< Job 27 >
1 Mibalik sa pagsulti si Job ug miingon,
And Job addeth to lift up his simile, and saith: —
2 “Kay ang Dios buhi, nga nagkuha sa akong katarong, ang Gamhanan, nga naghimo sa akong kinabuhi nga pait,
God liveth! He turned aside my judgment, And the Mighty — He made my soul bitter.
3 samtang ang akong kinabuhi ania pa kanako ug ang gininhawa sa Dios anaa pa sa bangag sa akong ilong.
For all the while my breath [is] in me, And the spirit of God in my nostrils.
4 Ang akong mga ngabil dili gayod magsulti ug dili matarong, ni bisan ang akong dila magsulti ug bakak.
My lips do not speak perverseness, And my tongue doth not utter deceit.
5 Dili gayod ako modawat nga husto kamo; hangtod sa akong kamatayon dili ko gayod isalikway ang akong gibarogan.
Pollution to me — if I justify you, Till I expire I turn not aside mine integrity from me.
6 Gigunitan ko pag-ayo ang akong pagkamatarong ug dili ko gayod kini buhian; ang akong hunahuna dili magsudya kanako samtang ako buhi pa.
On my righteousness I have laid hold, And I do not let it go, My heart doth not reproach me while I live.
7 Himoa ang akong mga kaaway nga sama sa daotang tawo; himoa nga kadtong mibarog batok kanako mahimong sama sa tawong dili matarong.
As the wicked is my enemy, And my withstander as the perverse.
8 Kay unsa man ang paglaom sa tawong walay Dios sa dihang pouhon na siya sa Dios, kung kuhaon na sa Dios ang iyang kinabuhi?
For what [is] the hope of the profane, When He doth cut off? When God doth cast off his soul?
9 Mamati ba ang Dios sa iyang paghilak kung ang kagubot moabot kaniya?
His cry doth God hear, When distress cometh on him?
10 Itugyan ba niya ang iyang kaugalingon ngadto sa Makagagahom ug motawag sa Dios sa tanang panahon?
On the Mighty doth he delight himself? Call God at all times?
11 Tudloan ko kamo mahitungod sa kamot sa Dios; dili ko itago ang hunahuna sa Makagagahom.
I shew you by the hand of God, That which [is] with the Mighty I hide not.
12 Tan-awa, kamong tanan mismo nakakita niini; nganong nagsulti pa man kamo niining mga walay pulos?
Lo, ye — all of you — have seen, And why [is] this — ye are altogether vain?
13 Mao kini ang kapalaran sa daotang tawo diha sa Dios, ang panulundon gikan sa Makagagahom ngadto sa nagdaogdaog:
This [is] the portion of wicked man with God, And the inheritance of terrible ones From the Mighty they receive.
14 Kung ang iyang anak modaghan, kini alang sa espada; ang iyang kaliwat dili gayod makabaton ug igo nga pagkaon.
If his sons multiply — for them [is] a sword. And his offspring [are] not satisfied [with] bread.
15 Kadtong makasugakod kaniya ilubong sa hampak, ug ang ilang mga biyuda dili magbangotan alang kanila.
His remnant in death are buried, And his widows do not weep.
16 Bisan ang daotang tawo magtigom ug plata sama sa abog, ug magtigom ug sinina sama sa lapok,
If he heap up as dust silver, And as clay prepare clothing,
17 mahimo siyang magtigom ug sinina, apan ang mga matarong nga tawo magsuot niini, ug ang mga tawong dili sad-an ang magbahin sa plata diha kanila.
He prepareth — and the righteous putteth [it] on, And the silver the innocent doth apportion.
18 Gitukod niya ang iyang balay sama sa damang, sama sa payag nga gihimo sa magbalantay.
He hath built as a moth his house, And as a booth a watchman hath made.
19 Maghigda siya sa iyang higdaanan nga bahandianon, apan dili siya magpadayon sa pagbuhat niini; nawala ang tanan pagbuka niya sa iyang mata.
Rich he lieth down, and he is not gathered, His eyes he hath opened, and he is not.
20 Ang kahadlok nakaapas kaniya sama sa katubigan; ang bagyo mokuha kaniya sa gabii.
Overtake him as waters do terrors, By night stolen him away hath a whirlwind.
21 Ang sidlakan nga hangin mopalid kaniya palayo, ug mobiya siya; silhigon siya niini pagawas sa iyang dapit.
Take him up doth an east wind, and he goeth, And it frighteneth him from his place,
22 Iitsa kini sa iyang kaugalingon ug dili moundang; mosulay siya paglikay sa kamot niini.
And it casteth at him, and doth not spare, From its hand he diligently fleeth.
23 Magpalakpak siya sa iyang kamot sa pagbiaybiay kaniya; pagatayhopon siya niini pagawas sa iyang lugar.
It clappeth at him its hands, And it hisseth at him from his place.