Job 26
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
А Йов відповів та й сказав:
2 “Giunsa nimo pagtabang kadtong tawo nga walay gahom! Giunsa nimo pagluwas ang bukton nga walay kusog!
„Як безси́лому ти допоміг, як раме́но підпер ти немо́жному?
3 Giunsa man nimo pagtambag kadtong walay kaalam ug pagpahibalo kaniya sa maayong kahibalo!
Що ти радив немудрому, й яку раду подав багатьом?
4 Kang kinsa man nga panabang ang mga pulong nga imong gipanulti? Kang kinsa man nga espiritu ang migawas gikan kanimo?
Кому́ ти слова́ говорив, і чий дух вийшов з тебе?
5 Nagkurog ang patay ilawom sa katubigan, ug kadtong nagpuyo uban kanila.
Рефаїми тремтять під водою й всі її ме́шканці.
Голий шео́л перед Ним, і нема покриття́ Аваддо́ну. (Sheol h7585)
7 Giinat niya ang amihan ibabaw sa kawanangan ug gisab-it ang kalibotan sa wala.
Він над порожнечею пі́вніч простяг, на нічо́му Він землю повісив.
8 Gibugkos niya ang katubigan sa iyang baga nga mga panganod, apan ang mga panganod wala magisi diha kanila.
Він зав'я́зує воду в Своїх облака́х, і не розбива́ється хмара під ними.
9 Gitabonan niya ang panagway sa bulan ug gipakatag ang iyang mga panganod niini.
Він поставив престо́ла Свого, розтягнув над ним хмару Свою.
10 Gikulit niya ang lingin nga utlanan ibabaw sa katubigan sama sa linya taliwala sa kahayag ug kangitngit.
На поверхні води Він зазна́чив межу́ аж до границі між світлом та те́мрявою.
11 Ang mga haligi sa langit magkurog ug nahibulong sa iyang pagbadlong.
Стовпи неба тремтять та страша́ться від гніву Його.
12 Gipahunong niya ang dagat sa iyang gahom; pinaagi sa iyang panabot gigupok niya si Rahab.
Він міццю Своєю вспоко́ює море, і Своїм розумом нищить Рага́ва.
13 Pinaagi sa iyang gininhawa, gihawanan niya ang kalangitan sa bagyo; ang kalangitan nahawanan sa bagyo; nitusok ang iyang kamot sa mikagiw nga bitin.
Своїм Духом Він небо прикра́сив, рука Його в ньому створила втікаючого Скорпіо́на.
14 Tan-awa, kini tipik lamang sa iyang mga pamaagi; unsa kagamay sa hunghong nga madungog nato kaniya! Kinsa man ang makasabot sa dalugdog sa iyang gahom?”
Таж це все — самі кі́нці дороги Його, — бо ми тільки слабке́ шепоті́ння чува́ли про Нього, грім поту́ги ж Його — хто його зрозуміє?“
