Job 21
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
А Йов відповів та й сказав:
2 “Patalinghogi pag-ayo ang akong isulti, ug tugoti kini nga mohupay kaninyo.
„Уважно послухайте сло́во моє, і нехай бу́де мені це розра́дою вашою!
3 Paantosa ako, ug magasulti usab ako; human ako makasulti, tamaya dayon ako.
Перете́рпіть мені, а я промовля́тиму, — по промові ж моїй насміха́тися будеш.
4 Alang kanako, sa tawo ba ang akong sumbong? Nganong kinahanglan man nga dili ako mag-apura?
Хіба до люди́ни моє нарі́кання? Чи не мав би чого стати нетерпели́вим мій дух?
5 Tan-wa ako ug katingala, ug ibutang ang imong kamot sa imong baba.
Оберні́ться до мене — й жахні́ться, та руку на уста свої покладіть.
6 Sa paghunahuna ko sa akong mga pag-antos, nasamok gayod ako, ug nagagunit ang kahadlok sa akong unod.
І якщо я згадаю про це, то жаха́юсь, і морозом пройма́ється тіло моє.
7 Nganong nagpadayon man ang mga daotang tawo sa pagkabuhi, hangtod matigulang, ug magdako nga kusgan diha sa gahom?
Чого несправедливі живуть, доживають до ві́ку, й багатством зміцня́ються?
8 Nagmalig-on ang ilang mga kaliwatan atubangan sa ilang panan-aw, ug nalig-on ang ilang kaliwatan atubangan sa ilang mga mata.
Насіння їх міцно стоїть перед ними, при них, а їхні наща́дки — на їхніх оча́х.
9 Ang ilang mga balay mahilayo gikan sa kahadlok; bisan ang sungkod sa Dios anaa kanila.
Доми їхні — то спо́кій від страху, і над ними нема бича Божого.
10 Misanay ang ilang torong baka; wala gayod kini napakyas sa pagbuhat niana; ang ilang mga bayeng baka nanagpanganak ug wala nangamatay ang ilang mga nati.
Спинається бик його, і не даре́мно, — зачинає корова його, й не скидає.
11 Pagawason nila ang ilang mga anak sama sa panon sa mananap, ug nanagsayaw ang ilang mga anak.
Вони випускають своїх молодя́т, як отару, а їх діти вибри́кують.
12 Nanag-awit sila uban ang mga tambor ug alpa ug nagsadya uban sa mga sonata sa plawta.
Вони голос здіймають при бубні та цитрі, і веселяться при звуку сопілки.
Провадять в добрі свої дні, і сходять в споко́ї в шео́л. (Sheol h7585)
14 Moingon sila sa Dios, 'Biya gikan kanamo tungod kay wala kami nangandoy ug bisan unsa nga kahibalo sa imong mga pamaagi.
А до Бога говорять вони: „Уступи́ся від нас, — ми ж дорі́г Твоїх знати не хочем!
15 Unsa man ang Gamhanan, nganong kinahanglan man nga mosimba kita kaniya? Unsa man ang atong makuha kung moampo kita kaniya?'
Що таке Всемогу́тній, що бу́дем служити Йому? І що́ скориста́єм, як будем благати Його?“
16 Tan-awa, dili ba ang ilang kadagaya anaa man sa ilang mga kamot? Wala akoy mahimo sa tambag sa daotang tawo.
Та не в їхній руці добро їхнє, — дале́ка від мене порада безбожних...
17 Makapila man ka higayon nga ang suga sa tawong daotan palungon, o nga ang kalamidad mahitabo kanila? Makapila man ka higayon nga maghatag kanila ang Dios ug kalisdanan pinaagi sa iyang kasuko?
Як часто світи́льник безбожним згасає, і прихо́дить на них їх нещастя? — Він приділює в гніві Своїм на них па́стки!
18 Makapila man ka higayon nga mahimo silang sama sa uhot atubangan sa hangin o sama sa tahop nga mapalid sa bagyo?
Вони будуть, немов та солома на вітрі, і немов та полова, що буря схопи́ла її!
