< Job 31 >

1 Nagbuhat ako ug kasabotan sa akong mga mata; nganong motan-aw man ako nga adunay kaibog sa usa ka ulay?
I vowed to myself never to look with desire at young women.
2 Kay unsa man ang bahin gikan sa Dios sa kahitas-an, ang panulondon gikan sa Gamhanan sa kahitas-an?
What should people expect to receive from God? What reward should the Almighty on high give them?
3 Nagtuo ako kaniadto nga ang kalamidad alang lamang sa mga tawong dili matarong, ug ang katalagman alang lamang sa magbubuhat ug daotan.
Isn't it disaster for the wicked and destruction for those who do wrong?
4 Wala ba nakita sa Dios ang akong mga dalan ug giihap ang akong mga lakang?
Doesn't God see everything I do—even count every step I take?
5 Kung wala ako naglakaw sa kamatuoran, kung ang akong tiil nagdali ug lakaw padulong sa pagpanglimbong,
Have I lived a deceitful life? Have I been eager to tell lies?
6 timbanga ako sa sakto aron nga mahibaw-an sa Dios ang akong baroganan.
No! Let God weigh me on the scales of his justice and let him discover my integrity.
7 Kung ang akong lakang misimang palayo sa husto nga dalan, kung ang akong kasingkasing milakaw sunod sa akong mga mata, kung adunay kahugawan nga mitapot sa akong kamot,
If I have wandered from God's way, if I have let what I see become my desires, if there's any stain of sin on my hands,
8 patamna ako ug ipakaon kini sa uban; sa pagkatinuod, tugoti nga ibton ang ani gikan sa akong uma.
then let someone else eat what I have sown, and all that I have grown be uprooted.
9 Kung nadani ang akong kasingkasing sa ubang babaye, kung naghulat ako sa pultahan sa akong silingan alang sa iyang asawa,
If a woman has seduced me, or if I have looked for an opportunity to sleep with my neighbor's wife,
10 tugoti nga mogaling ug trigo ang akong asawa alang sa ubang lalaki, ug tugoti nga ang ubang mga lalaki modulog uban kaniya.
then let my wife serve another, let other men sleep with her.
11 Tungod kay daotan kaayo kana nga salaod; sa pagkatinuod, mao kini nga salaod ang pahamtangan sa mga maghuhukom.
For that would be wicked, a sin deserving punishment,
12 Tungod kay mao kana ang kalayo nga maglamoy sa tanan alang sa Sheol ug magsunog sa tanan nakong ani.
for this sin is like a fire that leads to destruction, destroying everything I have.
13 Kung wala nako panumbalinga ang hangyo alang sa hustisya gikan sa akong mga lalaki ug babaye nga sulugoon sa dihang nakiglalis sila kanako,
If I had refused to listen to my menservants or maidservants when they brought their complaints to me,
14 unsa man ang akong buhaton sa dihang makigbatok ang Dios kanako aron pasanginlan ako? Kon moabot siya aron sa paghukom kanako, unsaon ko man siya pagtubag?
what would I do when God came to judge me? How would I reply if he investigated me?
15 Dili ba ang usa nga nagbuhat kanako sa tagoangkan nagbuhat man usab kanila? Dili ba usa lang man siya nga naghulma kanato sulod sa tagoangkan?
Didn't the same God make all of us?
16 Kung akong gipugngan ang mga tawong kabos sa ilang tinguha, o kung ako ang hinungdan nga magdulom ang panan-aw sa biyuda gikan sa mga paghilak,
Have I refused to give the poor what they needed, or caused widows to despair?
17 o kung nagkaon ako ug gamay unya wala nako gitugotan ang mga walay amahan sa pagkaon usab niini—
Have I even eaten just a piece of bread by myself? Haven't I always shared my food with orphans?
18 tungod kay sukad sa akong pagkabatan-on siya nga walay ginikanan nagdako uban kanako ingon nga adunay amahan, ug gigiyahan ko ang iyang inahan, nga usa ka biyuda, gikan sa tagoangkan sa akong kaugalingong inahan.
From when I was young I was a father to orphans and took care of widows.
19 Kung aduna akoy bisan kinsa nga nakita nga namatay tungod sa kakulangon ug bisti, o kung akong nakita nga walay bisti ang nanginahanglan nga tawo,
If ever I saw someone needing clothes, the poor without anything to wear,
20 kung ang iyang kasingkasing wala nakapanalangin kanako tungod kay wala siya nasul-oban sa balhibo sa akong mga karnero,
they always thanked me for the wool clothing that kept them warm.
21 kung akong gialsa ang akong kamot batok sa mga tawong walay amahan tungod kay akong nakita ang akong pagtabang sa ganghaan sa siyudad, hukmi gayod ako!
