Job 20
1 Unya mitubag si Zofar nga Naamatihanon ug miingon,
And Zophar the Naamathite answereth and saith: —
2 “Paspas ako makatubag tungod sa kabalaka nga anaa sa akong mga hunahuna.
Therefore my thoughts cause me to answer, And because of my sensations in me.
3 Naulawan ako tungod sa akong nadungog nga pagbadlong gikan kanimo, apan ang espiritu nga labaw pa sa akong panabot nagatubag kanako.
The chastisement of my shame I hear, And the spirit of mine understanding Doth cause me to answer:
4 Wala ka ba nasayod niini nga kamatuoran nga gikan sa karaang kapanahonan, sa dihang gibutang sa Dios ang tawo sa kalibotan:
This hast thou known from antiquity? Since the placing of man on earth?
5 hamubo lamang ang kadaogan sa tawong daotan, ug hamubo lamang ang kalipay sa tawo nga walay dios?
That the singing of the wicked [is] short, And the joy of the profane for a moment,
6 Bisan tuod ang iyang katas-on mosangko hangtod sa kalangitan, ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran,
Though his excellency go up to the heavens, And his head against a cloud he strike —
7 apan ang maong tawo mahanaw gayod sama sa iyang kaugalingong hugaw; kadtong nakakita kaniya moingon, 'Hain naman siya?'
As his own dung for ever he doth perish, His beholders say: 'Where [is] he?'
8 Mahanaw siya sama sa damgo ug dili na makaplagan; sa pagkatinuod, gukdon siya sama sa panan-awon sa kagabhion.
As a dream he fleeth, and they find him not, And he is driven away as a vision of the night,
9 Dili na makakita kaniya pag-usab ang mata nga nakakita kaniya; ug ang iyang dapit dili na makakita kaniya.
The eye hath not seen him, and addeth not. And not again doth his place behold him.
10 Mangayog pasaylo ang iyang mga anak ngadto sa mga tawong kabos; ibalik niyag hatag ang iyang bahandi pinaagi sa iyang kamot.
His sons do the poor oppress, And his hands give back his wealth.
11 Puno ang iyang kabukogan sa kusog sa pagkabatan-on, apan mohigda kini uban kaniya sa abog.
His bones have been full of his youth, And with him on the dust it lieth down.
12 Bisan tuod tam-is ang kadaotan sa iyang baba, bisan tuod ug gitago niya kini ilalom sa iyang dila,
Though he doth sweeten evil in his mouth, Doth hide it under his tongue,
13 bisan ug gipundo niya kini ug gitipigan sa iyang baba—
Hath pity on it, and doth not forsake it, And keep it back in the midst of his palate,
14 ang pagkaon sa iyang tinai mahimong pait; mahimo kining lala sa bitin sa iyang kinasuloran.
His food in his bowels is turned, The bitterness of asps [is] in his heart.
15 Tunlon niya ang bahandi, apan isuka gihapon niya kini pag-usab; pagawson kini sa Dios gikan sa iyang tiyan.
Wealth he hath swallowed, and doth vomit it. From his belly God driveth it out.
16 Suyupon niya ang lala sa bitin; ang dila sa bitin maoy makapatay kaniya.
Gall of asps he sucketh, Slay him doth the tongue of a viper.
17 Dili na siya makapahimulos sa mga sapa, ang paghaganas sa dugos ug sa mantikilya.
He looketh not on rivulets, Flowing of brooks of honey and butter.
18 Ibalik niya ang bunga sa iyang paghago apan dili na siya makakaon niini; dili na siya makapahimulos sa bahandi nga halin sa iyang negosyo.
He is giving back [what] he laboured for, And doth not consume [it]; As a bulwark [is] his exchange, and he exults not.
19 Tungod kay gidaogdaog ug gipasagdan niya ang mga tawong kabos; mapugsanon niya nga giilog ang mga balay nga dili siya ang nagtukod.
For he oppressed — he forsook the poor, A house he hath taken violently away, And he doth not build it.
20 Tungod kay wala siya makasinati sa katagbawan, dili niya matipigan ang bisan unsang mga butang nga makapalipay kaniya.
For he hath not known ease in his belly. With his desirable thing he delivereth not himself.
21 Walay laing nahibilin nga wala niya gilamoy; nagpasabot nga dili molungtad ang iyang pagkaadunahan.
There is not a remnant to his food, Therefore his good doth not stay.
22 Mahulog siya sa kagubot tungod sa kadagaya sa iyang bahandi; moduol kaniya ang mga kamot sa tanan nga anaa sa kawalad-on.
In the fulness of his sufficiency he is straitened. Every perverse hand doth meet him.
23 Sa dihang busgon na niya ang iyang tiyan, ilabay sa Dios ang kabangis sa iyang kasuko ngadto kaniya; paulanan siya niini sa Dios samtang gakaon siya.
It cometh to pass, at the filling of his belly, He sendeth forth against him The fierceness of His anger, Yea, He raineth on him in his eating.
24 Bisan tuod ug kanang tawhana mopalayo gikan nianang puthaw nga hinagiban, ang bronsi nga pana moigo kaniya.
He fleeth from an iron weapon, Pass through him doth a bow of brass.
25 Motaop ang pana sa iyang likod ug molapos sa pikas; sa pagkatinuod, moigo gayod sa iyang atay ang sinaw nga hait niini; ang pagkalisang moabot kaniya.
One hath drawn, And it cometh out from the body, And a glittering weapon from his gall proceedeth. On him [are] terrors.
26 Nakatagana ang hingpit nga kangitngit alang sa iyang mga bahandi; molamoy kaniya ang kalayo nga dili matayhop; lamoyon niini ang bisan unsa nga nahibilin sa iyang tolda.
All darkness is hid for his treasures, Consume him doth a fire not blown, Broken is the remnant in his tent.
27 Ibutyag sa kalangitan ang iyang kasal-anan, ug makigbatok kaniya ang yuta ingon nga saksi.
Reveal do the heavens his iniquity, And earth is raising itself against him.
28 Mawagtang ang bahandi sa iyang balay; maanod ang iyang kabtangan sa adlaw sa kasuko sa Dios.
Remove doth the increase of his house, Poured forth in a day of His anger.
29 Mao kini ang bahin sa tawong daotan gikan sa Dios, ang kabilin nga gitagana kaniya sa Dios.”
This [is] the portion of a wicked man from God. And an inheritance appointed him by God.
