Job 33
1 Ug karon, Job, hangyoon ko ikaw, pamati sa akong isulti; paminawa ang tanan kong mga pulong.
Gayon man, Job, isinasamo ko sa iyo na, dinggin mo ang aking pananalita, at pakinggan mo ang lahat ng aking mga salita.
2 Tan-awa karon, abrihan ko akong baba; ang akong dila nagsulti diha sa akong baba.
Narito, ngayon ay aking ibinuka ang aking bibig; nagsalita ang aking dila sa aking bibig.
3 Ang akong mga pulong magsulti sa pagkamatarong sa akong kasingkasing; kung unsa ang nahibaloan sa akong ngabil, mosulti kini nga matinud-anon.
Sasaysayin ng aking mga salita ang katuwiran ng aking puso; at ang nalalaman ng aking mga labi ay sasalitaing may pagtatapat.
4 Ang Espiritu sa Dios nagbuhat kanako; ang gininhawa sa Makagagahom naghatag kanako ug kinabuhi.
Nilalang ako ng Espiritu ng Dios, at ang hinga ng Makapangyarihan sa lahat ay nagbibigay sa akin ng buhay.
5 Kung makahimo ka, tubaga ako; andama ang imong mga pulong kanako ug barog.
Kung ikaw ay makasasagot ay sumagot ka sa akin; ayusin mo ang iyong mga salita sa harap ko, tumayo ka.
6 Tan-awa, sama lamang ako kanimo diha sa panan-aw sa Dios; hinimo usab ako gikan sa lapok.
Narito, ako'y sa Dios na gaya mo: ako ma'y nilalang mula rin sa putik.
7 Tan-awa, ang kalisang kanako dili makahimo kanimo nga mahadlok; ni bisan ang akong pagduot mamahimong bug-at kanimo.
Narito, hindi ka tatakutin ng aking kakilabutan, ni ang aking kalakhan man ay magiging mabigat sa iyo.
8 Dayag sa akong pagdungog ang imong gisulti; nadungog ko ang tingog sa imong pulong nga nag-ingon,
Tunay na ikaw ay nagsalita sa aking pakinig, at aking narinig ang tinig ng iyong mga salita, na nagsasabi,
9 'Hinlo ako ug walay kalapasan; matarong ako, ug walay sala dinhi kanako.
Ako'y malinis na walang pagsalangsang; ako'y walang sala, ni may kasamaan man sa akin:
10 Tan-awa, nangita ang Dios ug kahigayonan sa pagsulong kanako; giisip niya ako ingon nga iyang kaaway.
Narito, siya'y nakasumpong ng kadahilanan laban sa akin, ibinilang niya ako na pinakakaaway:
11 Gigapos niya ang akong mga tiil; ug gibantayan ang tanan kong mga agianan.
Inilagay niya ang aking mga paa sa mga pangawan, kaniyang pinupuna ang lahat na aking landas.
12 'Tan-awa, niini dili ka husto— tubagon ko ikaw, kay ang Dios mas labaw kaysa tawo.
Narito, ako'y sasagot sa iyo, dito'y hindi ka ganap; sapagka't ang Dios ay dakila kay sa tao.
13 Nganong nakigbatok ka man tali kaniya? Wala siyay tulobagon sa tanan niyang gihimo.
Bakit ka nakikilaban sa kaniya? Sapagka't hindi siya nagbibigay alam ng anoman sa kaniyang mga usap.
14 Kay makausa lamang mosulti ang Dios— oo, kaduha, bisan ang tawo dili makabantay niini.
Sapagka't ang Dios ay minsang nagsasalita, Oo, makalawa, bagaman hindi pinakikinggan ng tao.
15 Diha sa damgo, diha sa panan-awon sa gabii, kung mahinanok ang mga tawo, diha sa ilang higdaanan—
Sa isang panaginip, sa isang pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na pagkakatulog ay nahuhulog sa mga tao, sa mga pagkakatulog sa higaan;
16 ug ang Dios mag-abli sa dalunggan sa mga tawo, ug hadlokon sila sa mga hulga,
Kung magkagayo'y ibinubukas niya ang mga pakinig ng mga tao, at itinatatak ang kanilang turo,
17 aron birahon pagbalik ang tawo gikan sa iyang makasasala nga mga tumong, ug kuhaon ang garbo kaniya.
Upang ihiwalay ang tao sa kaniyang panukala, at ikubli ang kapalaluan sa tao;
18 Kuhaon pagbalik sa Dios ang kinabuhi sa tawo gikan sa bung-aw, ang iyang kinabuhi sa pagtabok ngadto sa kamatayon.
Kaniyang pinipigil ang kaniyang kaluluwa sa pagbulusok sa hukay, at ang kaniyang buhay sa pagkamatay sa pamamagitan ng tabak.
