< Job 26 >

1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Job reprit la parole et dit:
2 “Giunsa nimo pagtabang kadtong tawo nga walay gahom! Giunsa nimo pagluwas ang bukton nga walay kusog!
Comme tu sais secourir la faiblesse, soutenir les bras défaillants!
3 Giunsa man nimo pagtambag kadtong walay kaalam ug pagpahibalo kaniya sa maayong kahibalo!
Comme tu sais conseiller l’ignorance et répandre la science à profusion!
4 Kang kinsa man nga panabang ang mga pulong nga imong gipanulti? Kang kinsa man nga espiritu ang migawas gikan kanimo?
A l’adresse de qui as-tu débité ton discours et de qui l’inspiration a-t-elle passé par ta bouche?
5 Nagkurog ang patay ilawom sa katubigan, ug kadtong nagpuyo uban kanila.
Les ombres des trépassés se prennent à trembler au-dessous des eaux et de leurs habitants.
6 Ang Sheol hubo atubangan sa Dios; bisan pa ang pagkaguba walay tabon batok kaniya. (Sheol h7585)
Le Cheol est à nu devant lui et l’abîme n’a pas de voile. (Sheol h7585)
7 Giinat niya ang amihan ibabaw sa kawanangan ug gisab-it ang kalibotan sa wala.
Il étend le Septentrion sur le vide, il suspend la terre sur le néant.
8 Gibugkos niya ang katubigan sa iyang baga nga mga panganod, apan ang mga panganod wala magisi diha kanila.
Il emmagasine les eaux dans ses nuages, sans que la nuée crève sous leur poids.
9 Gitabonan niya ang panagway sa bulan ug gipakatag ang iyang mga panganod niini.
Il dérobe la vue de son trône, en déroulant sur lui sa nuée.
10 Gikulit niya ang lingin nga utlanan ibabaw sa katubigan sama sa linya taliwala sa kahayag ug kangitngit.
Il a tracé un cercle sur la surface des eaux, jusqu’au point où la lumière confine aux ténèbres.
11 Ang mga haligi sa langit magkurog ug nahibulong sa iyang pagbadlong.
Les colonnes du ciel frémissent et s’effarent sous sa menace.
12 Gipahunong niya ang dagat sa iyang gahom; pinaagi sa iyang panabot gigupok niya si Rahab.
Par sa force, il dompte la mer et, par sa sagesse, il en brise l’orgueil.
13 Pinaagi sa iyang gininhawa, gihawanan niya ang kalangitan sa bagyo; ang kalangitan nahawanan sa bagyo; nitusok ang iyang kamot sa mikagiw nga bitin.
Par son souffle, le ciel s’éclaircit; sa main transperce le serpent aux replis tortueux.
14 Tan-awa, kini tipik lamang sa iyang mga pamaagi; unsa kagamay sa hunghong nga madungog nato kaniya! Kinsa man ang makasabot sa dalugdog sa iyang gahom?”
Eh bien! Ce n’est là qu’une partie de ses actes; quel faible écho nous en avons recueilli! Mais le tonnerre de ses exploits, qui pourrait le concevoir?

< Job 26 >