< Job 31 >

1 Nagbuhat ako ug kasabotan sa akong mga mata; nganong motan-aw man ako nga adunay kaibog sa usa ka ulay?
Pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine.
2 Kay unsa man ang bahin gikan sa Dios sa kahitas-an, ang panulondon gikan sa Gamhanan sa kahitas-an?
Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hereditatem Omnipotens de excelsis?
3 Nagtuo ako kaniadto nga ang kalamidad alang lamang sa mga tawong dili matarong, ug ang katalagman alang lamang sa magbubuhat ug daotan.
Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam?
4 Wala ba nakita sa Dios ang akong mga dalan ug giihap ang akong mga lakang?
Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
5 Kung wala ako naglakaw sa kamatuoran, kung ang akong tiil nagdali ug lakaw padulong sa pagpanglimbong,
Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus:
6 timbanga ako sa sakto aron nga mahibaw-an sa Dios ang akong baroganan.
Appendat me in statera iusta, et sciat Deus simplicitatem meam.
7 Kung ang akong lakang misimang palayo sa husto nga dalan, kung ang akong kasingkasing milakaw sunod sa akong mga mata, kung adunay kahugawan nga mitapot sa akong kamot,
Si declinavit gressus meus de via, et si secutus est oculus meus cor meum, et si manibus meis adhaesit macula:
8 patamna ako ug ipakaon kini sa uban; sa pagkatinuod, tugoti nga ibton ang ani gikan sa akong uma.
Seram, et alius comedat: et progenies mea eradicetur.
9 Kung nadani ang akong kasingkasing sa ubang babaye, kung naghulat ako sa pultahan sa akong silingan alang sa iyang asawa,
Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum:
10 tugoti nga mogaling ug trigo ang akong asawa alang sa ubang lalaki, ug tugoti nga ang ubang mga lalaki modulog uban kaniya.
Scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
11 Tungod kay daotan kaayo kana nga salaod; sa pagkatinuod, mao kini nga salaod ang pahamtangan sa mga maghuhukom.
Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
12 Tungod kay mao kana ang kalayo nga maglamoy sa tanan alang sa Sheol ug magsunog sa tanan nakong ani.
Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
13 Kung wala nako panumbalinga ang hangyo alang sa hustisya gikan sa akong mga lalaki ug babaye nga sulugoon sa dihang nakiglalis sila kanako,
Si contempsi subire iudicium cum servo meo, et ancilla mea, cum disceptarent adversum me.
14 unsa man ang akong buhaton sa dihang makigbatok ang Dios kanako aron pasanginlan ako? Kon moabot siya aron sa paghukom kanako, unsaon ko man siya pagtubag?
Quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus? et cum quaesierit, quid respondebo illi?
15 Dili ba ang usa nga nagbuhat kanako sa tagoangkan nagbuhat man usab kanila? Dili ba usa lang man siya nga naghulma kanato sulod sa tagoangkan?
Numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est: et formavit me in vulva unus?
16 Kung akong gipugngan ang mga tawong kabos sa ilang tinguha, o kung ako ang hinungdan nga magdulom ang panan-aw sa biyuda gikan sa mga paghilak,
Si negavi, quod volebant, pauperibus, et oculos viduae expectare feci:
17 o kung nagkaon ako ug gamay unya wala nako gitugotan ang mga walay amahan sa pagkaon usab niini—
Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea:
18 tungod kay sukad sa akong pagkabatan-on siya nga walay ginikanan nagdako uban kanako ingon nga adunay amahan, ug gigiyahan ko ang iyang inahan, nga usa ka biyuda, gikan sa tagoangkan sa akong kaugalingong inahan.
(Quia ab infantia mea crevit mecum miseratio: et de utero matris meae egressa est mecum.)