19 Silotan ang tawo usab pinaagi sa kasakit diha sa iyang higdaanan, pinaagi sa padayon nga pag-antos diha sa iyang mga bukog,
Siya nama'y pinarurusahan ng sakit sa kaniyang higaan, at ng palaging antak sa kaniyang mga buto:
20 aron ang iyang kinabuhi maglikay sa pagkaon, ug ang iyang kalag maglikay sa mga kalan-on.
Na anopa't kinayayamutan ng kaniyang buhay ang tinapay, at ng kaniyang kaluluwa ang pagkaing pinakamasarap,
21 Ang iyang unod nadunot aron dili na makita; ang iyang mga bukog, kaniadto dili na makita, karon nakita na.
Ang kaniyang laman ay natutunaw, na hindi makita; at ang kaniyang mga buto na hindi nakita ay nangalilitaw.
22 Tinuod, ang iyang kalag nagpaduol pag-ayo sa bung-aw, ang iyang kinabuhi niadtong nangandoy sa pagguba niini.
Oo, ang kaniyang kaluluwa ay nalalapit sa hukay, at ang kaniyang buhay sa mga mangwawasak.
23 Apan kung adunay anghel nga magpataliwala alang kaniya, ang tigpataliwala, usa nga gikan sa liboan ka mga anghel, aron pakit-on siya unsa ang husto nga himoon,
Kung doroong kasama niya ang isang anghel, isang tagapagpaaninaw, na isa sa gitna ng isang libo, upang ipakilala sa tao kung ano ang matuwid sa kaniya;
24 ug kung ang anghel maluoy kaniya ug moingon sa Dios, 'Luwasa kining tawhana sa pagpadulong sa bung-aw; nakakita akog bayad alang kaniya,'
Kung magkagayo'y binibiyayaan niya siya at nagsasabi, Iligtas mo siya sa pagbaba sa hukay, ako'y nakasumpong ng katubusan.
25 unya ang iyang unod mamahimong bag-o labaw pa sa bata; mobalik siya sa mga adlaw sa iyang batan-on nga kusog.
Ang kaniyang laman ay magiging sariwa kay sa laman ng isang bata; siya'y bumabalik sa mga kaarawan ng kaniyang kabataan:
26 Mag-ampo siya sa Dios, ug ang Dios maluoy kaniya, aron nga makita niya ang nawong sa Dios nga may kalipay. Tagaan sa Dios ang tawo sa iyang kadaogan.
Siya'y dumadalangin sa Dios, at nililingap niya siya: na anopa't kaniyang nakikita ang kaniyang mukha na may kagalakan: at kaniyang isinasa tao ang kaniyang katuwiran.
27 Ug kanang tawhana mag-awit atubangan sa laing tawo ug moingon, 'Nakasala ako ug gituis ko ang maayo, apan wala siloti ang akong sala.
Siya'y umaawit sa harap ng mga tao, at nagsasabi, Ako'y nagkasala, at sumira ng matuwid, at hindi ko napakinabangan:
28 Ang Dios nagluwas sa akong kalag padulong ngadto sa bung-aw; ang akong kinabuhi padayon nga makakita sa kahayag.'
Kaniyang tinubos ang aking kaluluwa sa pagyao sa hukay, at ang aking buhay ay makakakita ng liwanag.
29 Tan-awa, nagbuhat ang Dios niining tanang butang sa tawo, kaduha, oo, bisan sa tulo ka higayon,
Narito, ang lahat ng mga bagay na ito ay gawa ng Dios, makalawa, oo, makaitlo sa tao,
30 aron pagdala balik sa iyang kalag gikan sa bung-aw, aron nga mahayagan siya sa kahayag sa kinabuhi.
Upang ibalik ang kaniyang kaluluwa mula sa hukay, upang siya'y maliwanagan ng liwanag ng buhay.
31 Hatagig pagtagad, Job, ug paminaw kanako, paghilom ug mosulti ako.
Pansinin mong mabuti, Oh Job, dinggin mo ako: tumahimik ka, at ako'y magsasalita.
32 Kung aduna kay masulti, tubaga ako; sulti, kay nagtinguha ako nga mapamatud-an nga ikaw anaa sa husto.
Kung ikaw ay may anomang bagay na sasabihin, sagutin mo ako: ikaw ay magsalita, sapagka't ibig kong ariin kang ganap.
33 Kung dili, paminaw kanako; pabilin sa paghilom, ug tudloan ko ikaw sa kaalam.”
Kung hindi, dinggin mo ako: tumahimik ka, at tuturuan kita ng karunungan.
