Job 26
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Then responded Job, and said: —
2 “Giunsa nimo pagtabang kadtong tawo nga walay gahom! Giunsa nimo pagluwas ang bukton nga walay kusog!
How hast thou given help to one of no-strength? given victory to an arm of no-power?
3 Giunsa man nimo pagtambag kadtong walay kaalam ug pagpahibalo kaniya sa maayong kahibalo!
How hast thou given counsel to one of no-wisdom? or, effective wisdom, abundantly made known?
4 Kang kinsa man nga panabang ang mga pulong nga imong gipanulti? Kang kinsa man nga espiritu ang migawas gikan kanimo?
Whom hast thou taught speech? Whose inspiration hath come from thee?
5 Nagkurog ang patay ilawom sa katubigan, ug kadtong nagpuyo uban kanila.
The shades, tremble, beneath the waters and their inhabitants;
Naked is hades before him, and there is no covering to destruction; (Sheol h7585)
7 Giinat niya ang amihan ibabaw sa kawanangan ug gisab-it ang kalibotan sa wala.
Who stretcheth out the north over emptiness, hangeth the earth upon nothingness;
8 Gibugkos niya ang katubigan sa iyang baga nga mga panganod, apan ang mga panganod wala magisi diha kanila.
Who bindeth up the waters in his thick clouds, and the cloud is not rent beneath them;
9 Gitabonan niya ang panagway sa bulan ug gipakatag ang iyang mga panganod niini.
Who shutteth-in the face of the throne, he spreadeth over it his cloud;
10 Gikulit niya ang lingin nga utlanan ibabaw sa katubigan sama sa linya taliwala sa kahayag ug kangitngit.
A, boundary, hath he encircled on the face of the waters, as far as where light ends in darkness;
11 Ang mga haligi sa langit magkurog ug nahibulong sa iyang pagbadlong.
The pillars of the heavens, are shaken, and are terrified at his rebuke:
12 Gipahunong niya ang dagat sa iyang gahom; pinaagi sa iyang panabot gigupok niya si Rahab.
By his strength, hath he excited the sea, and, by his skill, hath he shattered the Crocodile:
13 Pinaagi sa iyang gininhawa, gihawanan niya ang kalangitan sa bagyo; ang kalangitan nahawanan sa bagyo; nitusok ang iyang kamot sa mikagiw nga bitin.
By his spirit, hath he arched the heavens, His hand hath pierced the fleeing serpent.
14 Tan-awa, kini tipik lamang sa iyang mga pamaagi; unsa kagamay sa hunghong nga madungog nato kaniya! Kinsa man ang makasabot sa dalugdog sa iyang gahom?”
Lo! these, are the fringes of his way, and what a whisper of a word hath been heard of him! But, the thunder of his might, who could understand?
