< Job 29 >

1 Mipadayon sa pagsulti si Job ug miingon,
Job retomou a sua parábola, e disse,
2 “O, unta anaa ako sa mga nilabay nga mga bulan sa dihang giamuma pa ako sa Dios,
“Oh, que eu era como nos meses de antigüidade, como nos dias em que Deus cuidava de mim;
3 sa dihang ang iyang lampara misidlak sa akong ulohan, ug sa dihang naglakaw ako sa kangitngit pinaagi sa iyang kahayag.
quando sua lâmpada brilhou em minha cabeça, e por sua luz eu caminhei através da escuridão,
4 O, unta anaa ako sa panahon nga ako hinog sa dihang ang pagpakighigala sa Dios anaa sa akong tolda,
como eu estava no meu auge, quando a amizade de Deus estava em minha tenda,
5 sa dihang ang Labawng Makagagahom uban pa kanako, ug ang akong mga anak naglibot pa kanako,
when o Todo-Poderoso ainda estava comigo, e meus filhos estavam ao meu redor,
6 sa dihang ginahugasan ug mantikilya ang akong dalan, ug ang bato nagbubo kanako ug mga tubod sa lana!
when meus passos foram lavados com manteiga, e as rochas despejaram correntes de óleo para mim,
7 Sa dihang migawas ako sa ganghaan sa siyudad, sa dihang milingkod ako dapit sa plasa sa siyudad,
quando eu saí para o portão da cidade, quando preparei meu assento na rua.
8 ang mga batan-ong lalaki nakakita kanako ug mipadaplin gikan kanako sa pagtahod, ug ang mga hamtong nga mga tawo mibarog alang kanako.
Os jovens me viram e se esconderam. Os idosos se levantaram e se levantaram.
9 Mihunong pagsulti ang mga prinsipe sa dihang miabot ako; ug gisampongan nila ang ilang mga baba pinaagi sa ilang mga kamot.
Os príncipes se abstiveram de falar, e colocaram sua mão na boca.
10 Ang mga tingog sa bantogang mga tawo daw hunghong, ug ang ilang dila nipilit sa ibabaw sa ilang alingagngag.
A voz dos nobres foi abafada, e sua língua grudada no céu da boca.
11 Human nila nadungog ang akong gisulti, gipanalanginan nila ako; human nila ako nakita, gitagaan nila ako ug pagsaksi ug giuyonan nila ako,
Pois quando o ouvido me ouviu, então ele me abençoou, e quando o olho me viu, ele me elogiou,
12 tungod kay giluwas ko ang mga tawong kabos nga nagpakitabang, ug kadtong mga walay amahan usab, nga wala gayo'y makatabang kaniya.
porque eu entreguei os pobres que choraram, e também os órfãos de pai, que não tinham ninguém que o ajudasse,
13 Ang panalangin niadtong hapit na mamatay miabot kanako; ako ang hinungdan nganong nagkanta sa kalipay ang mga biyuda sa ilang kasingkasing.
a bênção daquele que estava pronto para perecer veio sobre mim, e eu fiz com que o coração da viúva cantasse de alegria.
14 Gisul-ob ko ang pagkamatarong, ug gibisthan ako niini; ang akong katarong sama sa usa ka kupo ug purong sa ulo.
I me vestiu de retidão, e me vestiu. Minha justiça era como um manto e um diadema.
15 Ako ang mga mata sa mga buta nga tawo; ug ako ang tiil sa mga tawo nga bakol.
Eu estava de olho nos cegos, e pés para o coxo.
16 Amahan ako sa mga tawo nga timawa; ug akong gisusi ang kaso sa uban bisan ug wala ko sila mailhi.
Eu era um pai para os necessitados. Pesquisei a causa dele que eu não conhecia.
17 Gibuak nako ang panga sa tawong dili matarong; gikuha nako ang biktima gikan sa iyang mga ngipon.
Eu quebrei as mandíbulas dos injustos e arrancou a presa de seus dentes.
18 Unya miingon ako, 'Mamatay ako sa akong salag; ug padaghanon ko ang akong mga adlaw sama sa balas sa baybayon.
Então eu disse: 'Eu vou morrer em minha própria casa', Vou contar meus dias como a areia.
19 Ang akong ugat nagkatag sa katubigan, ug ang yamog sa tibuok gabii anaa sa akong mga sanga.
Minha raiz está espalhada pelas águas. O orvalho fica a noite toda na minha filial.
20 Ang pagtahod kanako kanunay nga bag-o, ug ang akong kusog sama sa usa ka bag-ong pana sa akong kamot.
Minha glória está fresca em mim. Meu arco está renovado em minha mão”.
21 Naminaw ang mga tawo kanako; naghulat sila kanako; nagpabilin sila nga hilom aron sa pagpaminaw sa akong mga tambag.
“Os homens me escutaram, esperaram, e mantive silêncio para meu conselho.
22 Sa dihang nahuman na ako sa pagpamulong; wala na silay ikasulti pa; ang akong mga pulong daw tubig nga gibubo diha kanila.
Depois das minhas palavras, eles não voltaram a falar. Meu discurso caiu sobre eles.
23 Kanunay silang naghulat kanako sama nga naghulat sila sa ulan; ilang ginganga ug dako ang ilang baba aron sa pag-inom sa akong mga pulong, sama sa ilang ginabuhat kung mag-ulan.
Eles esperaram por mim como pela chuva. Suas bocas bebiam como com a chuva da primavera.
24 Mipahiyom ako kanila sa dihang wala sila magdahom niini; ug wala nila gisalikway ang kahayag sa akong panagway.
Eu sorria para eles quando eles não tinham confiança. Eles não rejeitaram a luz do meu rosto.
25 Ako ang nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon nga ilang pangulo; nagpuyo ako ingon nga hari sa iyang kasundalohan; sama sa usa ka maghuhupay sa mga nagbangotan sa lamay.
Eu escolhi seu caminho, e sentei-me como chefe. Eu vivi como um rei no exército, como alguém que conforta as carpideiras.

< Job 29 >