Job 3
1 Human niini, mibungat si Job sa iyang baba ug mibalikas sa adlaw sa iyang pagkahimugso.
After this, Job opened his mouth and cursed his day.
2 Miingon siya:
And Job answered and said,
3 “Wagtanga ang adlaw sa akong pagkahimugso, ang gabii nga miingon, “Gipanamkon ang usa ka batang lalaki.'
Let the day perish in which I was born, and the night that said, There is a man child conceived.
4 Pangitngita kanang adlawa; ayaw ipahinumdom sa Dios sa kahitas-an, ni mosidlak ang adlaw niini.
That day — let it be darkness, let not God care for it from above, neither let light shine upon it:
5 Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon nga moangkon niini alang sa ilang kaugalingon; palukopa ang panganod ibabaw niini; pasagdi nga ang tanang nagpahimo ug itom sa adlaw moguba niini.
Let darkness and the shadow of death claim it; let clouds dwell upon it; let darkeners of the day terrify it.
6 Alang niadtong gabhiona, ipasakop kini sa baga nga kangitngit: ayaw pagpasadyaa kini nga mga adlaw sa tuig; ayaw kana ilakip sa pag-ihap sa mga bulan.
That night — let gloom seize upon it; let it not rejoice among the days of the year; let it not come into the number of the months.
7 Tan-awa, himoa nga mangiob kanang gabhiona; ayaw pasudla ang tingog nga malipayon.
Behold, let that night be barren; let no joyful sound come therein;
8 Ipatunglo kanila kanang adlawa, niadtong nasayod sa pagpamata sa Leviathan.
Let them curse it that curse the day, who are ready to rouse Leviathan;
9 Pangitngita ang mga bituon sa kagabhion. Papangitaa kanang adlawa sa kahayag, apan ayaw ipakita; ni pakit-on sa mga mata sa kaadlawon,
Let the stars of its twilight be dark; let it wait for light, and have none, neither let it see the eyelids of the dawn:
10 tungod kay wala patak-uma niini ang ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, ni gitagoan niini ang kasamok gikan sa akong mga mata.
Because it shut not up the doors of the womb that bore me, and hid not trouble from mine eyes.
11 Nganong wala man ako mamatay sa paggawas ko gikan sa tagoangkan? Nganong wala man mibiya ang akong espiritu sa pagpahimugso kanako sa akong inahan?
Wherefore did I not die from the womb, — come forth from the belly and expire?
12 Nganong gidawat man ako sa iyang mga tuhod? O nganong gidawat man ako sa iyang mga dughan aron makasuso ako niini?
Why did the knees meet me? and wherefore the breasts, that I should suck?
13 Kay karon unta naghigda na ako sa hilom; natulog na unta ako ug nakapahulay
For now should I have lain down and been quiet; I should have slept: then had I been at rest,
14 kauban ang mga hari ug mga magtatambag sa kalibotan, nga nagtukod sa mga lubnganan alang sa ilang kaugalingon nga nagun-ob na karon.
With kings and counsellors of the earth, who build desolate places for themselves,
15 O naghigda na unta ako kauban sa mga prinsipe nga adunay mga bulawan kanhi, nga napuno sa mga plata ang ilang mga pinuy-anan.
Or with princes who had gold, who filled their houses with silver;
16 O dili ba kaha namatay na lamang unta ako sa tagoangkan sa akong inahan, sama sa mga gagmay'ng bata nga wala na makakita sa kahayag.
Or as a hidden untimely birth I had not been; as infants that have not seen the light.
17 Didto ang daotan dili na makasamok pa; ug didto ang gikapuyan may kapahulayan.
There the wicked cease from troubling; and there the wearied are at rest.
18 Didto ang mga binilanggo managkatigom; dili na nila madunggan ang tingog sa labaw sa sulugoon.
The prisoners together are at ease; they hear not the voice of the taskmaster.
19 Ang ubos ug bantogan nga mga tawo atua usab didto; ang sulugoon gawasnon na sa iyang agalon didto.
The small and great are there, and the bondman freed from his master.
20 Nganong ang kahayag gihatag man kaniya nga anaa sa kaalaot; nganong ang kinabuhi gihatag man sa tawong may mapait nga kalag;
Wherefore is light given to him that is in trouble, and life to those bitter of soul,
21 ngadto sa tawong nangandoy alang sa kamatayon, apan wala kini miabot; ngadto sa tawo nga nangita sa kamatayon labaw pa niadtong nangita sa bahanding tinagoan?
Who long for death, and it [cometh] not, and dig for it more than for hidden treasures;
22 Nganong ang kahayag gihatag man sa nagmaya pag-ayo ug malipay kung makaplagan na niya ang lubnganan?
Who rejoice even exultingly and are glad when they find the grave? —
23 Nganong gihatag man ang kahayag sa tawo nga kansang dalan tinagoan, usa ka tawo nga gisalikway sa Dios?
To the man whose way is hidden, and whom God hath hedged in?
24 Kay nanghupaw ako inay mokaon; ang akong pag-agulo ginayabo sama sa tubig.
For my sighing cometh before my bread, and my groanings are poured out like the waters.
25 Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako; kung unsa ang akong gikalisangan miabot kanako.
For I feared a fear, and it hath come upon me, and that which I dreaded hath come to me.
26 Wala na akoy kalinaw, dili na ako maghilom, ug wala na akoy pahulay; kasamok na hinoon ang miabot.
I was not in safety, neither had I quietness, neither was I at rest, and trouble came.
