< Job 21 >

1 Unya mitubag si Job ug miingon,
But Job answered and said:
2 “Patalinghogi pag-ayo ang akong isulti, ug tugoti kini nga mohupay kaninyo.
Hear attentively my words, And let this be your consolation.
3 Paantosa ako, ug magasulti usab ako; human ako makasulti, tamaya dayon ako.
Bear with me, that I may speak; And after I have spoken, mock on!
4 Alang kanako, sa tawo ba ang akong sumbong? Nganong kinahanglan man nga dili ako mag-apura?
Is my complaint concerning man? Why then should I not be angry?
5 Tan-wa ako ug katingala, ug ibutang ang imong kamot sa imong baba.
Look upon me, and be astonished, And lay your hand upon your mouth!
6 Sa paghunahuna ko sa akong mga pag-antos, nasamok gayod ako, ug nagagunit ang kahadlok sa akong unod.
When I think of it, I am confounded; Trembling taketh hold of my flesh.
7 Nganong nagpadayon man ang mga daotang tawo sa pagkabuhi, hangtod matigulang, ug magdako nga kusgan diha sa gahom?
Why is it that the wicked live, Grow old, yea, become mighty in substance?
8 Nagmalig-on ang ilang mga kaliwatan atubangan sa ilang panan-aw, ug nalig-on ang ilang kaliwatan atubangan sa ilang mga mata.
Their children are established in their sight with them, And their offspring before their eyes.
9 Ang ilang mga balay mahilayo gikan sa kahadlok; bisan ang sungkod sa Dios anaa kanila.
Their houses are in peace, without fear, And the rod of God cometh not upon them.
10 Misanay ang ilang torong baka; wala gayod kini napakyas sa pagbuhat niana; ang ilang mga bayeng baka nanagpanganak ug wala nangamatay ang ilang mga nati.
Their bull gendereth, and faileth not; Their cow calveth, and casteth not her calf.
11 Pagawason nila ang ilang mga anak sama sa panon sa mananap, ug nanagsayaw ang ilang mga anak.
They send forth their little ones like a flock, And their children dance.
12 Nanag-awit sila uban ang mga tambor ug alpa ug nagsadya uban sa mga sonata sa plawta.
They sing to the timbrel and harp, And rejoice at the sound of the pipe.
13 Gigawi nila ang ilang mga adlaw sa kadagaya, ug hilom nga mokanaog sila sa Sheol. (Sheol h7585)
They spend their days in prosperity, And in a moment go down to the under-world. (Sheol h7585)
14 Moingon sila sa Dios, 'Biya gikan kanamo tungod kay wala kami nangandoy ug bisan unsa nga kahibalo sa imong mga pamaagi.
And yet they say unto God, “Depart from us! We desire not the knowledge of thy ways!
15 Unsa man ang Gamhanan, nganong kinahanglan man nga mosimba kita kaniya? Unsa man ang atong makuha kung moampo kita kaniya?'
Who is the Almighty, that we should serve him? And what will it profit us, if we pray to him?”
16 Tan-awa, dili ba ang ilang kadagaya anaa man sa ilang mga kamot? Wala akoy mahimo sa tambag sa daotang tawo.
[[Ye say, ]] “Lo! their prosperity is not secure in their hands! Far from me be the conduct of the wicked!”
17 Makapila man ka higayon nga ang suga sa tawong daotan palungon, o nga ang kalamidad mahitabo kanila? Makapila man ka higayon nga maghatag kanila ang Dios ug kalisdanan pinaagi sa iyang kasuko?
How often is it, that the lamp of the wicked is put out? And that destruction cometh upon them, And that He dispenseth to them tribulations in his anger?
18 Makapila man ka higayon nga mahimo silang sama sa uhot atubangan sa hangin o sama sa tahop nga mapalid sa bagyo?
How often are they as stubble before the wind, Or as chaff, which the whirlwind carrieth away?
19 Miingon kamo, 'Nagalista ang Dios sa kasal-anan sa iyang mga anak aron bayran nila kini.' Tugoti nga siya mismo ang mobayad niini, aron masayod siya sa iyang kasal-anan.
“But” [[say ye]] “God layeth up his iniquity for his children.” Let him requite the offender, and let him feel it!
20 Tugoti nga makita niya ang iyang pagkalaglag, ug tugoti siya sa pag-inom sa kasuko sa Makagagahom.
Let his own eyes see his destruction, And let him drink of the wrath of the Almighty!
21 Kay unsa man ang kalabotan niya sa iyang pamilya sa dihang ang gidaghanon sa iyang mga bulan giputol na?
For what concern hath he for his household after him, When the number of his own months is completed?
22 Aduna bay makatudlo sa Dios ug kaalam nga bisan man gani ang anaa sa kahitas-an iyang ginahukman?
Who then shall impart knowledge to God, —To him that judgeth the highest?
23 Ang tawo mamatay diha sa iyang tibuok kusog, hingpit nga hilom ug kalmado.
One dieth in the fulness of his prosperity, Being wholly at ease and quiet;
24 Napuno sa gatas ang iyang lawas, ug ang kinauyokan sa iyang bukog nagyamog ug anaa sa maayo nga panlawas.
His sides are full of fat, And his bones moist with marrow.
25 Ang usa ka tawo namatay sa kapait sa kalag, ang usa ni wala nakasinati ug bisan unsang butang nga maayo.
Another dieth in bitterness of soul, And hath not tasted pleasure.
26 Managsama sila nga mihigda sa yuta; ang mga ulod nitabon kanilang duha.
Alike they lie down in the dust, And the worms cover them.
27 Tan-awa, nasayod ako sa inyong mga hunahuna, ug sa inyong mga pamaagi aron himoon akong sayop.
Behold, I know your thoughts, And the devices by which ye wrong me.
28 Kay kamo moingon, 'Asa man karon ang balay sa prinsipe? Asa man ang tolda nga gipuy-an kaniadto sa daotang tawo?'
For ye say, “Where is the house of the oppressor, And where the dwelling-places of the wicked?”
29 Wala ba kamo nangutana sa mga tawong nagapanaw? Wala ba kamo nasayod sa kamatuoran nga ilang giingon,
Have ye never inquired of travellers, And do ye not know their tokens,
30 nga ang daotang tawo ipahilayo sa adlaw sa kalamidad, ug nga ipahilayo siya gikan sa adlaw sa kasuko?
That the wicked is spared in the day of destruction, And that he is borne to his grave in the day of wrath?
31 Kinsa man ang mohukom sa binuhatan sa tawong daotan sa iyang atubangan? Kinsa man ang mobayad sa iyang gibuhat?
Who will charge him with his conduct to his face, And who will requite him for the evil he hath done?
32 Hinuon ipakatawo siya aron ilubong; ang tawo magbantay sa iyang lubnganan.
Even this man is borne with honor to the grave; Yea, he watcheth over his tomb.
33 Ang tibugol nga yuta sa walog mahimong tam-is kaniya; ang tanang mga tawo magasunod kaniya, ingon nga adunay dili maihap nga katawhan sa iyang atubangan.
Sweet to him are the sods of the valley: And all men move after him, As multitudes without number before him.
34 Unsaon man ninyo ako paghupay sa walay pulos nga butang, nga bakak man gani ang inyong mga tubag?”
Why then do ye offer your vain consolations? Your answers continue false.

< Job 21 >