< Job 23 >
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Entonces Job respondió,
2 “Bisan karong adlawa ang akong pagbagulbol mapait; ang akong mga pag-antos mas bug-at kaysa sa akong pag-agulo.
“Incluso hoy mi queja es rebelde. Su mano pesa a pesar de mis gemidos.
3 Oh, aron nga masayran ko kung hain ko siya makaplagan! Oh, aron nga mahiabot ako sa iyang dapit!
¡Oh, si supiera dónde puedo encontrarlo! ¡Que pueda llegar incluso a su asiento!
4 Ipahimutang ko sa iyang atubangan ang akong katarongan ug pun-on ko ang akong baba sa mga pakiglalis.
Yo pondría mi causa en orden ante él, y llenarme la boca de argumentos.
5 Pagatun-an ko ang mga pulong nga iyang itubag kanako ug sabton ang iyang mga isulti kanako.
Yo sabría las palabras que él me respondería, y entender lo que me decía.
6 Makiglalis ba siya kanako pinaagi sa iyang dakong gahom? Dili, maminaw hinuon siya kanako.
¿Acaso quiere enfrentarse a mí con la grandeza de su poder? No, pero me escucharía.
7 Didto ang mga matarong nga tawo tingali maoy makiglalis kaniya. Niini nga paagi dili ako pakasad-on hangtod sa kahangtoran sa akong maghuhukom.
Allí los rectos podrían razonar con él, para que sea liberado para siempre de mi juez.
8 Tan-awa, miadto ako sa sidlakang bahin, apan wala siya didto, ug sa kasadpang bahin, apan dili ko siya masabtan.
“Si voy al este, no está allí. Si voy al oeste, no puedo encontrarlo.
9 Ngadto sa amihanan, nga diin siya nagtrabaho, apan dili ko siya makita, ug ngadto sa habagatan, diin gitagoan niya ang iyang kaugalingon aron dili ko siya makita.
Trabaja hacia el norte, pero no lo veo. Se gira hacia el sur, pero no consigo verle.
10 Apan nasayod siya sa dalan nga akong pagalaktan; sa dihang gisulayan niya ako, migula ako nga sama sa bulawan.
Pero él conoce el camino que tomo. Cuando me haya probado, saldré como el oro.
11 Ang akong tiil nagsunod ug tunob sa iyang mga lakang; gisubay ko ang iyang dalan ug wala nitipas.
Mi pie se ha mantenido firme a sus pasos. He mantenido su camino, y no me he apartado.
12 Wala ako nahisalaag sa mga sugo sa iyang mga ngabil; gitipigan ko sa akong kasingkasing ang mga pulong sa iyang baba.
No me he apartado del mandamiento de sus labios. He atesorado las palabras de su boca más que mi comida necesaria.
13 Apan walay sama kaniya, kinsay makabatok kaniya? Unsa ang iyang gitinguha, iyang pagabuhaton.
Pero él está solo, ¿y quién puede oponerse a él? Lo que su alma desea, incluso eso hace.
14 Kay gidala niya ang iyang sugo batok kanako; ug aduna pay daghang sama kanila.
Porque él realiza lo que me ha sido asignado. Muchas cosas así están con él.
15 Busa, malisang ako diha sa iyang atubangan; sa dihang maghunahuna ako kaniya, mahadlok ako kaniya.
Por eso me aterra su presencia. Cuando lo considero, me da miedo.
16 Kay ang Dios naghimo sa akong kasingkasing nga huyang; ang Labawng Makagagahom maoy naglisang kanako.
Porque Dios ha hecho desfallecer mi corazón. El Todopoderoso me ha aterrorizado.
17 Kana dili tungod kay giputol ako sa kangitngit, ni ang bagang kangitngit nagtabon sa akong dagway.
Porque no fui cortado antes de la oscuridad, tampoco cubrió la espesa oscuridad de mi cara.