If I raised my hand to hit an orphan, confident that if it came to court the judges would be on my side,
22 Unya tugoti ang akong bukton nga matanggal gikan sa abaga, ug tugoti nga mabali ang akong bukton gikan sa buko-buko niini.
then let my shoulder be pulled from its joint, my arm wrenched out of its socket.
23 Kay gikahadlokan ko ang kalaglagan gikan sa Dios; tungod sa paghunahuna sa iyang kahalangdon, nabuhat ko unta kadtong mga butanga.
Since I'm terrified of what punishment God may have in store for me, and because of his majesty, I could never do this.
24 Kung gihimo nako nga paglaom ang bulawan, ug kung nag-ingon ako sa lunsayng bulawan nga, 'Ikaw ang akong gisaligan',
Have I put my trust in gold, calling fine gold, ‘My security’?
25 kung nagmaya ako tungod sa kadako sa akong bahandi, kay nakakuha ang akong kamot ug daghang mga kabtangan, hukmi ako!
Have I delighted in being rich, happy at all my wealth I had gained?
26 Kung akong nakita ang adlaw nga nagsidlak, o ang bulan nga naglakaw sa iyang kahayag,
Have I looked at the sun shining so brilliantly or the moon moving in majesty across the sky
27 ug kung ang akong kasingkasing nadani sa tago, unya gihalokan nako ang akong kamot sa pagsimba kanila—
and been tempted to secretly worship them by kissing my hand to them in devotion?
28 usa usab kini ka sala nga silotan sa mga maghuhukom, tungod kay ako untang isalikway ang Dios sa kahitas-an.
This too would be a sin deserving punishment for it would mean I had denied God above.
29 Kung nagmaya ako sa pagkalaglag ni bisan kinsa nga nasilag kanako o akong gipasidunggan ang akong kaugalingon sa dihang naabtan siya sa katalagman, hukmi ako!
Have I ever been happy when disaster destroyed those who hated me, or celebrated when evil took them down?
30 Sa pagkatinuod, wala man gani nako gitugotan ang akong baba sa pagpakasala pinaagi sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang tunglo.
I have never allowed my mouth to sin by putting a curse on someone's life.
31 Kung ang mga kalalakin-an sa akong tolda wala nakaingon, 'Kinsa man ang makakaplag ug si bisan kinsa nga wala nabusog sa pagkaon ni Job?'
Haven't my family asked, ‘Is there anyone who has not eaten as much as they wanted of his food?’
32 (bisan ang mga langyaw wala nakapuyo sa plasa sa siyudad tungod kay kanunay nakong ginaablihan ang pultahan alang sa mga magpapanaw), ug kung wala gayod, hukmi ako!
I have never let strangers sleep in the street; I have opened my doors to travelers.
33 Kung, sama sa katawhan, gitagoan ko ang akong mga sala, pinaagi sa pagbutang sa akong pagkasad-an sulod sa akong kupo
Have I concealed my sins from others, hiding my wrongdoing deep inside me?
34 — tungod kay nahadlok ako sa kadaghanan, kay ang kalagot sa mga pamilya nakapalisang kanako, ug hinungdan nga nagpakahilom ako ug wala nagaadto sa gawas, hukmi ako!
Was I afraid of what everybody else would think, scared of the contempt families would show me, so that I kept quiet and didn't go outside?
35 O, kung aduna untay maminaw kanako! Tan-awa, ania ang akong pirma; tugoti nga motubag kanako ang Labing Gamhanan! Kung anaa unta kanako ang silot nga gisulat sa akong kaaway!
Why won't anyone listen to what I'm saying! I'm signing my name to endorse everything I've said. Let the Almighty answer me. Let my accuser write down what he is charging me with.
36 Sigurado nga dayag nako kining pas-anon; sul-obon ko kini ingon nga korona.
I would hold them up high; I would wear them on my head like a crown.
37 Ibutyag ko kaniya ang gidaghanon sa akong mga lakang; mosaka ako ingon nga prinsipe nga walay kahadlok.
I would explain to him everything I'd done; I would hold my head high before him.
38 Kung mohilak ang akong yuta batok kanako, ug modanguyngoy,
If my land has cried out against me; if her furrows have wept over me;
39 kung kaonon ko ang abot niini ug dili kini bayran o ako ang hinungdan nga mawad-an sa kinabuhi ang tag-iya niini,
if I have taken its crops without payment or if I have caused harm to the farmers;
40 tugoti nga motubo ang tunok kaysa trigo ug sagbot kaysa sebada.” Nahuman na ang mga pulong ni Job.
then let thorns grow instead of wheat, and weeds instead of barley.” The words of Job are ended.

< Job 31 >