19 Miingon kamo, 'Nagalista ang Dios sa kasal-anan sa iyang mga anak aron bayran nila kini.' Tugoti nga siya mismo ang mobayad niini, aron masayod siya sa iyang kasal-anan.
„Бог ховає синам його кривду Свою“— та нехай надолу́жить самому йому, і він зна́тиме!
20 Tugoti nga makita niya ang iyang pagkalaglag, ug tugoti siya sa pag-inom sa kasuko sa Makagagahom.
Нехай його очі побачать нещастя його́, й бодай сам він пив гнів Всемогу́тнього!
21 Kay unsa man ang kalabotan niya sa iyang pamilya sa dihang ang gidaghanon sa iyang mga bulan giputol na?
Яке бо стара́ння його про роди́ну по ньому, як для нього число його місяців вже перелічене?
22 Aduna bay makatudlo sa Dios ug kaalam nga bisan man gani ang anaa sa kahitas-an iyang ginahukman?
Чи буде хто Бога навчати знання́, Його, що й небесних суди́тиме?
23 Ang tawo mamatay diha sa iyang tibuok kusog, hingpit nga hilom ug kalmado.
Оцей в повній силі своїй помирає, — увесь він спокі́йний та ми́рний,
24 Napuno sa gatas ang iyang lawas, ug ang kinauyokan sa iyang bukog nagyamog ug anaa sa maayo nga panlawas.
діжки́ його повні були молока, а мі́зок косте́й його свіжий.
25 Ang usa ka tawo namatay sa kapait sa kalag, ang usa ni wala nakasinati ug bisan unsang butang nga maayo.
А цей помирає з душею огі́рченою, і доброго не спожива́в він,
26 Managsama sila nga mihigda sa yuta; ang mga ulod nitabon kanilang duha.
та по́рохом будуть лежати обо́є вони, і черва́ їх покриє.
27 Tan-awa, nasayod ako sa inyong mga hunahuna, ug sa inyong mga pamaagi aron himoon akong sayop.
Тож я знаю думки́ ваші й за́думи, що хочете кри́вдити ними мене.
28 Kay kamo moingon, 'Asa man karon ang balay sa prinsipe? Asa man ang tolda nga gipuy-an kaniadto sa daotang tawo?'
Бож питаєте ви: Де́ князів дім, і де наме́т пробува́ння безбожних?
29 Wala ba kamo nangutana sa mga tawong nagapanaw? Wala ba kamo nasayod sa kamatuoran nga ilang giingon,
Тож спитайтеся тих, що дорогою йдуть, а їхніх озна́к не зата́юйте:
30 nga ang daotang tawo ipahilayo sa adlaw sa kalamidad, ug nga ipahilayo siya gikan sa adlaw sa kasuko?
що буває врято́ваний злий в день загибелі, на день гніву відво́диться в за́хист!
31 Kinsa man ang mohukom sa binuhatan sa tawong daotan sa iyang atubangan? Kinsa man ang mobayad sa iyang gibuhat?
Хто йому́ розповість у лице про дорогу його́? А коли наробив, хто йому́ надолу́жить?
32 Hinuon ipakatawo siya aron ilubong; ang tawo magbantay sa iyang lubnganan.
І на кладо́вище буде прова́джений він, і про могилу подбають.
33 Ang tibugol nga yuta sa walog mahimong tam-is kaniya; ang tanang mga tawo magasunod kaniya, ingon nga adunay dili maihap nga katawhan sa iyang atubangan.
Ски́би долини солодкі йому́, і тя́гнеться кожна люди́на за ним, а тим, хто попе́реду нього, — немає числа.
34 Unsaon man ninyo ako paghupay sa walay pulos nga butang, nga bakak man gani ang inyong mga tubag?”
І я́к ви мене потішаєте ма́рністю, коли з ваших ві́дповідей зостається сама тільки фальш?“
