Job 3
1 Human niini, mibungat si Job sa iyang baba ug mibalikas sa adlaw sa iyang pagkahimugso.
Då let Job upp munnen og banna fødedagen sin.
2 Miingon siya:
Job tok til ords og sagde:
3 “Wagtanga ang adlaw sa akong pagkahimugso, ang gabii nga miingon, “Gipanamkon ang usa ka batang lalaki.'
«Burt med den dag då eg vart fødd, den natt som sa: «Ein svein er avla!»
4 Pangitngita kanang adlawa; ayaw ipahinumdom sa Dios sa kahitas-an, ni mosidlak ang adlaw niini.
Må denne dag til myrker verta - burtgløymd av Gud i høge himmel - og inkje ljos på honom skina!
5 Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon nga moangkon niini alang sa ilang kaugalingon; palukopa ang panganod ibabaw niini; pasagdi nga ang tanang nagpahimo ug itom sa adlaw moguba niini.
Lat svarte myrkret honom eiga og skyer seg kring honom samla! Dagmyrkjingar skal honom skræma
6 Alang niadtong gabhiona, ipasakop kini sa baga nga kangitngit: ayaw pagpasadyaa kini nga mga adlaw sa tuig; ayaw kana ilakip sa pag-ihap sa mga bulan.
og myrkret gløypa denne natt! Burt med den natt frå årsens dagar, ho kome ei i månads tal!
7 Tan-awa, himoa nga mangiob kanang gabhiona; ayaw pasudla ang tingog nga malipayon.
Ja, aud og tom skal natti verta og ingen fagnad i ho klinga;
8 Ipatunglo kanila kanang adlawa, niadtong nasayod sa pagpamata sa Leviathan.
Dagbannarar skal henne banna, dei som kann mana upp Livjatan,
9 Pangitngita ang mga bituon sa kagabhion. Papangitaa kanang adlawa sa kahayag, apan ayaw ipakita; ni pakit-on sa mga mata sa kaadlawon,
Og morgonstjernor skal’kje skina; fåfengt ho venta skal på ljoset - augbrunerne av morgonroden -
10 tungod kay wala patak-uma niini ang ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, ni gitagoan niini ang kasamok gikan sa akong mga mata.
av di ho ei livsdøri stengde på mor mi, so eg slapp for kval.
11 Nganong wala man ako mamatay sa paggawas ko gikan sa tagoangkan? Nganong wala man mibiya ang akong espiritu sa pagpahimugso kanako sa akong inahan?
Kvi døydd’ eg ei i moders liv? Ell’ slokna då eg rett var fødd?
12 Nganong gidawat man ako sa iyang mga tuhod? O nganong gidawat man ako sa iyang mga dughan aron makasuso ako niini?
Kvi fanst det kne som mot meg tok; og brjost eg kunde suga ved?
13 Kay karon unta naghigda na ako sa hilom; natulog na unta ako ug nakapahulay
So låg eg still og kvilde no, eg sov og hadde ro og fred
14 kauban ang mga hari ug mga magtatambag sa kalibotan, nga nagtukod sa mga lubnganan alang sa ilang kaugalingon nga nagun-ob na karon.
hjå kongar og hjå fyrstar, som til gravstad pyramider bygde,
15 O naghigda na unta ako kauban sa mga prinsipe nga adunay mga bulawan kanhi, nga napuno sa mga plata ang ilang mga pinuy-anan.
hjå hovdingar som åtte gull og fyllte sine hus med sylv;
16 O dili ba kaha namatay na lamang unta ako sa tagoangkan sa akong inahan, sama sa mga gagmay'ng bata nga wala na makakita sa kahayag.
ell’ ufødd var eg ikkje til, lik born som aldri ljoset såg.
17 Didto ang daotan dili na makasamok pa; ug didto ang gikapuyan may kapahulayan.
Der rasar ei dei vonde meir; der kviler dei som trøytte er;
18 Didto ang mga binilanggo managkatigom; dili na nila madunggan ang tingog sa labaw sa sulugoon.
og fangarne er trygge der; dei høyrer ingen drivar meir.
19 Ang ubos ug bantogan nga mga tawo atua usab didto; ang sulugoon gawasnon na sa iyang agalon didto.
Der stor og liten like er, og trælen fri for herren sin.
20 Nganong ang kahayag gihatag man kaniya nga anaa sa kaalaot; nganong ang kinabuhi gihatag man sa tawong may mapait nga kalag;
Kvi gjev han ljos til den som lid, og liv til deim som gremmer seg,
21 ngadto sa tawong nangandoy alang sa kamatayon, apan wala kini miabot; ngadto sa tawo nga nangita sa kamatayon labaw pa niadtong nangita sa bahanding tinagoan?
som fåfengt stundar etter dauden, og søkjer han som løynde skatt,
22 Nganong ang kahayag gihatag man sa nagmaya pag-ayo ug malipay kung makaplagan na niya ang lubnganan?
som gled seg, ja, som jublar høgt, og fegnast når dei finn ei grav -
23 Nganong gihatag man ang kahayag sa tawo nga kansang dalan tinagoan, usa ka tawo nga gisalikway sa Dios?
til mannen som ei finn sin veg, som Gud set fast og stengjer inne?
24 Kay nanghupaw ako inay mokaon; ang akong pag-agulo ginayabo sama sa tubig.
Min sukk hev vorte daglegt brød, og klaga mi som vatnet strøymar.
25 Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako; kung unsa ang akong gikalisangan miabot kanako.
Meg råkar det eg ottast fyre; det som eg ræddast, hender meg.
26 Wala na akoy kalinaw, dili na ako maghilom, ug wala na akoy pahulay; kasamok na hinoon ang miabot.
Snaudt fær eg fred, snaudt fær eg ro, snaudt lindring - so kjem uro att.»
