Job 27
1 Mibalik sa pagsulti si Job ug miingon,
約伯接着說：
2 “Kay ang Dios buhi, nga nagkuha sa akong katarong, ang Gamhanan, nga naghimo sa akong kinabuhi nga pait,
上帝奪去我的理，全能者使我心中愁苦。 我指着永生的上帝起誓：
3 samtang ang akong kinabuhi ania pa kanako ug ang gininhawa sa Dios anaa pa sa bangag sa akong ilong.
我的生命尚在我裏面； 上帝所賜呼吸之氣仍在我的鼻孔內。
4 Ang akong mga ngabil dili gayod magsulti ug dili matarong, ni bisan ang akong dila magsulti ug bakak.
我的嘴決不說非義之言； 我的舌也不說詭詐之語。
5 Dili gayod ako modawat nga husto kamo; hangtod sa akong kamatayon dili ko gayod isalikway ang akong gibarogan.
我斷不以你們為是； 我至死必不以自己為不正！
6 Gigunitan ko pag-ayo ang akong pagkamatarong ug dili ko gayod kini buhian; ang akong hunahuna dili magsudya kanako samtang ako buhi pa.
我持定我的義，必不放鬆； 在世的日子，我心必不責備我。
7 Himoa ang akong mga kaaway nga sama sa daotang tawo; himoa nga kadtong mibarog batok kanako mahimong sama sa tawong dili matarong.
願我的仇敵如惡人一樣； 願那起來攻擊我的，如不義之人一般。
8 Kay unsa man ang paglaom sa tawong walay Dios sa dihang pouhon na siya sa Dios, kung kuhaon na sa Dios ang iyang kinabuhi?
不敬虔的人雖然得利， 上帝奪取其命的時候還有甚麼指望呢？
9 Mamati ba ang Dios sa iyang paghilak kung ang kagubot moabot kaniya?
患難臨到他， 上帝豈能聽他的呼求？
10 Itugyan ba niya ang iyang kaugalingon ngadto sa Makagagahom ug motawag sa Dios sa tanang panahon?
他豈以全能者為樂， 隨時求告上帝呢？
11 Tudloan ko kamo mahitungod sa kamot sa Dios; dili ko itago ang hunahuna sa Makagagahom.
上帝的作為，我要指教你們； 全能者所行的，我也不隱瞞。
12 Tan-awa, kamong tanan mismo nakakita niini; nganong nagsulti pa man kamo niining mga walay pulos?
你們自己也都見過， 為何全然變為虛妄呢？
13 Mao kini ang kapalaran sa daotang tawo diha sa Dios, ang panulundon gikan sa Makagagahom ngadto sa nagdaogdaog:
上帝為惡人所定的分， 強暴人從全能者所得的報乃是這樣：
14 Kung ang iyang anak modaghan, kini alang sa espada; ang iyang kaliwat dili gayod makabaton ug igo nga pagkaon.
倘或他的兒女增多，還是被刀所殺； 他的子孫必不得飽食。
15 Kadtong makasugakod kaniya ilubong sa hampak, ug ang ilang mga biyuda dili magbangotan alang kanila.
他所遺留的人必死而埋葬； 他的寡婦也不哀哭。
16 Bisan ang daotang tawo magtigom ug plata sama sa abog, ug magtigom ug sinina sama sa lapok,
他雖積蓄銀子如塵沙， 預備衣服如泥土；
17 mahimo siyang magtigom ug sinina, apan ang mga matarong nga tawo magsuot niini, ug ang mga tawong dili sad-an ang magbahin sa plata diha kanila.
他只管預備，義人卻要穿上； 他的銀子，無辜的人要分取。
18 Gitukod niya ang iyang balay sama sa damang, sama sa payag nga gihimo sa magbalantay.
他建造房屋如蟲做窩， 又如守望者所搭的棚。
19 Maghigda siya sa iyang higdaanan nga bahandianon, apan dili siya magpadayon sa pagbuhat niini; nawala ang tanan pagbuka niya sa iyang mata.
他雖富足躺臥，卻不得收殮， 轉眼之間就不在了。
20 Ang kahadlok nakaapas kaniya sama sa katubigan; ang bagyo mokuha kaniya sa gabii.
驚恐如波濤將他追上； 暴風在夜間將他颳去。
21 Ang sidlakan nga hangin mopalid kaniya palayo, ug mobiya siya; silhigon siya niini pagawas sa iyang dapit.
東風把他飄去， 又颳他離開本處。
22 Iitsa kini sa iyang kaugalingon ug dili moundang; mosulay siya paglikay sa kamot niini.
上帝要向他射箭，並不留情； 他恨不得逃脫上帝的手。
23 Magpalakpak siya sa iyang kamot sa pagbiaybiay kaniya; pagatayhopon siya niini pagawas sa iyang lugar.
人要向他拍掌， 並要發叱聲，使他離開本處。
