Job 29

1 Mipadayon sa pagsulti si Job ug miingon,

Entonces Job respondió:

2 “O, unta anaa ako sa mga nilabay nga mga bulan sa dihang giamuma pa ako sa Dios,

Ojalá volviera a ser como en meses pasados, como en los días cuando ʼElohim me vigilaba,

3 sa dihang ang iyang lampara misidlak sa akong ulohan, ug sa dihang naglakaw ako sa kangitngit pinaagi sa iyang kahayag.

cuando su lámpara estaba sobre mi cabeza y a su luz yo caminaba en la oscuridad,

4 O, unta anaa ako sa panahon nga ako hinog sa dihang ang pagpakighigala sa Dios anaa sa akong tolda,

aquellos días de mi vigor cuando la amistad íntima de ʼElohim velaba sobre mi vivienda,

5 sa dihang ang Labawng Makagagahom uban pa kanako, ug ang akong mga anak naglibot pa kanako,

cuando ʼEL-Shadday aún estaba conmigo, y mis hijos alrededor de mí,

6 sa dihang ginahugasan ug mantikilya ang akong dalan, ug ang bato nagbubo kanako ug mga tubod sa lana!

cuando mis pasos eran lavados con mantequilla y la roca me derramaba ríos de aceite,

7 Sa dihang migawas ako sa ganghaan sa siyudad, sa dihang milingkod ako dapit sa plasa sa siyudad,

cuando iba a la puerta de la ciudad y en la plaza preparaba mi asiento.

8 ang mga batan-ong lalaki nakakita kanako ug mipadaplin gikan kanako sa pagtahod, ug ang mga hamtong nga mga tawo mibarog alang kanako.

Los jóvenes me veían y se escondían. Los ancianos se levantaban y permanecían en pie.

9 Mihunong pagsulti ang mga prinsipe sa dihang miabot ako; ug gisampongan nila ang ilang mga baba pinaagi sa ilang mga kamot.

Los magistrados detenían sus palabras y ponían la mano sobre sus bocas.

10 Ang mga tingog sa bantogang mga tawo daw hunghong, ug ang ilang dila nipilit sa ibabaw sa ilang alingagngag.

La voz de los nobles enmudecía y su lengua se les pegaba al paladar.

11 Human nila nadungog ang akong gisulti, gipanalanginan nila ako; human nila ako nakita, gitagaan nila ako ug pagsaksi ug giuyonan nila ako,

Los oídos que me escuchaban me llamaban bienaventurado, y los ojos que me miraban daban testimonio a mi favor.

12 tungod kay giluwas ko ang mga tawong kabos nga nagpakitabang, ug kadtong mga walay amahan usab, nga wala gayo'y makatabang kaniya.

Porque yo libraba al pobre que clamaba y al huérfano que no tenía ayudador.

13 Ang panalangin niadtong hapit na mamatay miabot kanako; ako ang hinungdan nganong nagkanta sa kalipay ang mga biyuda sa ilang kasingkasing.

La bendición del que iba a perecer caía sobre mí, y daba alegría al corazón de la viuda.

14 Gisul-ob ko ang pagkamatarong, ug gibisthan ako niini; ang akong katarong sama sa usa ka kupo ug purong sa ulo.

Me vestía de rectitud y con ella me cubría. Mi justicia era como un manto y un turbante.

15 Ako ang mga mata sa mga buta nga tawo; ug ako ang tiil sa mga tawo nga bakol.

Yo era ojos para el ciego y pies para el cojo.

16 Amahan ako sa mga tawo nga timawa; ug akong gisusi ang kaso sa uban bisan ug wala ko sila mailhi.

Era padre de los menesterosos. Me informaba con diligencia de la causa que no entendía.

17 Gibuak nako ang panga sa tawong dili matarong; gikuha nako ang biktima gikan sa iyang mga ngipon.

Rompía las quijadas del perverso y de sus dientes arrancaba la presa.

18 Unya miingon ako, 'Mamatay ako sa akong salag; ug padaghanon ko ang akong mga adlaw sama sa balas sa baybayon.

Me decía: En mi nido moriré, y como la arena multiplicaré mis días.

19 Ang akong ugat nagkatag sa katubigan, ug ang yamog sa tibuok gabii anaa sa akong mga sanga.

Mi raíz se extendía hacia las aguas, y el rocío pernoctaba en mi ramaje.

20 Ang pagtahod kanako kanunay nga bag-o, ug ang akong kusog sama sa usa ka bag-ong pana sa akong kamot.

Mi honra se renovaba en mí, y mi arco se fortalecía en mi mano.

21 Naminaw ang mga tawo kanako; naghulat sila kanako; nagpabilin sila nga hilom aron sa pagpaminaw sa akong mga tambag.

Me escuchaban, esperaban y guardaban silencio ante mi consejo.

22 Sa dihang nahuman na ako sa pagpamulong; wala na silay ikasulti pa; ang akong mga pulong daw tubig nga gibubo diha kanila.

Después de mi palabra no replicaban. Mi razón destilaba sobre ellos.

23 Kanunay silang naghulat kanako sama nga naghulat sila sa ulan; ilang ginganga ug dako ang ilang baba aron sa pag-inom sa akong mga pulong, sama sa ilang ginabuhat kung mag-ulan.

La esperaban como a la lluvia temprana, y abrían su boca como a la lluvia tardía.

24 Mipahiyom ako kanila sa dihang wala sila magdahom niini; ug wala nila gisalikway ang kahayag sa akong panagway.

Si me reía con ellos, no lo creían, y no tenían en menos la luz de mi semblante.

25 Ako ang nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon nga ilang pangulo; nagpuyo ako ingon nga hari sa iyang kasundalohan; sama sa usa ka maghuhupay sa mga nagbangotan sa lamay.

Yo les escogía el camino, y me sentaba entre ellos como su jefe. Yo vivía como un rey en medio de su tropa, como el que consuela a los que están de duelo.