< Job 22 >

1 Unya mitubag si Elifaz nga Temanihanon ug miingon,
Then responded Eliphaz the Temanite, and said: —
2 “Magamit ba gayod ang tawo diha sa Dios? Magamit ba gayod ang maalamon nga tawo diha kaniya?
Unto GOD, can a man act as friend? Surely a discreet man befriendeth himself!
3 Makapalipay ba sa Makagagahom kung ikaw matarong? Maayo ba kini kaniya kung walay ikasaway sa imong mga pamaagi?
Is it a pleasure to the Almighty, that thou shouldst be righteous? or any profit, that thou shouldst be blameless in thy ways?
4 Tungod ba sa imong pagtahod kaniya nga siya nagbadlong kanimo ug nagdala kanimo sa hukmanan?
Is it, for thy reverence, that he will accuse thee? will enter with thee into judgment?
5 Dili ba dako ang imong kadaotan? Wala bay kataposan ang imong kasal-nan?
Is not, thy wickedness, great? and, without end, [are not] thine iniquities?
6 Tungod kay imong gisiguro ang bayad gikan sa imong igsoon sa walay hinungdan; gihuboan nimo ang usa ka tawo sa ilang sapot.
Surely then hast been wont to put thy brother in pledge, for nothing, and, the garments of the ill-clad, hast thou stripped off:
7 Wala nimo gihatagan ug tubig nga mainom ang mga tawong gipangkapoy; nagdinalo ka ug tinapay sa mga tawong gipanggutom,
No water—to the weary, hast thou given to drink, and, from the hungry, thou hast withheld bread:
8 bisan tuod ikaw, ang kusgan ug usa ka halangdon nga tawo, nagpanag-iya sa kalibotan ug nagpuyo niini.
A man of might, to him, pertaineth the land, and, the favorite, dwelleth therein:
9 Gipapahawa nimo ang mga biyuda nga walay dala; ang mga bukton sa walay mga amahan nangabali.
Widows, thou hast sent away empty, and, the arms of the fatherless, thou dost crush.
10 Busa, ang mga lit-ag naglibot kanimo, ug ang kalit nga kahadlok makapagubot kanimo.
For this cause, round about thee, are snares, and a dread startleth thee suddenly;
11 Adunay kangitngit, hinungdan nga dili ka makakita; ug ang kadagaya sa tubig magatabon kanimo.
Or darkness—thou canst not see, and, a flood of waters, covereth thee.
12 Dili ba ang Dios anaa man sa langit? Tan-awa ang kataas sa mga bituon, unsa sila kataas!
Is not, GOD, [in] the height of the heavens? Behold, then, the head of the stars, that they are high.
13 Makaingon kamo, 'Unsa man ang nasayran sa Dios? Makahukom ba siya pinaagi sa kabaga sa kangitngit?
Wilt thou say then, What doth GOD know? Out through a thick cloud, can he judge?
14 Ang baga nga mga panganod nagatabon kaniya, aron nga dili siya makakita kanato; nagalakaw siya sa lig-on nga ali sa langit.'
Dark clouds, are a veil to him, and he cannot see, or, the vault of the heavens, doth he walk?
15 Ipadayon mo ba gihapon ang daang dalan nga gisubay sa tawong daotan—
The path of the ancient time, wilt thou mark, which the men of iniquity trod?
16 alang niadtong gisakmit sa wala pa ang ilang panahon, kadtong gianod ang ilang mga patukoranan sama sa suba,
Who were snatched away before the time, and, a stream, washed away their foundation?
17 kadtong miingon sa Dios, 'Palayo kanamo'; kadtong nagsulti, 'Unsa man ang mabuhat sa Makagagahom kanato?'
Who had been saying unto GOD, Depart from us! and—What can the Almighty do for himself?
18 Hinuon gipuno niya ang ilang mga balay sa maayong mga butang; ang mga laraw sa daotang mga tawo halayo kanako.
Yet, he, had filled their houses with good! The counsel of the lawless, then, is far from me:
19 Makakita ang matarong nga mga tawo sa ilang kapalaran ug malipay; ang walay kabangkaagang mga tawo magkatawa kanila sa pagtamay.
The righteous shall see and rejoice, and, the innocent, shall laugh them to scorn:
20 Magaingon sila, 'Sa pagkatinuod kadtong magaalsa batok kanato mangawala; ang kalayo maglamoy sa ilang mga kabtangan.'
If our assailants do not vanish, then, their abundance, a fire consumeth!
21 Karon pag-uyon sa Dios ug pagpasig-uli uban kaniya; kay sa niana nga paagi, ang maayo moabot kanimo.
Shew thyself to be one with him—I pray thee—and prosper, thereby, shall there come on thee blessing.
22 Dawata, naghangyo ako kanimo, ang pagpanudlo naggikan sa iyang baba; ibutang ang iyang mga pulong sa imong kasingkasing.
Accept, I beseech thee, from his mouth—instruction, —and lay up his sayings in thy heart.
23 Kung mobalik ka sa Makagagahom, mahimo kang lig-on, kung ipahilayo nimo ang daotan diha sa imong mga tolda.
If thou return unto the Almighty and submit thyself, if thou far remove perversity from thy tent,
24 Ibutang ang imong katigayonan sa abog, ang bulawan sa Ophir nga anaa sa mga bato sa kasapaan,
Then lay up, in the dust, precious ore, and, among the stones of the torrent-beds, fine gold:
25 ug ang Makagagahom mao ang imong bahandi, ug bililhon nga plata alang kanimo.
So shall, the Almighty, become, thy precious ores, yea glittering silver unto thee!
26 Ug unya magmalipayon ka tungod sa Makagagahom; ihangad nimo ang imong nawong ngadto sa Dios.
For, then, in the Almighty, shalt thou take exquisite delight, and shalt lift up—unto GOD—thy face;
27 Moampo ka kaniya, ug dunggon ka niya; mobayad ka sa imong panumpa kaniya.
Thou shalt make entreaty unto him, and he will hear thee, and, thy vows, shalt thou pay;
28 Magbuhat ka ug bisan unsa nga butang, ug himoon kining malampuson alang kanimo; modan-ag ang kahayag sa imong mga dalan.
And thou shalt decree a purpose, and it shall be fulfilled unto thee, and, upon thy ways, shall have shone a light;
29 Ipaubos sa Dios kadtong mapahitas-on nga tawo, ug luwason niya kadtong nagpaubos.
When men cast themselves down, then thou shalt say: Up! And, him that is of downcast eyes, shall he save;
30 Tabangan niya ang tawo nga walay kabangkaagan; luwason ka pinaagi sa kahinlo sa imong mga kamot.”
He shall deliver the innocent, and thou shalt escape by the pureness of thy hands.

< Job 22 >