Job 29

1 Mipadayon sa pagsulti si Job ug miingon,

Job siguió hablando.

2 “O, unta anaa ako sa mga nilabay nga mga bulan sa dihang giamuma pa ako sa Dios,

“¡Ojalá volviera a los viejos tiempos en que Dios me cuidaba!

3 sa dihang ang iyang lampara misidlak sa akong ulohan, ug sa dihang naglakaw ako sa kangitngit pinaagi sa iyang kahayag.

Su luz brillaba sobre mí y alumbraba mi camino en la oscuridad.

4 O, unta anaa ako sa panahon nga ako hinog sa dihang ang pagpakighigala sa Dios anaa sa akong tolda,

Cuando era joven y fuerte, Dios era mi amigo y me hablaba en mi casa.

5 sa dihang ang Labawng Makagagahom uban pa kanako, ug ang akong mga anak naglibot pa kanako,

El Todopoderoso seguía conmigo y estaba rodeado de mis hijos.

6 sa dihang ginahugasan ug mantikilya ang akong dalan, ug ang bato nagbubo kanako ug mga tubod sa lana!

Mis rebaños producían mucha leche, y el aceite fluía libremente de mis prensas de aceitunas.

7 Sa dihang migawas ako sa ganghaan sa siyudad, sa dihang milingkod ako dapit sa plasa sa siyudad,

Salí a la puerta de la ciudad y me senté en la plaza pública.

8 ang mga batan-ong lalaki nakakita kanako ug mipadaplin gikan kanako sa pagtahod, ug ang mga hamtong nga mga tawo mibarog alang kanako.

Los jóvenes me veían y se apartaban del camino; los ancianos me defendían.

9 Mihunong pagsulti ang mga prinsipe sa dihang miabot ako; ug gisampongan nila ang ilang mga baba pinaagi sa ilang mga kamot.

Los dirigentes guardaron silencio y se taparon la boca con las manos.

10 Ang mga tingog sa bantogang mga tawo daw hunghong, ug ang ilang dila nipilit sa ibabaw sa ilang alingagngag.

Las voces de los funcionarios se acallaron; se callaron en mi presencia.

11 Human nila nadungog ang akong gisulti, gipanalanginan nila ako; human nila ako nakita, gitagaan nila ako ug pagsaksi ug giuyonan nila ako,

“Todos los que me escuchaban me alababan; los que me veían me elogiaban,

12 tungod kay giluwas ko ang mga tawong kabos nga nagpakitabang, ug kadtong mga walay amahan usab, nga wala gayo'y makatabang kaniya.

porque daba a los pobres que me llamaban y a los huérfanos que no tenían quien los ayudara.

13 Ang panalangin niadtong hapit na mamatay miabot kanako; ako ang hinungdan nganong nagkanta sa kalipay ang mga biyuda sa ilang kasingkasing.

Los que estaban a punto de morir me bendijeron; hice cantar de alegría a la viuda.

14 Gisul-ob ko ang pagkamatarong, ug gibisthan ako niini; ang akong katarong sama sa usa ka kupo ug purong sa ulo.

Siendo sincero y actuando correctamente eran lo que yo llevaba como ropa.

15 Ako ang mga mata sa mga buta nga tawo; ug ako ang tiil sa mga tawo nga bakol.

Fui como los ojos para los ciegos y los pies para los cojos.

16 Amahan ako sa mga tawo nga timawa; ug akong gisusi ang kaso sa uban bisan ug wala ko sila mailhi.

Fui como un padre para los pobres, y defendí los derechos de los extranjeros.

17 Gibuak nako ang panga sa tawong dili matarong; gikuha nako ang biktima gikan sa iyang mga ngipon.

Rompí la mandíbula de los malvados y les hice soltar su presa de los dientes.

18 Unya miingon ako, 'Mamatay ako sa akong salag; ug padaghanon ko ang akong mga adlaw sama sa balas sa baybayon.

Pensé que moriría en casa, después de muchos años.

19 Ang akong ugat nagkatag sa katubigan, ug ang yamog sa tibuok gabii anaa sa akong mga sanga.

Como un árbol, mis raíces se extienden hasta el agua; el rocío se posa en mis ramas durante la noche.

20 Ang pagtahod kanako kanunay nga bag-o, ug ang akong kusog sama sa usa ka bag-ong pana sa akong kamot.

Siempre se me concedían nuevos honores; mi fuerza se renovaba como un arco infalible.

21 Naminaw ang mga tawo kanako; naghulat sila kanako; nagpabilin sila nga hilom aron sa pagpaminaw sa akong mga tambag.

“La gente escuchaba atentamente lo que yo decía; se callaba al escuchar mis consejos.

22 Sa dihang nahuman na ako sa pagpamulong; wala na silay ikasulti pa; ang akong mga pulong daw tubig nga gibubo diha kanila.

Una vez que yo hablaba, no tenían nada más que decir; lo que yo decía era suficiente.

23 Kanunay silang naghulat kanako sama nga naghulat sila sa ulan; ilang ginganga ug dako ang ilang baba aron sa pag-inom sa akong mga pulong, sama sa ilang ginabuhat kung mag-ulan.

Me esperaban como quien espera la lluvia, con la boca abierta por la lluvia de primavera.

24 Mipahiyom ako kanila sa dihang wala sila magdahom niini; ug wala nila gisalikway ang kahayag sa akong panagway.

Cuando les sonreía, apenas podían creerlo; mi aprobación significaba todo el mundo para ellos.

25 Ako ang nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon nga ilang pangulo; nagpuyo ako ingon nga hari sa iyang kasundalohan; sama sa usa ka maghuhupay sa mga nagbangotan sa lamay.

Decidí el camino a seguir como su líder, viviendo como un rey entre sus soldados, y cuando estaban tristes los consolaba”.