Job 22
1 Unya mitubag si Elifaz nga Temanihanon ug miingon,
Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
2 “Magamit ba gayod ang tawo diha sa Dios? Magamit ba gayod ang maalamon nga tawo diha kaniya?
«Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.
3 Makapalipay ba sa Makagagahom kung ikaw matarong? Maayo ba kini kaniya kung walay ikasaway sa imong mga pamaagi?
Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?
4 Tungod ba sa imong pagtahod kaniya nga siya nagbadlong kanimo ug nagdala kanimo sa hukmanan?
Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?
5 Dili ba dako ang imong kadaotan? Wala bay kataposan ang imong kasal-nan?
Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?
6 Tungod kay imong gisiguro ang bayad gikan sa imong igsoon sa walay hinungdan; gihuboan nimo ang usa ka tawo sa ilang sapot.
Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;
7 Wala nimo gihatagan ug tubig nga mainom ang mga tawong gipangkapoy; nagdinalo ka ug tinapay sa mga tawong gipanggutom,
den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.
8 bisan tuod ikaw, ang kusgan ug usa ka halangdon nga tawo, nagpanag-iya sa kalibotan ug nagpuyo niini.
Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.
9 Gipapahawa nimo ang mga biyuda nga walay dala; ang mga bukton sa walay mga amahan nangabali.
Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.
10 Busa, ang mga lit-ag naglibot kanimo, ug ang kalit nga kahadlok makapagubot kanimo.
Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.
11 Adunay kangitngit, hinungdan nga dili ka makakita; ug ang kadagaya sa tubig magatabon kanimo.
Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?
12 Dili ba ang Dios anaa man sa langit? Tan-awa ang kataas sa mga bituon, unsa sila kataas!
Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!
13 Makaingon kamo, 'Unsa man ang nasayran sa Dios? Makahukom ba siya pinaagi sa kabaga sa kangitngit?
Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?
14 Ang baga nga mga panganod nagatabon kaniya, aron nga dili siya makakita kanato; nagalakaw siya sa lig-on nga ali sa langit.'
For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»
15 Ipadayon mo ba gihapon ang daang dalan nga gisubay sa tawong daotan—
Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?
16 alang niadtong gisakmit sa wala pa ang ilang panahon, kadtong gianod ang ilang mga patukoranan sama sa suba,
Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -
17 kadtong miingon sa Dios, 'Palayo kanamo'; kadtong nagsulti, 'Unsa man ang mabuhat sa Makagagahom kanato?'
som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?
18 Hinuon gipuno niya ang ilang mga balay sa maayong mga butang; ang mga laraw sa daotang mga tawo halayo kanako.
Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!
19 Makakita ang matarong nga mga tawo sa ilang kapalaran ug malipay; ang walay kabangkaagang mga tawo magkatawa kanila sa pagtamay.
Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:
20 Magaingon sila, 'Sa pagkatinuod kadtong magaalsa batok kanato mangawala; ang kalayo maglamoy sa ilang mga kabtangan.'
«Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»
21 Karon pag-uyon sa Dios ug pagpasig-uli uban kaniya; kay sa niana nga paagi, ang maayo moabot kanimo.
Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.
22 Dawata, naghangyo ako kanimo, ang pagpanudlo naggikan sa iyang baba; ibutang ang iyang mga pulong sa imong kasingkasing.
Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!
23 Kung mobalik ka sa Makagagahom, mahimo kang lig-on, kung ipahilayo nimo ang daotan diha sa imong mga tolda.
Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.
24 Ibutang ang imong katigayonan sa abog, ang bulawan sa Ophir nga anaa sa mga bato sa kasapaan,
Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.
25 ug ang Makagagahom mao ang imong bahandi, ug bililhon nga plata alang kanimo.
Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.
26 Ug unya magmalipayon ka tungod sa Makagagahom; ihangad nimo ang imong nawong ngadto sa Dios.
Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.
27 Moampo ka kaniya, ug dunggon ka niya; mobayad ka sa imong panumpa kaniya.
Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.
28 Magbuhat ka ug bisan unsa nga butang, ug himoon kining malampuson alang kanimo; modan-ag ang kahayag sa imong mga dalan.
Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.
29 Ipaubos sa Dios kadtong mapahitas-on nga tawo, ug luwason niya kadtong nagpaubos.
Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.
30 Tabangan niya ang tawo nga walay kabangkaagan; luwason ka pinaagi sa kahinlo sa imong mga kamot.”
Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»
