Job 20
1 Unya mitubag si Zofar nga Naamatihanon ug miingon,
And Zophar the Naamathite answers and says:
2 “Paspas ako makatubag tungod sa kabalaka nga anaa sa akong mga hunahuna.
“Therefore my thoughts cause me to answer, And because of my sensations in me.
3 Naulawan ako tungod sa akong nadungog nga pagbadlong gikan kanimo, apan ang espiritu nga labaw pa sa akong panabot nagatubag kanako.
I hear the discipline of my shame, And the spirit of my understanding causes me to answer:
4 Wala ka ba nasayod niini nga kamatuoran nga gikan sa karaang kapanahonan, sa dihang gibutang sa Dios ang tawo sa kalibotan:
Have you known this from antiquity? Since the placing of man on earth?
5 hamubo lamang ang kadaogan sa tawong daotan, ug hamubo lamang ang kalipay sa tawo nga walay dios?
That the singing of the wicked [is] short, And the joy of the profane for a moment,
6 Bisan tuod ang iyang katas-on mosangko hangtod sa kalangitan, ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran,
Though his excellence goes up to the heavens, He strikes his head against a cloud—
7 apan ang maong tawo mahanaw gayod sama sa iyang kaugalingong hugaw; kadtong nakakita kaniya moingon, 'Hain naman siya?'
He perishes as his own dung forever, His beholders say, Where [is] he?
8 Mahanaw siya sama sa damgo ug dili na makaplagan; sa pagkatinuod, gukdon siya sama sa panan-awon sa kagabhion.
He flees as a dream, and they do not find him, And he is driven away as a vision of the night,
9 Dili na makakita kaniya pag-usab ang mata nga nakakita kaniya; ug ang iyang dapit dili na makakita kaniya.
The eye has not seen him, and does not add. And his place does not behold him again.
10 Mangayog pasaylo ang iyang mga anak ngadto sa mga tawong kabos; ibalik niyag hatag ang iyang bahandi pinaagi sa iyang kamot.
His sons oppress the poor, And his hands give back his wealth.
11 Puno ang iyang kabukogan sa kusog sa pagkabatan-on, apan mohigda kini uban kaniya sa abog.
His bones have been full of his youth, and it lies down with him on the dust.
12 Bisan tuod tam-is ang kadaotan sa iyang baba, bisan tuod ug gitago niya kini ilalom sa iyang dila,
Though he sweetens evil in his mouth, hides it under his tongue,
13 bisan ug gipundo niya kini ug gitipigan sa iyang baba—
has pity on it, and does not forsake it, and keeps it back in the midst of his palate,
14 ang pagkaon sa iyang tinai mahimong pait; mahimo kining lala sa bitin sa iyang kinasuloran.
his food is turned in his bowels, the bitterness of cobras [is] in his heart.
15 Tunlon niya ang bahandi, apan isuka gihapon niya kini pag-usab; pagawson kini sa Dios gikan sa iyang tiyan.
He has swallowed wealth, and vomits it. God drives it out from his belly.
16 Suyupon niya ang lala sa bitin; ang dila sa bitin maoy makapatay kaniya.
He sucks [the] gall of cobras, the tongue of a viper slays him.
17 Dili na siya makapahimulos sa mga sapa, ang paghaganas sa dugos ug sa mantikilya.
He does not look on streams, Flowing of brooks of honey and butter.
18 Ibalik niya ang bunga sa iyang paghago apan dili na siya makakaon niini; dili na siya makapahimulos sa bahandi nga halin sa iyang negosyo.
He is giving back [what] he labored for, and does not consume [it]; As a bulwark [is] his exchange, and he does not exult.
19 Tungod kay gidaogdaog ug gipasagdan niya ang mga tawong kabos; mapugsanon niya nga giilog ang mga balay nga dili siya ang nagtukod.
For he oppressed—he forsook the poor, He has taken a house away violently, And he does not build it.
20 Tungod kay wala siya makasinati sa katagbawan, dili niya matipigan ang bisan unsang mga butang nga makapalipay kaniya.
For he has not known ease in his belly. With his desirable thing he does not deliver himself.
21 Walay laing nahibilin nga wala niya gilamoy; nagpasabot nga dili molungtad ang iyang pagkaadunahan.
There is not a remnant to his food, Therefore his good does not stay.
22 Mahulog siya sa kagubot tungod sa kadagaya sa iyang bahandi; moduol kaniya ang mga kamot sa tanan nga anaa sa kawalad-on.
In the fullness of his sufficiency he is constricted. Every perverse hand meets him.
23 Sa dihang busgon na niya ang iyang tiyan, ilabay sa Dios ang kabangis sa iyang kasuko ngadto kaniya; paulanan siya niini sa Dios samtang gakaon siya.
It comes to pass, at the filling of his belly, He sends forth against him The fierceness of His anger, Indeed, He rains on him in his eating.
24 Bisan tuod ug kanang tawhana mopalayo gikan nianang puthaw nga hinagiban, ang bronsi nga pana moigo kaniya.
He flees from an iron weapon, A bow of bronze passes through him.
25 Motaop ang pana sa iyang likod ug molapos sa pikas; sa pagkatinuod, moigo gayod sa iyang atay ang sinaw nga hait niini; ang pagkalisang moabot kaniya.
One has drawn, And it comes out from the body, And a glittering weapon proceeds from his gall. Terrors [are] on him.
26 Nakatagana ang hingpit nga kangitngit alang sa iyang mga bahandi; molamoy kaniya ang kalayo nga dili matayhop; lamoyon niini ang bisan unsa nga nahibilin sa iyang tolda.
All darkness is hid for his treasures, A fire not blown consumes him, The remnant is broken in his tent.
27 Ibutyag sa kalangitan ang iyang kasal-anan, ug makigbatok kaniya ang yuta ingon nga saksi.
The heavens reveal his iniquity, And earth is raising itself against him.
28 Mawagtang ang bahandi sa iyang balay; maanod ang iyang kabtangan sa adlaw sa kasuko sa Dios.
The increase of his house is removed, Poured forth in a day of His anger.
29 Mao kini ang bahin sa tawong daotan gikan sa Dios, ang kabilin nga gitagana kaniya sa Dios.”
This [is] the portion of a wicked man from God. And an inheritance appointed him by God.”
