< Job 3 >
1 Human niini, mibungat si Job sa iyang baba ug mibalikas sa adlaw sa iyang pagkahimugso.
Derefter oplod Job sin Mund og forbandede sin Dag,
og Job tog til Orde og sagde:
3 “Wagtanga ang adlaw sa akong pagkahimugso, ang gabii nga miingon, “Gipanamkon ang usa ka batang lalaki.'
Bort med den Dag, jeg fødtes, den Nat, der sagde: »Se, en Dreng!«
4 Pangitngita kanang adlawa; ayaw ipahinumdom sa Dios sa kahitas-an, ni mosidlak ang adlaw niini.
Denne Dag vorde Mørke, Gud deroppe spørge ej om den, over den straale ej Lyset frem!
5 Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon nga moangkon niini alang sa ilang kaugalingon; palukopa ang panganod ibabaw niini; pasagdi nga ang tanang nagpahimo ug itom sa adlaw moguba niini.
Mulm og Mørke løse den ind, Taage lægge sig over den, Formørkelser skræmme den!
6 Alang niadtong gabhiona, ipasakop kini sa baga nga kangitngit: ayaw pagpasadyaa kini nga mga adlaw sa tuig; ayaw kana ilakip sa pag-ihap sa mga bulan.
Mørket tage den Nat, den høre ej hjemme blandt Aarets Dage, den komme ikke i Maaneders Tal!
7 Tan-awa, himoa nga mangiob kanang gabhiona; ayaw pasudla ang tingog nga malipayon.
Ja, denne Nat vorde gold, der lyde ej Jubel i den!
8 Ipatunglo kanila kanang adlawa, niadtong nasayod sa pagpamata sa Leviathan.
De, der besværger Dage, forbande den, de, der har lært at hidse Livjatan;
9 Pangitngita ang mga bituon sa kagabhion. Papangitaa kanang adlawa sa kahayag, apan ayaw ipakita; ni pakit-on sa mga mata sa kaadlawon,
dens Morgenstjerner formørkes, den bie forgæves paa Lys, den skue ej Morgenrødens Øjenlaag,
10 tungod kay wala patak-uma niini ang ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, ni gitagoan niini ang kasamok gikan sa akong mga mata.
fordi den ej lukked mig Moderlivets Døre og skjulte Kvide for mit Blik!
11 Nganong wala man ako mamatay sa paggawas ko gikan sa tagoangkan? Nganong wala man mibiya ang akong espiritu sa pagpahimugso kanako sa akong inahan?
Hvi døde jeg ikke i Moders Liv eller udaanded straks fra Moders Skød?
12 Nganong gidawat man ako sa iyang mga tuhod? O nganong gidawat man ako sa iyang mga dughan aron makasuso ako niini?
Hvorfor var der Knæ til at tage imod mig, hvorfor var der Bryster at die?
13 Kay karon unta naghigda na ako sa hilom; natulog na unta ako ug nakapahulay
Saa havde jeg nu ligget og hvilet, saa havde jeg slumret i Fred
14 kauban ang mga hari ug mga magtatambag sa kalibotan, nga nagtukod sa mga lubnganan alang sa ilang kaugalingon nga nagun-ob na karon.
blandt Konger og Jordens Styrere, der bygged sig Gravpaladser,
15 O naghigda na unta ako kauban sa mga prinsipe nga adunay mga bulawan kanhi, nga napuno sa mga plata ang ilang mga pinuy-anan.
blandt Fyrster, rige paa Guld, som fyldte deres Huse med Sølv.
16 O dili ba kaha namatay na lamang unta ako sa tagoangkan sa akong inahan, sama sa mga gagmay'ng bata nga wala na makakita sa kahayag.
Eller var jeg dog som et nedgravet Foster, som Børn, der ikke fik Lyset at se!
17 Didto ang daotan dili na makasamok pa; ug didto ang gikapuyan may kapahulayan.
Der larmer de gudløse ikke mer, der hviler de trætte ud,
18 Didto ang mga binilanggo managkatigom; dili na nila madunggan ang tingog sa labaw sa sulugoon.
alle de fangne har Ro, de hører ej Fogedens Røst;
19 Ang ubos ug bantogan nga mga tawo atua usab didto; ang sulugoon gawasnon na sa iyang agalon didto.
smaa og store er lige der og Trællen fri for sin Herre.
20 Nganong ang kahayag gihatag man kaniya nga anaa sa kaalaot; nganong ang kinabuhi gihatag man sa tawong may mapait nga kalag;
Hvi giver Gud de lidende Lys, de bittert sørgende Liv,
21 ngadto sa tawong nangandoy alang sa kamatayon, apan wala kini miabot; ngadto sa tawo nga nangita sa kamatayon labaw pa niadtong nangita sa bahanding tinagoan?
dem, som bier forgæves paa Døden, graver derefter som efter Skatte,
22 Nganong ang kahayag gihatag man sa nagmaya pag-ayo ug malipay kung makaplagan na niya ang lubnganan?
som glæder sig til en Stenhøj, jubler, naar de finder deres Grav —
23 Nganong gihatag man ang kahayag sa tawo nga kansang dalan tinagoan, usa ka tawo nga gisalikway sa Dios?
en Mand, hvis Vej er skjult, hvem Gud har stænget inde?
24 Kay nanghupaw ako inay mokaon; ang akong pag-agulo ginayabo sama sa tubig.
Thi Suk er blevet mit daglige Brød, mine Ve raab strømmer som Vand.
25 Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako; kung unsa ang akong gikalisangan miabot kanako.
Thi hvad jeg gruer for, rammer mig, hvad jeg bæver for, kommer over mig.
26 Wala na akoy kalinaw, dili na ako maghilom, ug wala na akoy pahulay; kasamok na hinoon ang miabot.
Knap har jeg Fred, og knap har jeg Ro, knap har jeg Hvile, saa kommer Uro!