ang baga nga panganod sa yamog; gikatag niya ang iyang kilat agi sa mga panganod.
Ja, med Fugtighed fylder han Skyen; han udbreder sin lysopfyldte Sky.
12 Gipatuyok niya ang panganod pinaagi sa iyang paggiya, aron buhaton nila ang bisan unsang gimando niya kanila ibabaw sa tibuok kalibotan.
Og den vender sig i Kredse, alt som han styrer den til dens Gerning, til alt, hvad han byder den, hen over Jordens Kreds:
13 Gitugotan niya nga mahitabo kining tanan; usahay nahitabo kini aron sa pagpanudlo, usahay alang sa iyang yuta, ug usahay isip mga buhat sa matinud-anong kasabotan.
Enten til Revselse eller til hans Lands Bedste eller til Velgerning lader han den ramme.
14 Paminawa kini, Job; hunong ug pamalandongi ang kahibulongang mga buhat sa Dios.
Job, vend dine Øren til dette; staa stille og agt paa Guds underfulde Ting!
15 Nasayod ka ba giunsa pagpatuman sa Dios sa iyang kabubut-on ngadto sa panganod ug gihimo ang kilat aron sa pagkidlap kanila?
Ved du, naar Gud tænker derpaa, og naar han lader sin Skys Lys skinne?
16 Nasabtan ba nimo ang paglutaw sa kapanganoran, ang kahibulongang mga buhat sa Dios, nga hingpit ang kahibalo?
Ved du hvorledes Skyerne svæve? de underfulde Ting af ham, som er fuldkommen i al Kundskab?
17 Nasabtan ba nimo kung giunsa pag-init sa imong bisti sa dihang walay hangin nga naggikan sa habagatan diha sa yuta?
du, hvis Klæder blive varme, naar han gør Landet lummert fra Sønden?
18 Mabukhad ba nimo ang kalangitan sama sa iyang mahimo— ang langit, nga sama kalig-on sa hinulmang puthaw nga samin?
Udspænder du med ham de øverste Skyer, der ere faste som et støbt Spejl?
19 Tudloi kami kung unsa ang angay namong isulti kaniya, kay dili namo masulti sa han-ay ang among mga pangatarongan tungod sa kangitngit sa among mga hunahuna.
Lad os vide, hvad vi skulle sige til ham! vi kunne ikke fremføre noget ud fra Mørket.
20 Angay ba siyang masultihan nga buot kong makigsulti kaniya? Buot ba sa usa ka tawo nga lamoyon?
Skal det fortælles ham, at jeg taler? eller mon nogen har ønsket, at han maatte blive opslugt?
21 Karon, dili makalantaw ang mga tawo sa adlaw kung nagsidlak pa kini diha sa langit human mohuyop ang hangin ug gihawanan kini sa mga panganod.
Og nu, ser man ikke Lyset, som straaler i de øverste Skyer: Saa farer et Vejr frem og renser dem.
22 Gikan sa amihan miabot ang bulawanong katahom—ibabaw sa Dios ang halangdong kahadlok.
Af Norden kommer Guld; over Gud er der forfærdelig Majestæt.
23 Mahitungod sa Makagagahom, dili gayod nato siya makaplagan; bantogan siya sa gahom ug pagkamatarong. Dili niya daogdaogon ang mga tawo.
Den Almægtige, ham kunne vi ikke naa til, ham, som er stor i Kraft; Ret og Retfærdigheds Fylde undertrykker han ikke.
24 Busa, gikahadlokan siya sa mga tawo. Wala niya panumbalinga kadtong maalamon sa ilang kaugalingong mga panghunahuna.”
Derfor frygte Folkene ham; han ser ikke til nogen, som er viis i Hjertet.