19 Kung aduna akoy bisan kinsa nga nakita nga namatay tungod sa kakulangon ug bisti, o kung akong nakita nga walay bisti ang nanginahanglan nga tawo,
Si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem:
20 kung ang iyang kasingkasing wala nakapanalangin kanako tungod kay wala siya nasul-oban sa balhibo sa akong mga karnero,
Si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est:
21 kung akong gialsa ang akong kamot batok sa mga tawong walay amahan tungod kay akong nakita ang akong pagtabang sa ganghaan sa siyudad, hukmi gayod ako!
Si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
22 Unya tugoti ang akong bukton nga matanggal gikan sa abaga, ug tugoti nga mabali ang akong bukton gikan sa buko-buko niini.
Humerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
23 Kay gikahadlokan ko ang kalaglagan gikan sa Dios; tungod sa paghunahuna sa iyang kahalangdon, nabuhat ko unta kadtong mga butanga.
Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui.
24 Kung gihimo nako nga paglaom ang bulawan, ug kung nag-ingon ako sa lunsayng bulawan nga, 'Ikaw ang akong gisaligan',
Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea.
25 kung nagmaya ako tungod sa kadako sa akong bahandi, kay nakakuha ang akong kamot ug daghang mga kabtangan, hukmi ako!
Si laetatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea.
26 Kung akong nakita ang adlaw nga nagsidlak, o ang bulan nga naglakaw sa iyang kahayag,
Si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare:
27 ug kung ang akong kasingkasing nadani sa tago, unya gihalokan nako ang akong kamot sa pagsimba kanila—
Et laetatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo.
28 usa usab kini ka sala nga silotan sa mga maghuhukom, tungod kay ako untang isalikway ang Dios sa kahitas-an.
Quae est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
29 Kung nagmaya ako sa pagkalaglag ni bisan kinsa nga nasilag kanako o akong gipasidunggan ang akong kaugalingon sa dihang naabtan siya sa katalagman, hukmi ako!
Si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exultavi quod invenisset eum malum.
30 Sa pagkatinuod, wala man gani nako gitugotan ang akong baba sa pagpakasala pinaagi sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang tunglo.
Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius.
31 Kung ang mga kalalakin-an sa akong tolda wala nakaingon, 'Kinsa man ang makakaplag ug si bisan kinsa nga wala nabusog sa pagkaon ni Job?'
Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus eius ut saturemur?
32 (bisan ang mga langyaw wala nakapuyo sa plasa sa siyudad tungod kay kanunay nakong ginaablihan ang pultahan alang sa mga magpapanaw), ug kung wala gayod, hukmi ako!
Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit.
33 Kung, sama sa katawhan, gitagoan ko ang akong mga sala, pinaagi sa pagbutang sa akong pagkasad-an sulod sa akong kupo
Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam.
34 — tungod kay nahadlok ako sa kadaghanan, kay ang kalagot sa mga pamilya nakapalisang kanako, ug hinungdan nga nagpakahilom ako ug wala nagaadto sa gawas, hukmi ako!
Si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
35 O, kung aduna untay maminaw kanako! Tan-awa, ania ang akong pirma; tugoti nga motubag kanako ang Labing Gamhanan! Kung anaa unta kanako ang silot nga gisulat sa akong kaaway!
Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens: et librum scribat ipse qui iudicat.
36 Sigurado nga dayag nako kining pas-anon; sul-obon ko kini ingon nga korona.
Ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
37 Ibutyag ko kaniya ang gidaghanon sa akong mga lakang; mosaka ako ingon nga prinsipe nga walay kahadlok.
Per singulos gradus meos pronunciabo illum, et quasi principi offeram eum.
38 Kung mohilak ang akong yuta batok kanako, ug modanguyngoy,
Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent:
39 kung kaonon ko ang abot niini ug dili kini bayran o ako ang hinungdan nga mawad-an sa kinabuhi ang tag-iya niini,
Si fructus eius comedi absque pecunia, et animam agricolarum eius afflixi:
40 tugoti nga motubo ang tunok kaysa trigo ug sagbot kaysa sebada.” Nahuman na ang mga pulong ni Job.
Pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina.

< Job 31 >