Job 20
1 Unya mitubag si Zofar nga Naamatihanon ug miingon,
Nang magkagayo'y sumagot si Zophar na Naamathita, at nagsabi,
2 “Paspas ako makatubag tungod sa kabalaka nga anaa sa akong mga hunahuna.
Kaya't nagbibigay sagot sa akin ang aking mga pagiisip, dahil nga sa aking pagmamadali na taglay ko.
3 Naulawan ako tungod sa akong nadungog nga pagbadlong gikan kanimo, apan ang espiritu nga labaw pa sa akong panabot nagatubag kanako.
Aking narinig ang saway na inilalagay ako sa kahihiyan, at ang diwa ng aking pagkaunawa ay sumasagot sa akin.
4 Wala ka ba nasayod niini nga kamatuoran nga gikan sa karaang kapanahonan, sa dihang gibutang sa Dios ang tawo sa kalibotan:
Hindi mo ba nalalaman ito ng una, mula nang ang tao'y malagay sa lupa,
5 hamubo lamang ang kadaogan sa tawong daotan, ug hamubo lamang ang kalipay sa tawo nga walay dios?
Na ang pagtatagumpay ng masama ay maikli, at ang kagalakan ng di banal ay sandali lamang?
6 Bisan tuod ang iyang katas-on mosangko hangtod sa kalangitan, ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran,
Bagaman ang kaniyang karilagan ay napaiilanglang hanggang sa langit, at ang kaniyang ulo ay umaabot hanggang sa mga alapaap;
7 apan ang maong tawo mahanaw gayod sama sa iyang kaugalingong hugaw; kadtong nakakita kaniya moingon, 'Hain naman siya?'
Gayon may matutunaw siya magpakailan man, na gaya ng kaniyang sariling dumi: silang nangakakita sa kaniya ay mangagsasabi: Nasaan siya?
8 Mahanaw siya sama sa damgo ug dili na makaplagan; sa pagkatinuod, gukdon siya sama sa panan-awon sa kagabhion.
Siya'y mawawala na gaya ng panaginip, at hindi masusumpungan. Oo, siya'y mawawala na parang pangitain sa gabi.
9 Dili na makakita kaniya pag-usab ang mata nga nakakita kaniya; ug ang iyang dapit dili na makakita kaniya.
Ang mata na nakakita sa kaniya ay hindi na siya makikita pa; ni mamamalas pa man siya sa kaniyang pook.
10 Mangayog pasaylo ang iyang mga anak ngadto sa mga tawong kabos; ibalik niyag hatag ang iyang bahandi pinaagi sa iyang kamot.
Hahanapin ng kaniyang mga anak ang lingap ng dukha, at ang kaniyang mga kamay ay magsasauli ng kaniyang kayamanan.
11 Puno ang iyang kabukogan sa kusog sa pagkabatan-on, apan mohigda kini uban kaniya sa abog.
Ang kaniyang mga buto ay puspos ng kaniyang kabataan, nguni't hihiga na kasama niya sa alabok.
12 Bisan tuod tam-is ang kadaotan sa iyang baba, bisan tuod ug gitago niya kini ilalom sa iyang dila,
Bagaman ang kasamaan ay masarap sa kaniyang bibig, bagaman kaniyang itago sa ilalim ng kaniyang dila;
13 bisan ug gipundo niya kini ug gitipigan sa iyang baba—
Bagaman kaniyang patawarin, at hindi niya ito babayaan, kundi ingatan pa sa loob ng kaniyang bibig;
14 ang pagkaon sa iyang tinai mahimong pait; mahimo kining lala sa bitin sa iyang kinasuloran.
Gayon ma'y ang kaniyang pagkain ay nabago na sa kaniyang tiyan, siyang kamandag ng mga ahas sa loob niya.
15 Tunlon niya ang bahandi, apan isuka gihapon niya kini pag-usab; pagawson kini sa Dios gikan sa iyang tiyan.
Siya'y sumakmal ng mga kayamanan, at kaniyang mga isusuka uli: mga aalisin uli ng Dios sa kaniyang tiyan.
