< Job 27 >

1 Mibalik sa pagsulti si Job ug miingon,
Job continued his discourse:
2 “Kay ang Dios buhi, nga nagkuha sa akong katarong, ang Gamhanan, nga naghimo sa akong kinabuhi nga pait,
“As surely as God lives, who has deprived me of justice— the Almighty, who has embittered my soul—
3 samtang ang akong kinabuhi ania pa kanako ug ang gininhawa sa Dios anaa pa sa bangag sa akong ilong.
as long as my breath is still within me and the breath of God remains in my nostrils,
4 Ang akong mga ngabil dili gayod magsulti ug dili matarong, ni bisan ang akong dila magsulti ug bakak.
my lips will not speak wickedness, and my tongue will not utter deceit.
5 Dili gayod ako modawat nga husto kamo; hangtod sa akong kamatayon dili ko gayod isalikway ang akong gibarogan.
I will never say that you are right; I will maintain my integrity until I die.
6 Gigunitan ko pag-ayo ang akong pagkamatarong ug dili ko gayod kini buhian; ang akong hunahuna dili magsudya kanako samtang ako buhi pa.
I will cling to my righteousness and never let go. As long as I live, my conscience will not accuse me.
7 Himoa ang akong mga kaaway nga sama sa daotang tawo; himoa nga kadtong mibarog batok kanako mahimong sama sa tawong dili matarong.
May my enemy be like the wicked and my opponent like the unjust.
8 Kay unsa man ang paglaom sa tawong walay Dios sa dihang pouhon na siya sa Dios, kung kuhaon na sa Dios ang iyang kinabuhi?
For what is the hope of the godless when he is cut off, when God takes away his life?
9 Mamati ba ang Dios sa iyang paghilak kung ang kagubot moabot kaniya?
Will God hear his cry when distress comes upon him?
10 Itugyan ba niya ang iyang kaugalingon ngadto sa Makagagahom ug motawag sa Dios sa tanang panahon?
Will he delight in the Almighty? Will he call upon God at all times?
11 Tudloan ko kamo mahitungod sa kamot sa Dios; dili ko itago ang hunahuna sa Makagagahom.
I will instruct you in the power of God. I will not conceal the ways of the Almighty.
12 Tan-awa, kamong tanan mismo nakakita niini; nganong nagsulti pa man kamo niining mga walay pulos?
Surely all of you have seen it for yourselves. Why then do you keep up this empty talk?
13 Mao kini ang kapalaran sa daotang tawo diha sa Dios, ang panulundon gikan sa Makagagahom ngadto sa nagdaogdaog:
This is the wicked man’s portion from God— the heritage the ruthless receive from the Almighty.
14 Kung ang iyang anak modaghan, kini alang sa espada; ang iyang kaliwat dili gayod makabaton ug igo nga pagkaon.
Though his sons are many, they are destined for the sword; and his offspring will never have enough food.
15 Kadtong makasugakod kaniya ilubong sa hampak, ug ang ilang mga biyuda dili magbangotan alang kanila.
His survivors will be buried by the plague, and their widows will not weep for them.
16 Bisan ang daotang tawo magtigom ug plata sama sa abog, ug magtigom ug sinina sama sa lapok,
Though he heaps up silver like dust and piles up a wardrobe like clay,
17 mahimo siyang magtigom ug sinina, apan ang mga matarong nga tawo magsuot niini, ug ang mga tawong dili sad-an ang magbahin sa plata diha kanila.
what he lays up, the righteous will wear, and his silver will be divided by the innocent.
18 Gitukod niya ang iyang balay sama sa damang, sama sa payag nga gihimo sa magbalantay.
The house he built is like a moth’s cocoon, like a hut set up by a watchman.
19 Maghigda siya sa iyang higdaanan nga bahandianon, apan dili siya magpadayon sa pagbuhat niini; nawala ang tanan pagbuka niya sa iyang mata.
He lies down wealthy, but will do so no more; when he opens his eyes, all is gone.
20 Ang kahadlok nakaapas kaniya sama sa katubigan; ang bagyo mokuha kaniya sa gabii.
Terrors overtake him like a flood; a tempest sweeps him away in the night.
21 Ang sidlakan nga hangin mopalid kaniya palayo, ug mobiya siya; silhigon siya niini pagawas sa iyang dapit.
The east wind carries him away, and he is gone; it sweeps him out of his place.
22 Iitsa kini sa iyang kaugalingon ug dili moundang; mosulay siya paglikay sa kamot niini.
It hurls itself against him without mercy as he flees headlong from its power.
23 Magpalakpak siya sa iyang kamot sa pagbiaybiay kaniya; pagatayhopon siya niini pagawas sa iyang lugar.
It claps its hands at him and hisses him out of his place.

< Job 27 >