Job 23
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Then Job answered,
2 “Bisan karong adlawa ang akong pagbagulbol mapait; ang akong mga pag-antos mas bug-at kaysa sa akong pag-agulo.
“Even today my complaint is rebellious. His hand is heavy in spite of my groaning.
3 Oh, aron nga masayran ko kung hain ko siya makaplagan! Oh, aron nga mahiabot ako sa iyang dapit!
Oh that I knew where I might find him! That I might come even to his seat!
4 Ipahimutang ko sa iyang atubangan ang akong katarongan ug pun-on ko ang akong baba sa mga pakiglalis.
I would set my cause in order before him, and fill my mouth with arguments.
5 Pagatun-an ko ang mga pulong nga iyang itubag kanako ug sabton ang iyang mga isulti kanako.
I would know the words which he would answer me, and understand what he would tell me.
6 Makiglalis ba siya kanako pinaagi sa iyang dakong gahom? Dili, maminaw hinuon siya kanako.
Would he contend with me in the greatness of his power? No, but he would listen to me.
7 Didto ang mga matarong nga tawo tingali maoy makiglalis kaniya. Niini nga paagi dili ako pakasad-on hangtod sa kahangtoran sa akong maghuhukom.
There the upright might reason with him, so I should be delivered forever from my judge.
8 Tan-awa, miadto ako sa sidlakang bahin, apan wala siya didto, ug sa kasadpang bahin, apan dili ko siya masabtan.
“If I go east, he is not there. If I go west, I can’t find him.
9 Ngadto sa amihanan, nga diin siya nagtrabaho, apan dili ko siya makita, ug ngadto sa habagatan, diin gitagoan niya ang iyang kaugalingon aron dili ko siya makita.
He works to the north, but I can’t see him. He turns south, but I can’t catch a glimpse of him.
10 Apan nasayod siya sa dalan nga akong pagalaktan; sa dihang gisulayan niya ako, migula ako nga sama sa bulawan.
But he knows the way that I take. When he has tried me, I will come out like gold.
11 Ang akong tiil nagsunod ug tunob sa iyang mga lakang; gisubay ko ang iyang dalan ug wala nitipas.
My foot has held fast to his steps. I have kept his way, and not turned away.
12 Wala ako nahisalaag sa mga sugo sa iyang mga ngabil; gitipigan ko sa akong kasingkasing ang mga pulong sa iyang baba.
I haven’t gone back from the commandment of his lips. I have treasured up the words of his mouth more than my necessary food.
13 Apan walay sama kaniya, kinsay makabatok kaniya? Unsa ang iyang gitinguha, iyang pagabuhaton.
But he stands alone, and who can oppose him? What his soul desires, even that he does.
14 Kay gidala niya ang iyang sugo batok kanako; ug aduna pay daghang sama kanila.
For he performs that which is appointed for me. Many such things are with him.
15 Busa, malisang ako diha sa iyang atubangan; sa dihang maghunahuna ako kaniya, mahadlok ako kaniya.
Therefore I am terrified at his presence. When I consider, I am afraid of him.
16 Kay ang Dios naghimo sa akong kasingkasing nga huyang; ang Labawng Makagagahom maoy naglisang kanako.
For God has made my heart faint. The Almighty has terrified me.
17 Kana dili tungod kay giputol ako sa kangitngit, ni ang bagang kangitngit nagtabon sa akong dagway.
Because I was not cut off before the darkness, neither did he cover the thick darkness from my face.