16 Suyupon niya ang lala sa bitin; ang dila sa bitin maoy makapatay kaniya.
Kaniyang hihititin ang kamandag ng mga ahas; papatayin siya ng dila ng ulupong.
17 Dili na siya makapahimulos sa mga sapa, ang paghaganas sa dugos ug sa mantikilya.
Hindi niya matitingnan ang mga ilog, ang umaagos na mga bukal ng pulot at mantekilya.
18 Ibalik niya ang bunga sa iyang paghago apan dili na siya makakaon niini; dili na siya makapahimulos sa bahandi nga halin sa iyang negosyo.
Na kaniyang isasauli ang kaniyang pinagpagalan, at hindi lalamunin; ayon sa pag-aari na kaniyang tinangkilik, hindi siya magagalak.
19 Tungod kay gidaogdaog ug gipasagdan niya ang mga tawong kabos; mapugsanon niya nga giilog ang mga balay nga dili siya ang nagtukod.
Sapagka't kaniyang pinighati at pinabayaan ang dukha; kaniyang kinuhang marahas ang isang bahay; at hindi niya itatayo.
20 Tungod kay wala siya makasinati sa katagbawan, dili niya matipigan ang bisan unsang mga butang nga makapalipay kaniya.
Sapagka't hindi siya nakakilala ng katiwasayan sa loob niya, hindi siya makapagliligtas ng anoman sa kaniyang kinaluluguran.
21 Walay laing nahibilin nga wala niya gilamoy; nagpasabot nga dili molungtad ang iyang pagkaadunahan.
Walang bagay na naiwan na hindi niya sinakmal; kaya't ang kaniyang kaginhawahan ay hindi mananatili.
22 Mahulog siya sa kagubot tungod sa kadagaya sa iyang bahandi; moduol kaniya ang mga kamot sa tanan nga anaa sa kawalad-on.
Sa lubos niyang kasaganaan ay magigipit siya; ang kamay ng bawa't nasa karalitaan ay darating sa kaniya.
23 Sa dihang busgon na niya ang iyang tiyan, ilabay sa Dios ang kabangis sa iyang kasuko ngadto kaniya; paulanan siya niini sa Dios samtang gakaon siya.
Pagka kaniyang bubusugin ang kaniyang tiyan, ihuhulog ng Dios ang kaniyang mabangis na poot sa kaniya. At ibubugso sa kaniya samantalang siya'y kumakain.
24 Bisan tuod ug kanang tawhana mopalayo gikan nianang puthaw nga hinagiban, ang bronsi nga pana moigo kaniya.
Kaniyang tatakasan ang sandatang bakal, at ang busog na tanso ay hihilagpos sa kaniya.
25 Motaop ang pana sa iyang likod ug molapos sa pikas; sa pagkatinuod, moigo gayod sa iyang atay ang sinaw nga hait niini; ang pagkalisang moabot kaniya.
Binubunot niya ang pana, at lumalabas sa kaniyang katawan: Oo, ang makintab na talim ay lumalabas mula sa kaniyang apdo; mga kakilabutan ang sumasa kaniya.
26 Nakatagana ang hingpit nga kangitngit alang sa iyang mga bahandi; molamoy kaniya ang kalayo nga dili matayhop; lamoyon niini ang bisan unsa nga nahibilin sa iyang tolda.
Lahat na kadiliman ay nalalagay na mga pinakakayamanan niya; isang apoy na hindi hinipan ng tao ay susupok sa kaniya: susupukin niyaon ang naiwan sa kaniyang tolda.
27 Ibutyag sa kalangitan ang iyang kasal-anan, ug makigbatok kaniya ang yuta ingon nga saksi.
Ihahayag ng mga langit ang kaniyang kasamaan, at ang lupa ay babangon laban sa kaniya.
28 Mawagtang ang bahandi sa iyang balay; maanod ang iyang kabtangan sa adlaw sa kasuko sa Dios.
Ang pakinabang ng kaniyang bahay ay yayaon, ang kaniyang mga pag-aari ay huhuho sa kaarawan ng kaniyang kapootan.
29 Mao kini ang bahin sa tawong daotan gikan sa Dios, ang kabilin nga gitagana kaniya sa Dios.”
Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Dios, at ang manang takda sa kaniya ng Dios.
