< Job 31 >
1 Nagbuhat ako ug kasabotan sa akong mga mata; nganong motan-aw man ako nga adunay kaibog sa usa ka ulay?
I made a covenant with mine eyes, and I will not think upon a virgin.
2 Kay unsa man ang bahin gikan sa Dios sa kahitas-an, ang panulondon gikan sa Gamhanan sa kahitas-an?
Now what portion has God given from above? and is there an inheritance [given] of the Mighty One from the highest?
3 Nagtuo ako kaniadto nga ang kalamidad alang lamang sa mga tawong dili matarong, ug ang katalagman alang lamang sa magbubuhat ug daotan.
Alas! destruction to the unrighteous, and rejection to them that do iniquity.
4 Wala ba nakita sa Dios ang akong mga dalan ug giihap ang akong mga lakang?
Will he not see my way, and number all my steps?
5 Kung wala ako naglakaw sa kamatuoran, kung ang akong tiil nagdali ug lakaw padulong sa pagpanglimbong,
But if I had gone with scorners, and if too my foot has hasted to deceit:
6 timbanga ako sa sakto aron nga mahibaw-an sa Dios ang akong baroganan.
(for I am weighed in a just balance, and the Lord knows my innocence: )
7 Kung ang akong lakang misimang palayo sa husto nga dalan, kung ang akong kasingkasing milakaw sunod sa akong mga mata, kung adunay kahugawan nga mitapot sa akong kamot,
if my foot has turned aside out of the way, or if mine heart has followed mine eye, and if too I have touched gifts with my hands;
8 patamna ako ug ipakaon kini sa uban; sa pagkatinuod, tugoti nga ibton ang ani gikan sa akong uma.
then let me sow, and let others eat; and let me be uprooted on the earth.
9 Kung nadani ang akong kasingkasing sa ubang babaye, kung naghulat ako sa pultahan sa akong silingan alang sa iyang asawa,
If my heart has gone forth after another man's wife, and if I laid wait at her doors;
10 tugoti nga mogaling ug trigo ang akong asawa alang sa ubang lalaki, ug tugoti nga ang ubang mga lalaki modulog uban kaniya.
then let my wife also please another, and let my children be brought low.
11 Tungod kay daotan kaayo kana nga salaod; sa pagkatinuod, mao kini nga salaod ang pahamtangan sa mga maghuhukom.
For the rage of anger is not to be controlled, [in the case] of defiling [another] man's wife.
12 Tungod kay mao kana ang kalayo nga maglamoy sa tanan alang sa Sheol ug magsunog sa tanan nakong ani.
For it is a fire burning on every side, and whoever it attacks, it utterly destroys.
13 Kung wala nako panumbalinga ang hangyo alang sa hustisya gikan sa akong mga lalaki ug babaye nga sulugoon sa dihang nakiglalis sila kanako,
And if too I despised the judgement of my servant or [my] handmaid, when they pleaded with me;
14 unsa man ang akong buhaton sa dihang makigbatok ang Dios kanako aron pasanginlan ako? Kon moabot siya aron sa paghukom kanako, unsaon ko man siya pagtubag?
what then shall I do if the Lord should try me? and if also he should at all visit me, can I make an answer?
15 Dili ba ang usa nga nagbuhat kanako sa tagoangkan nagbuhat man usab kanila? Dili ba usa lang man siya nga naghulma kanato sulod sa tagoangkan?
Were not they too formed as I also was formed in the womb? yes, we were formed in the same womb.
16 Kung akong gipugngan ang mga tawong kabos sa ilang tinguha, o kung ako ang hinungdan nga magdulom ang panan-aw sa biyuda gikan sa mga paghilak,
But the helpless missed not whatever need they had, and I did not cause the eye of the widow to fail.
17 o kung nagkaon ako ug gamay unya wala nako gitugotan ang mga walay amahan sa pagkaon usab niini—
And if too I ate my morsel alone, and did not impart [of it] to the orphan;
18 tungod kay sukad sa akong pagkabatan-on siya nga walay ginikanan nagdako uban kanako ingon nga adunay amahan, ug gigiyahan ko ang iyang inahan, nga usa ka biyuda, gikan sa tagoangkan sa akong kaugalingong inahan.
(for I nourished [them] as a father from my youth and guided [them] from my mother's womb.)
19 Kung aduna akoy bisan kinsa nga nakita nga namatay tungod sa kakulangon ug bisti, o kung akong nakita nga walay bisti ang nanginahanglan nga tawo,
And if too I overlooked the naked as he was perishing, and did not clothe him;
20 kung ang iyang kasingkasing wala nakapanalangin kanako tungod kay wala siya nasul-oban sa balhibo sa akong mga karnero,
and if the poor did not bless me, and their shoulders were [not] warmed with the fleece of my lambs;
21 kung akong gialsa ang akong kamot batok sa mga tawong walay amahan tungod kay akong nakita ang akong pagtabang sa ganghaan sa siyudad, hukmi gayod ako!
if I lifted my hand against an orphan, trusting that my strength was far superior [to his]:
22 Unya tugoti ang akong bukton nga matanggal gikan sa abaga, ug tugoti nga mabali ang akong bukton gikan sa buko-buko niini.
let them my shoulder start from the blade-bone, and my arm be crushed off from the elbow.
