< Job 26 >
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Then Job answered and said,
2 “Giunsa nimo pagtabang kadtong tawo nga walay gahom! Giunsa nimo pagluwas ang bukton nga walay kusog!
“How you have helped one who has no power! How you have saved the arm that has no strength!
3 Giunsa man nimo pagtambag kadtong walay kaalam ug pagpahibalo kaniya sa maayong kahibalo!
How you have advised one who has no wisdom and announced to him sound knowledge!
4 Kang kinsa man nga panabang ang mga pulong nga imong gipanulti? Kang kinsa man nga espiritu ang migawas gikan kanimo?
With whose help have you spoken these words? Whose spirit was it that came out from you?
5 Nagkurog ang patay ilawom sa katubigan, ug kadtong nagpuyo uban kanila.
The dead are made to tremble, those who are beneath the waters and all who dwell in them.
6 Ang Sheol hubo atubangan sa Dios; bisan pa ang pagkaguba walay tabon batok kaniya. (Sheol )
Sheol is naked before God; destruction itself has no covering against him. (Sheol )
7 Giinat niya ang amihan ibabaw sa kawanangan ug gisab-it ang kalibotan sa wala.
He stretches out the northern skies over the empty space, and he hangs the earth over nothing.
8 Gibugkos niya ang katubigan sa iyang baga nga mga panganod, apan ang mga panganod wala magisi diha kanila.
He binds up the waters in his thick clouds, but the clouds are not torn under them.
9 Gitabonan niya ang panagway sa bulan ug gipakatag ang iyang mga panganod niini.
He covers the surface of the moon and spreads his clouds on it.
10 Gikulit niya ang lingin nga utlanan ibabaw sa katubigan sama sa linya taliwala sa kahayag ug kangitngit.
He has engraved a circular boundary on the surface of the waters as the line between light and darkness.
11 Ang mga haligi sa langit magkurog ug nahibulong sa iyang pagbadlong.
The pillars of heaven tremble and are astonished at his rebuke.
12 Gipahunong niya ang dagat sa iyang gahom; pinaagi sa iyang panabot gigupok niya si Rahab.
He calmed the sea with his power; by his understanding he shattered Rahab.
13 Pinaagi sa iyang gininhawa, gihawanan niya ang kalangitan sa bagyo; ang kalangitan nahawanan sa bagyo; nitusok ang iyang kamot sa mikagiw nga bitin.
By his breath he made the skies clear; his hand pierced the fleeing serpent.
14 Tan-awa, kini tipik lamang sa iyang mga pamaagi; unsa kagamay sa hunghong nga madungog nato kaniya! Kinsa man ang makasabot sa dalugdog sa iyang gahom?”
See, these are but the fringes of his ways; how small a whisper do we hear of him! Who can understand the thunder of his power?”