< Job 26 >

1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Alors Job prit la parole et dit:
2 “Giunsa nimo pagtabang kadtong tawo nga walay gahom! Giunsa nimo pagluwas ang bukton nga walay kusog!
Comme tu sais venir en aide à la faiblesse, prêter secours au bras sans force!
3 Giunsa man nimo pagtambag kadtong walay kaalam ug pagpahibalo kaniya sa maayong kahibalo!
Comme tu conseilles bien l’ignorant! Quelle abondance de sagesse tu fais paraître!
4 Kang kinsa man nga panabang ang mga pulong nga imong gipanulti? Kang kinsa man nga espiritu ang migawas gikan kanimo?
À qui adresses-tu des paroles? Et de qui est l’esprit qui sort de ta bouche?
5 Nagkurog ang patay ilawom sa katubigan, ug kadtong nagpuyo uban kanila.
Devant Dieu, les ombres tremblent sous les eaux et leurs habitants.
6 Ang Sheol hubo atubangan sa Dios; bisan pa ang pagkaguba walay tabon batok kaniya. (Sheol h7585)
Le schéol est à nu devant lui, et l’abîme n’a point de voile. (Sheol h7585)
7 Giinat niya ang amihan ibabaw sa kawanangan ug gisab-it ang kalibotan sa wala.
Il étend le septentrion sur le vide, il suspend la terre sur le néant.
8 Gibugkos niya ang katubigan sa iyang baga nga mga panganod, apan ang mga panganod wala magisi diha kanila.
Il renferme les eaux dans ses nuages, et les nues ne se déchirent pas sous leur poids.
9 Gitabonan niya ang panagway sa bulan ug gipakatag ang iyang mga panganod niini.
Il voile la face de son trône, il étend sur lui ses nuées.
10 Gikulit niya ang lingin nga utlanan ibabaw sa katubigan sama sa linya taliwala sa kahayag ug kangitngit.
Il a tracé un cercle à la surface des eaux, au point de division de la lumière et des ténèbres.
11 Ang mga haligi sa langit magkurog ug nahibulong sa iyang pagbadlong.
Les colonnes du ciel s’ébranlent, et s’épouvantent à sa menace.
12 Gipahunong niya ang dagat sa iyang gahom; pinaagi sa iyang panabot gigupok niya si Rahab.
Par sa puissance il soulève la mer, par sa sagesse il brise l’orgueil.
13 Pinaagi sa iyang gininhawa, gihawanan niya ang kalangitan sa bagyo; ang kalangitan nahawanan sa bagyo; nitusok ang iyang kamot sa mikagiw nga bitin.
Par son souffle le ciel devient serein, sa main a formé le serpent fuyard.
14 Tan-awa, kini tipik lamang sa iyang mga pamaagi; unsa kagamay sa hunghong nga madungog nato kaniya! Kinsa man ang makasabot sa dalugdog sa iyang gahom?”
Tels sont les bords de ses voies, le léger murmure que nous en percevons; mais le tonnerre de sa puissance, qui pourra l’entendre?

< Job 26 >