< Job 29 >

1 Mipadayon sa pagsulti si Job ug miingon,
So Iob proceeded and continued his parable, saying,
2 “O, unta anaa ako sa mga nilabay nga mga bulan sa dihang giamuma pa ako sa Dios,
Oh that I were as in times past, when God preserued me!
3 sa dihang ang iyang lampara misidlak sa akong ulohan, ug sa dihang naglakaw ako sa kangitngit pinaagi sa iyang kahayag.
When his light shined vpon mine head: and when by his light I walked thorowe the darkenesse,
4 O, unta anaa ako sa panahon nga ako hinog sa dihang ang pagpakighigala sa Dios anaa sa akong tolda,
As I was in the dayes of my youth: when Gods prouidence was vpon my tabernacle:
5 sa dihang ang Labawng Makagagahom uban pa kanako, ug ang akong mga anak naglibot pa kanako,
When the almightie was yet with me, and my children round about me.
6 sa dihang ginahugasan ug mantikilya ang akong dalan, ug ang bato nagbubo kanako ug mga tubod sa lana!
When I washed my pathes with butter, and when the rocke powred me out riuers of oyle:
7 Sa dihang migawas ako sa ganghaan sa siyudad, sa dihang milingkod ako dapit sa plasa sa siyudad,
When I went out to the gate, euen to the iudgement seat, and when I caused them to prepare my seate in the streete.
8 ang mga batan-ong lalaki nakakita kanako ug mipadaplin gikan kanako sa pagtahod, ug ang mga hamtong nga mga tawo mibarog alang kanako.
The yong men saw me, and hid themselues, and the aged arose, and stood vp.
9 Mihunong pagsulti ang mga prinsipe sa dihang miabot ako; ug gisampongan nila ang ilang mga baba pinaagi sa ilang mga kamot.
The princes stayed talke, and layde their hand on their mouth.
10 Ang mga tingog sa bantogang mga tawo daw hunghong, ug ang ilang dila nipilit sa ibabaw sa ilang alingagngag.
The voyce of princes was hidde, and their tongue cleaued to the roofe of their mouth.
11 Human nila nadungog ang akong gisulti, gipanalanginan nila ako; human nila ako nakita, gitagaan nila ako ug pagsaksi ug giuyonan nila ako,
And when the eare heard me, it blessed me: and when the eye sawe me, it gaue witnesse to me.
12 tungod kay giluwas ko ang mga tawong kabos nga nagpakitabang, ug kadtong mga walay amahan usab, nga wala gayo'y makatabang kaniya.
For I deliuered the poore that cryed, and the fatherlesse, and him that had none to helpe him.
13 Ang panalangin niadtong hapit na mamatay miabot kanako; ako ang hinungdan nganong nagkanta sa kalipay ang mga biyuda sa ilang kasingkasing.
The blessing of him that was ready to perish, came vpon me, and I caused the widowes heart to reioyce.
14 Gisul-ob ko ang pagkamatarong, ug gibisthan ako niini; ang akong katarong sama sa usa ka kupo ug purong sa ulo.
I put on iustice, and it couered me: my iudgement was as a robe, and a crowne.
15 Ako ang mga mata sa mga buta nga tawo; ug ako ang tiil sa mga tawo nga bakol.
I was the eyes to the blinde, and I was the feete to the lame.
16 Amahan ako sa mga tawo nga timawa; ug akong gisusi ang kaso sa uban bisan ug wala ko sila mailhi.
I was a father vnto the poore, and when I knewe not the cause, I sought it out diligently.
17 Gibuak nako ang panga sa tawong dili matarong; gikuha nako ang biktima gikan sa iyang mga ngipon.
I brake also the chawes of the vnrighteous man, and pluckt the praye out of his teeth.
18 Unya miingon ako, 'Mamatay ako sa akong salag; ug padaghanon ko ang akong mga adlaw sama sa balas sa baybayon.
Then I sayde, I shall die in my nest, and I shall multiplie my dayes as the sand.
19 Ang akong ugat nagkatag sa katubigan, ug ang yamog sa tibuok gabii anaa sa akong mga sanga.
For my roote is spread out by the water, and the dewe shall lye vpon my branche.
20 Ang pagtahod kanako kanunay nga bag-o, ug ang akong kusog sama sa usa ka bag-ong pana sa akong kamot.
My glory shall renue towarde me, and my bowe shall be restored in mine hand.
21 Naminaw ang mga tawo kanako; naghulat sila kanako; nagpabilin sila nga hilom aron sa pagpaminaw sa akong mga tambag.
Vnto me men gaue eare, and wayted, and helde their tongue at my counsell.
22 Sa dihang nahuman na ako sa pagpamulong; wala na silay ikasulti pa; ang akong mga pulong daw tubig nga gibubo diha kanila.
After my wordes they replied not, and my talke dropped vpon them.
23 Kanunay silang naghulat kanako sama nga naghulat sila sa ulan; ilang ginganga ug dako ang ilang baba aron sa pag-inom sa akong mga pulong, sama sa ilang ginabuhat kung mag-ulan.
And they wayted for me, as for the raine, and they opened their mouth as for the latter rayne.
24 Mipahiyom ako kanila sa dihang wala sila magdahom niini; ug wala nila gisalikway ang kahayag sa akong panagway.
If I laughed on them, they beleeued it not: neither did they cause the light of my countenance to fall.
25 Ako ang nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon nga ilang pangulo; nagpuyo ako ingon nga hari sa iyang kasundalohan; sama sa usa ka maghuhupay sa mga nagbangotan sa lamay.
I appoynted out their way, and did sit as chiefe, and dwelt as a King in the army, and like him that comforteth the mourners.

< Job 29 >