Job 30
1 Karon kadtong mga mas batan-on pa kay kanako puro lamang pagbiaybiay ang ilang ginabuhat kanako— kini nga mga batan-ong kalalakin-an kansang mga amahan nga wala nako gitugotan sa pagtrabaho tupad sa mga iro sa akong mga panon.
“But now they mock me, men younger than I am, whose fathers I would have refused to entrust with my sheep dogs.
2 Sa pagkatinuod, ang kusog sa mga kamot sa ilang amahan, unsaon man niini pagtabang kanako— mga kalalakin-an nga ang mga kusog sa pagkahamtong nahanaw na?
What use to me was the strength of their hands, since their vigor had left them?
3 Payat na kaayo sila tungod sa kawalad-on ug sa kagutom; nag-usap sila sa ugang yuta diha sa kangitngit sa kamingawan ug biniyaan.
Gaunt from poverty and hunger, they gnawed the dry land, and the desolate wasteland by night.
4 Nangutlo sila ug dahon sa tunokong mga tanom; ang mga gamot sa tambo mao ang ilang mga pagkaon.
They plucked mallow among the shrubs, and the roots of the broom tree were their food.
5 Gipalayas sila gikan sa taliwala sa katawhan nga nagasinggit kanila ingon nga sila mga kawatan.
They were banished from among men, shouted down like thieves,
6 Maong nagpuyo sila sa suba sa mga walog, sa mga lungag sa yuta ug sa mga bato.
so that they lived on the slopes of the wadis, among the rocks and in holes in the ground.
7 Uban sa tonukong mga sagbot nag-ngisi sila sama sa mga asno; ilalom sa tonukong mga sagbot nagtigom sila.
They cried out among the shrubs and huddled beneath the nettles.
8 Mga kaliwat sila sa mga buangbuang, sa pagkatinuod, wala silay mga pulos nga mga lalaki; gipalayas sila sa yuta pinaagi sa mga bunal.
A senseless and nameless brood, they were driven off the land.
9 Apan karon, ang ilang mga anak nga lalaki maoy nagbugalbugal kanako pinaagi sa alawiton; sa pagkatinuod, kataw-anan ako alang kanila.
And now they mock me in song; I have become a byword among them.
10 Nagdumot ug nagpalayo sila kanako; wala sila nagduhaduha sa pagluwa sa akong dagway.
They abhor me and keep far from me; they do not hesitate to spit in my face.
11 Tungod kay gitanggalan sa Dios ug pisi ang akong pana ug gipaantos ako, ug mao nga kining mga tawhana dili na makapugong sa ilang kaugalingon dinhi kanako.
Because God has unstrung my bow and afflicted me, they have cast off restraint in my presence.
12 Sa akong tuong kamot mibangon ang mga tigpasiugda ug kagubot; gipalayas nila ako ug nagbuhat sila ug harang batok kanako.
The rabble arises at my right; they lay snares for my feet and build siege ramps against me.
13 Giguba nila ang akong agianan; gipahamtangan nila ako ug mga katalagman, mga lalaki nga walay bisan usa nga makapugong.
They tear up my path; they profit from my destruction, with no one to restrain them.
14 Gisulong nila ako sama sa mga sundalo nga miagi sa dakong lungag sa paril sa siyudad; taliwala sa pagkagun-ob nagligidligid sila sa ilang kaugalingon padulong kanako.
They advance as through a wide breach; through the ruins they keep rolling in.
15 Miabot ang kalisang kanako; nahanaw ang akong dungog ingon nga gipadpad sa hangin; ang akong kaadunahan milabay lamang sama sa panganod.
Terrors are turned loose against me; they drive away my dignity as by the wind, and my prosperity has passed like a cloud.
16 Karon ang akong kinabuhi gibubo gikan kanako; daghang mga adlaw sa pag-antos ang gibutang kanako.
And now my soul is poured out within me; days of affliction grip me.
17 Sa kagabhion ang akong mga kabukogan gipangtusok; ang kasakitan nga nagkitkit kanako walay pagpahulay.
Night pierces my bones, and my gnawing pains never rest.
18 Ang dakong kusog sa Dios mikupot sa akong bisti; miputos kini kanako sama sa kwelyo sa akong kupo.
With great force He grasps my garment; He seizes me by the collar of my tunic.
19 Gilabay niya ako ngadto sa lapok; nahisama ako sa abog ug abo.
He throws me into the mud, and I have become like dust and ashes.
20 Nagtuaw ako kanimo, Dios, apan wala mo ako gitubag; mibarog ako, apan wala mo ako tan-awa.
I cry out to You for help, but You do not answer; when I stand up, You merely look at me.
21 Nausab kana ug nagmadagmalon kanako; pinaagi sa kusog sa imong kamot imo akong gilutos.
You have ruthlessly turned on me; You oppose me with Your strong hand.
22 Gisakwat mo ako ngadto sa hangin ug gipasagdan mo kini nga magdala kanako; gilabay mo ako pabalikbalik diha sa unos.
You snatch me up into the wind and drive me before it; You toss me about in the storm.
23 Tungod kay nasayod ako nga dalhon ako nimo ngadto sa kamatayon, ngadto sa balay nga mao gayoy padulngan sa tanang buhi.
Yes, I know that You will bring me down to death, to the place appointed for all the living.
24 Bisan pa man, dili ba walay makatuy-od sa iyang kamot aron sa pagpangayo ug tabang sa dihang matumba siya? Dili ba magpakitabang man kadtong anaa sa kalisod?
Yet no one stretches out his hand to a ruined man when he cries for help in his distress.
25 Wala ba ako mihilak kaniya nga anaa sa kalisdanan? Wala ba ako nagsubo sa tawo nga nanginahanglan?
Have I not wept for those in trouble? Has my soul not grieved for the needy?
26 Sa dihang nangita ako sa maayo, daotan hinuon ang miabot; sa dihang nagpaabot ako sa kahayag, ang kangitngit hinuon maoy niabot.
But when I hoped for good, evil came; when I looked for light, darkness fell.
27 Nasamok ang akong kasingkasing ug walay pahulay; ang mga adlaw sa kasakitan miabot kanako.
I am churning within and cannot rest; days of affliction confront me.
28 Naglakaw ako nga itom ang panit apan dili tungod sa adlaw; nagbarog ako diha sa panagtigom ug nangayog tabang.
I go about blackened, but not by the sun. I stand up in the assembly and cry for help.
29 Nahimo akong igsoon sa ihalas nga mga iro, ug nahimong kauban sa mga ostrits.
I have become a brother of jackals, a companion of ostriches.
30 Itom ang akong panit ug nangataktak kini gikan kanako; ang akong kabukogan nangasunog sa kainit.
My skin grows black and peels, and my bones burn with fever.
31 Busa ang akong alpa nakatono sa mga alawiton sa pagbangotan, ang akong plawta alang niadtong nanganta nga nagdangoyngoy.
My harp is tuned to mourning and my flute to the sound of weeping.
