Job 3

1 Human niini, mibungat si Job sa iyang baba ug mibalikas sa adlaw sa iyang pagkahimugso.

Then, opening his mouth, and cursing the day of his birth,

2 Miingon siya:

Job made answer and said,

3 “Wagtanga ang adlaw sa akong pagkahimugso, ang gabii nga miingon, “Gipanamkon ang usa ka batang lalaki.'

Let destruction take the day of my birth, and the night on which it was said, A man child has come into the world.

4 Pangitngita kanang adlawa; ayaw ipahinumdom sa Dios sa kahitas-an, ni mosidlak ang adlaw niini.

That day — let it be dark; let not God take note of it from on high, and let not the light be shining on it;

5 Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon nga moangkon niini alang sa ilang kaugalingon; palukopa ang panganod ibabaw niini; pasagdi nga ang tanang nagpahimo ug itom sa adlaw moguba niini.

Let the dark and the black night take it for themselves; let it be covered with a cloud; let the dark shades of day send fear on it.

6 Alang niadtong gabhiona, ipasakop kini sa baga nga kangitngit: ayaw pagpasadyaa kini nga mga adlaw sa tuig; ayaw kana ilakip sa pag-ihap sa mga bulan.

That night — let the thick dark take it; let it not have joy among the days of the year; let it not come into the number of the months.

7 Tan-awa, himoa nga mangiob kanang gabhiona; ayaw pasudla ang tingog nga malipayon.

As for that night, let it have no fruit; let no voice of joy be sounded in it;

8 Ipatunglo kanila kanang adlawa, niadtong nasayod sa pagpamata sa Leviathan.

Let it be cursed by those who put a curse on the day; who are ready to make Leviathan awake.

9 Pangitngita ang mga bituon sa kagabhion. Papangitaa kanang adlawa sa kahayag, apan ayaw ipakita; ni pakit-on sa mga mata sa kaadlawon,

Let its morning stars be dark; let it be looking for light, but may it not have any; let it not see the eyes of the dawn.

10 tungod kay wala patak-uma niini ang ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, ni gitagoan niini ang kasamok gikan sa akong mga mata.

Because it did not keep the doors of my mother's body shut, so that trouble might be veiled from my eyes.

11 Nganong wala man ako mamatay sa paggawas ko gikan sa tagoangkan? Nganong wala man mibiya ang akong espiritu sa pagpahimugso kanako sa akong inahan?

Why did death not take me when I came out of my mother's body, why did I not, when I came out, give up my last breath?

12 Nganong gidawat man ako sa iyang mga tuhod? O nganong gidawat man ako sa iyang mga dughan aron makasuso ako niini?

Why did the knees take me, or why the breasts that they might give me milk?

13 Kay karon unta naghigda na ako sa hilom; natulog na unta ako ug nakapahulay

For then I might have gone to my rest in quiet, and in sleep have been in peace,

14 kauban ang mga hari ug mga magtatambag sa kalibotan, nga nagtukod sa mga lubnganan alang sa ilang kaugalingon nga nagun-ob na karon.

With kings and the wise ones of the earth, who put up great houses for themselves;

15 O naghigda na unta ako kauban sa mga prinsipe nga adunay mga bulawan kanhi, nga napuno sa mga plata ang ilang mga pinuy-anan.

Or with rulers who had gold, and whose houses were full of silver;

16 O dili ba kaha namatay na lamang unta ako sa tagoangkan sa akong inahan, sama sa mga gagmay'ng bata nga wala na makakita sa kahayag.

Or as a child dead at birth I might never have come into existence; like young children who have not seen the light.

17 Didto ang daotan dili na makasamok pa; ug didto ang gikapuyan may kapahulayan.

There the passions of the evil are over, and those whose strength has come to an end have rest.

18 Didto ang mga binilanggo managkatigom; dili na nila madunggan ang tingog sa labaw sa sulugoon.

There the prisoners are at peace together; the voice of the overseer comes not again to their ears.

19 Ang ubos ug bantogan nga mga tawo atua usab didto; ang sulugoon gawasnon na sa iyang agalon didto.

The small and the great are there, and the servant is free from his master.

20 Nganong ang kahayag gihatag man kaniya nga anaa sa kaalaot; nganong ang kinabuhi gihatag man sa tawong may mapait nga kalag;

Why does he give light to him who is in trouble, and life to the bitter in soul;

21 ngadto sa tawong nangandoy alang sa kamatayon, apan wala kini miabot; ngadto sa tawo nga nangita sa kamatayon labaw pa niadtong nangita sa bahanding tinagoan?

To those whose desire is for death, but it comes not; who are searching for it more than for secret wealth;

22 Nganong ang kahayag gihatag man sa nagmaya pag-ayo ug malipay kung makaplagan na niya ang lubnganan?

Who are glad with great joy, and full of delight when they come to their last resting-place;

23 Nganong gihatag man ang kahayag sa tawo nga kansang dalan tinagoan, usa ka tawo nga gisalikway sa Dios?

To a man whose way is veiled, and who is shut in by God?

24 Kay nanghupaw ako inay mokaon; ang akong pag-agulo ginayabo sama sa tubig.

In place of my food I have grief, and cries of sorrow come from me like water.

25 Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako; kung unsa ang akong gikalisangan miabot kanako.

For I have a fear and it comes on me, and my heart is greatly troubled.

26 Wala na akoy kalinaw, dili na ako maghilom, ug wala na akoy pahulay; kasamok na hinoon ang miabot.

I have no peace, no quiet, and no rest; nothing but pain comes on me.