23 Kay gikahadlokan ko ang kalaglagan gikan sa Dios; tungod sa paghunahuna sa iyang kahalangdon, nabuhat ko unta kadtong mga butanga.
For the fear of the Lord constrained me, and I can’t bear up by reason of his burden.
24 Kung gihimo nako nga paglaom ang bulawan, ug kung nag-ingon ako sa lunsayng bulawan nga, 'Ikaw ang akong gisaligan',
If I made gold my treasure, and if too I trusted the precious stone;
25 kung nagmaya ako tungod sa kadako sa akong bahandi, kay nakakuha ang akong kamot ug daghang mga kabtangan, hukmi ako!
and if too I rejoiced when my wealth was abundant, and if too I laid my hand on innumerable [treasures]:
26 Kung akong nakita ang adlaw nga nagsidlak, o ang bulan nga naglakaw sa iyang kahayag,
(do we not see the shining sun eclipsed, and the moon waning? for they have not [power to continue]: )
27 ug kung ang akong kasingkasing nadani sa tago, unya gihalokan nako ang akong kamot sa pagsimba kanila—
and if my heart was secretly deceived, and if I have laid my hand upon my mouth and kissed it:
28 usa usab kini ka sala nga silotan sa mga maghuhukom, tungod kay ako untang isalikway ang Dios sa kahitas-an.
let this also then be reckoned to me as the greatest iniquity: for I [should] have lied against the Lord Most High.
29 Kung nagmaya ako sa pagkalaglag ni bisan kinsa nga nasilag kanako o akong gipasidunggan ang akong kaugalingon sa dihang naabtan siya sa katalagman, hukmi ako!
And if too I was glad at the fall of mine enemies, and mine heart said, Aha!
30 Sa pagkatinuod, wala man gani nako gitugotan ang akong baba sa pagpakasala pinaagi sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang tunglo.
let then mine ear hear my curse, and let me be a byword amongst my people in my affliction.
31 Kung ang mga kalalakin-an sa akong tolda wala nakaingon, 'Kinsa man ang makakaplag ug si bisan kinsa nga wala nabusog sa pagkaon ni Job?'
And if too my handmaids have often said, Oh that we might be satisfied with his flesh; (whereas I was very kind:
32 (bisan ang mga langyaw wala nakapuyo sa plasa sa siyudad tungod kay kanunay nakong ginaablihan ang pultahan alang sa mga magpapanaw), ug kung wala gayod, hukmi ako!
for the stranger did not lodge without, and my door was opened to every one that came: )
33 Kung, sama sa katawhan, gitagoan ko ang akong mga sala, pinaagi sa pagbutang sa akong pagkasad-an sulod sa akong kupo
or if too having sinned unintentionally, I hid my sin;
34 — tungod kay nahadlok ako sa kadaghanan, kay ang kalagot sa mga pamilya nakapalisang kanako, ug hinungdan nga nagpakahilom ako ug wala nagaadto sa gawas, hukmi ako!
(for I did not stand in awe of a great multitude, so as not to declare boldly before them: ) and if too I permitted a poor man to go out of my door with an empty bosom:
35 O, kung aduna untay maminaw kanako! Tan-awa, ania ang akong pirma; tugoti nga motubag kanako ang Labing Gamhanan! Kung anaa unta kanako ang silot nga gisulat sa akong kaaway!
(Oh that I had a hearer, ) and if I had not feared the hand of the Lord; and [as to] the written charge which I had against any one,
36 Sigurado nga dayag nako kining pas-anon; sul-obon ko kini ingon nga korona.
I would place [it] as a chaplet on my shoulders, and read it.
37 Ibutyag ko kaniya ang gidaghanon sa akong mga lakang; mosaka ako ingon nga prinsipe nga walay kahadlok.
And if I did not read it and return it, having taken nothing from the debtor:
38 Kung mohilak ang akong yuta batok kanako, ug modanguyngoy,
If at any time the land groaned against me, and if its furrows mourned together;
39 kung kaonon ko ang abot niini ug dili kini bayran o ako ang hinungdan nga mawad-an sa kinabuhi ang tag-iya niini,
and if I ate its strength alone without price, and if I too grieved the heart of the owner of the soil, by taking [anything] from [him]:
40 tugoti nga motubo ang tunok kaysa trigo ug sagbot kaysa sebada.” Nahuman na ang mga pulong ni Job.
then let the nettle come up to me instead of wheat, and a bramble instead of barley. And Job ceased speaking.