< Job 26 >

1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Job prit la parole et dit:
2 “Giunsa nimo pagtabang kadtong tawo nga walay gahom! Giunsa nimo pagluwas ang bukton nga walay kusog!
Comme tu sais bien venir en aide à la faiblesse! Comme tu prêtes secours au bras sans force!
3 Giunsa man nimo pagtambag kadtong walay kaalam ug pagpahibalo kaniya sa maayong kahibalo!
Quels bons conseils tu donnes à celui qui manque d’intelligence! Quelle abondance de sagesse tu fais paraître!
4 Kang kinsa man nga panabang ang mga pulong nga imong gipanulti? Kang kinsa man nga espiritu ang migawas gikan kanimo?
A qui s’adressent tes paroles? Et qui est-ce qui t’inspire?
5 Nagkurog ang patay ilawom sa katubigan, ug kadtong nagpuyo uban kanila.
Devant Dieu les ombres tremblent Au-dessous des eaux et de leurs habitants;
6 Ang Sheol hubo atubangan sa Dios; bisan pa ang pagkaguba walay tabon batok kaniya. (Sheol h7585)
Devant lui le séjour des morts est nu, L’abîme n’a point de voile. (Sheol h7585)
7 Giinat niya ang amihan ibabaw sa kawanangan ug gisab-it ang kalibotan sa wala.
Il étend le septentrion sur le vide, Il suspend la terre sur le néant.
8 Gibugkos niya ang katubigan sa iyang baga nga mga panganod, apan ang mga panganod wala magisi diha kanila.
Il renferme les eaux dans ses nuages, Et les nuages n’éclatent pas sous leur poids.
9 Gitabonan niya ang panagway sa bulan ug gipakatag ang iyang mga panganod niini.
Il couvre la face de son trône, Il répand sur lui sa nuée.
10 Gikulit niya ang lingin nga utlanan ibabaw sa katubigan sama sa linya taliwala sa kahayag ug kangitngit.
Il a tracé un cercle à la surface des eaux, Comme limite entre la lumière et les ténèbres.
11 Ang mga haligi sa langit magkurog ug nahibulong sa iyang pagbadlong.
Les colonnes du ciel s’ébranlent, Et s’étonnent à sa menace.
12 Gipahunong niya ang dagat sa iyang gahom; pinaagi sa iyang panabot gigupok niya si Rahab.
Par sa force il soulève la mer, Par son intelligence il en brise l’orgueil.
13 Pinaagi sa iyang gininhawa, gihawanan niya ang kalangitan sa bagyo; ang kalangitan nahawanan sa bagyo; nitusok ang iyang kamot sa mikagiw nga bitin.
Son souffle donne au ciel la sérénité, Sa main transperce le serpent fuyard.
14 Tan-awa, kini tipik lamang sa iyang mga pamaagi; unsa kagamay sa hunghong nga madungog nato kaniya! Kinsa man ang makasabot sa dalugdog sa iyang gahom?”
Ce sont là les bords de ses voies, C’est le bruit léger qui nous en parvient; Mais qui entendra le tonnerre de sa puissance?

< Job 26 >