Job 23
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
2 “Bisan karong adlawa ang akong pagbagulbol mapait; ang akong mga pag-antos mas bug-at kaysa sa akong pag-agulo.
Hoy también hablaré con amargura; que es más grave mi llaga que mi gemido.
3 Oh, aron nga masayran ko kung hain ko siya makaplagan! Oh, aron nga mahiabot ako sa iyang dapit!
¡Quién me diera el saber dónde hallar á Dios! yo iría hasta su silla.
4 Ipahimutang ko sa iyang atubangan ang akong katarongan ug pun-on ko ang akong baba sa mga pakiglalis.
Ordenaría juicio delante de él, y henchiría mi boca de argumentos.
5 Pagatun-an ko ang mga pulong nga iyang itubag kanako ug sabton ang iyang mga isulti kanako.
Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.
6 Makiglalis ba siya kanako pinaagi sa iyang dakong gahom? Dili, maminaw hinuon siya kanako.
¿Pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No: antes él la pondría en mí.
7 Didto ang mga matarong nga tawo tingali maoy makiglalis kaniya. Niini nga paagi dili ako pakasad-on hangtod sa kahangtoran sa akong maghuhukom.
Allí el justo razonaría con él: y escaparía para siempre de mi juez.
8 Tan-awa, miadto ako sa sidlakang bahin, apan wala siya didto, ug sa kasadpang bahin, apan dili ko siya masabtan.
He aquí yo iré al oriente, y no lo [hallaré]; y al occidente, y no lo percibiré:
9 Ngadto sa amihanan, nga diin siya nagtrabaho, apan dili ko siya makita, ug ngadto sa habagatan, diin gitagoan niya ang iyang kaugalingon aron dili ko siya makita.
Si al norte él obrare, yo no lo veré; al mediodía se esconderá, y no lo veré.
10 Apan nasayod siya sa dalan nga akong pagalaktan; sa dihang gisulayan niya ako, migula ako nga sama sa bulawan.
Mas él conoció mi camino: probaráme, y saldré como oro.
11 Ang akong tiil nagsunod ug tunob sa iyang mga lakang; gisubay ko ang iyang dalan ug wala nitipas.
Mis pies tomaron su rastro; guardé su camino, y no me aparté.
12 Wala ako nahisalaag sa mga sugo sa iyang mga ngabil; gitipigan ko sa akong kasingkasing ang mga pulong sa iyang baba.
Del mandamiento de sus labios nunca me separé; guardé las palabras de su boca más que mi comida.
13 Apan walay sama kaniya, kinsay makabatok kaniya? Unsa ang iyang gitinguha, iyang pagabuhaton.
Empero si él [se determina] en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, é hizo.
14 Kay gidala niya ang iyang sugo batok kanako; ug aduna pay daghang sama kanila.
El pues acabará lo que ha determinado de mí: y muchas cosas como estas hay en él.
15 Busa, malisang ako diha sa iyang atubangan; sa dihang maghunahuna ako kaniya, mahadlok ako kaniya.
Por lo cual yo me espanto en su presencia: consideraré, y temerélo.
16 Kay ang Dios naghimo sa akong kasingkasing nga huyang; ang Labawng Makagagahom maoy naglisang kanako.
Dios ha enervado mi corazón, y hame turbado el Omnipotente.
17 Kana dili tungod kay giputol ako sa kangitngit, ni ang bagang kangitngit nagtabon sa akong dagway.
¿Por qué no fuí yo cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?
