< Job 2 >

1 Nahitabo na usab ang adlaw sa dihang nakig-atubang ang mga anak sa Dios sa ilang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh, miabot usab si Satanas taliwala kanila aron sa pagpakita sa iyang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh.
And the day is, that sons of God come in to station themselves by Jehovah, and there doth come also the Adversary in their midst to station himself by Jehovah.
2 Miingon si Yahweh kang Satanas, “Diin ka ba gikan?” Mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Gikan sa akong pagsuroysuroy sa kalibotan ug sa pagsaka ug sa pagkanaog niini.”
And Jehovah saith unto the Adversary, 'Whence camest thou?' And the Adversary answereth Jehovah and saith, 'From going to and fro in the land, and from walking up and down in it.'
3 Miingon si Yahweh kang Satanas, “Giila mo ba ang akong sulugoon nga si Job? Kay wala gayoy sama kaniya ibabaw sa kalibotan, usa ka hingpit ug matarong nga tawo, nga mahinadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan. Gihuptan gihapon niya ang iyang kadungganan, bisan ug gidani mo ako sa pagbatok kaniya, aron sa paglaglag kaniya sa walay hinungdan.”
And Jehovah saith unto the Adversary, 'Hast thou set thy heart unto My servant Job because there is none like him in the land, a man perfect and upright, fearing God and turning aside from evil? and still he is keeping hold on his integrity, and thou dost move Me against him to swallow him up for nought!'
4 Mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Ang panit alang sa panit, oo tinood gayod; ang usa ka tawo mohatag sa tanan nga iya alang sa iyang kinabuhi.
And the Adversary answereth Jehovah and saith, 'A skin for a skin, and all that a man hath he doth give for his life.
5 Apan bakyawa karon ang imong kamot ug tandoga ang iyang kabukogan ug ang iyang lawas, ug balikason ka niya diha sa imong panagway.”
Yet, put forth, I pray Thee, Thy hand, and strike unto his bone and unto his flesh — if not: unto Thy face he doth bless Thee!'
6 Miingon si Yahweh kang Satanas, “Ania karon, anaa na siya sa imong kamot; ayaw lamang hilabti ang iyang kinabuhi.”
And Jehovah saith unto the Adversary, 'Lo, he [is] in thy hand; only his life take care of.'
7 Busa mibiya dayon si Satanas sa atubangan ni Yahweh ug misakit kang Job sa makalilisang nga mga hubaghubag gikan sa iyang lapalapa hangtod sa iyang alimpulo.
And the Adversary goeth forth from the presence of Jehovah, and smiteth Job with a sore ulcer from the sole of his foot unto his crown.
8 Mikuha si Job sa usa ka bahin sa nabuak nga banga aron maoy ikalot sa iyang kaugalingon, ug milingkod siya sa abo.
And he taketh to him a potsherd to scrape himself with it, and he is sitting in the midst of the ashes.
9 Unya miingon ang iyang asawa kaniya, “Mokupot ka ba pa gihapon sa imong kadungganan? Tungloha ang Dios ug pagpakamatay.”
And his wife saith to him, 'Still thou art keeping hold on thine integrity: bless God and die.'
10 Apan mitubag si Job kaniya, “Nagsulti ka sama sa usa ka buangbuang nga babaye. Naghunahuna ka ba nga modawat lamang kita sa kaayohan gikan sa kamot sa Dios ug dili kadaotan? Sa tanan nga nahitabo, wala magpakasala si Job pinaagi sa iyang mga ngabil.
And he saith unto her, 'As one of the foolish women speaketh, thou speakest; yea, the good we receive from God, and the evil we do not receive.' In all this Job hath not sinned with his lips.
11 Karon sa pagkadungog sa tulo ka mga higala ni Job mahitungod sa tanang kadaotan nga midangat kaniya, ang tagsatagsa kanila migikan mismo sa ilang dapit: si Eliphaz ang Timanitanhon, si Bildad ang Suhitanon, ug si Sophar Naamitihanon. Nagkasabot sila sa pag-adto aron sa pagsubo uban kaniya ug sa paghupay kaniya.
And three of the friends of Job hear of all this evil that hath come upon him, and they come in each from his place — Eliphaz the Temanite, and Bildad the Shuhite, and Zophar the Naamathite — and they are met together to come in to bemoan him, and to comfort him;
12 Sa pagtan-aw nila sa ilang mga mata sa halayo, wala na sila makaila kaniya; misinggit sila ug mihilak; ang tagsatagsa kanila migisi sa ilang mga bisti ug milabay ug abog sa hangin ug sa ibabaw sa ilang mga ulo.
and they lift up their eyes from afar and have not discerned him, and they lift up their voice and weep, and rend each his robe, and sprinkle dust on their heads — heavenward.
13 Busa nanglingkod sila sa yuta uban kaniya sulod sa pito ka adlaw ug pito ka gabii, ug walay bisan usa nga misulti ug pulong ngadto kaniya, kay nakita nila nga hilabihan gayod ang iyang kaguol.
And they sit with him on the earth seven days and seven nights, and there is none speaking unto him a word when they have seen that the pain hath been very great.

< Job 2 >