Job 19
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Respondeu porém Job, e disse:
2 “Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?
Até quando entristecereis a minha alma, e me quebrantareis com palavras?
3 Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.
Já dez vezes me envergonhastes; vergonha não tendes: contra mim vos endureceis.
4 Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.
Embora haja eu, na verdade, errado, comigo ficará o meu erro.
5 Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,
Se deveras vos levantais contra mim, e me arguis com o meu opróbrio,
6 nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.
Sabei agora que Deus é o que me transtornou, e com a sua rede me cercou.
7 Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.
Eis que clamo: violência; porém não sou ouvido; grito: socorro; porém não há justiça.
8 Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.
O meu caminho entrincheirou, e já não posso passar, e nas minhas veredas pôs trevas.
9 Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.
Da minha honra me despojou; e tirou-me a coroa da minha cabeça.
10 Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.
Derribou-me ele em roda, e eu me vou, e arrancou a minha esperança, como a uma árvore.
11 Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.
E fez inflamar contrar mim a sua ira, e me reputou para consigo, como a seus inimigos.
12 Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.
Juntas vieram as suas tropas, e prepararam contra mim o seu caminho, e se acamparam ao redor da minha tenda.
13 Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.
Pôs longe de mim a meus irmãos, e os que me conhecem deveras me estranharam.
14 Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.
Os meus parentes me deixaram, e os meus conhecidos se esqueceram de mim.
15 Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.
Os meus domésticos e as minhas servas me reputaram como um estranho, e vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.
16 Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.
Chamei a meu criado, e ele me não respondeu, suplicando-lhe eu por minha própria boca.
17 Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.
O meu bafo se fez estranho a minha mulher, e eu a suplico pelos filhos do meu corpo.
18 Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.
Até os rapazes me desprezam, e, levantando-me eu, falam contra mim.
19 Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.
Todos os homens do meu secreto conselho me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.
20 Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.
Os meus ossos se apegaram à minha pele e à minha carne, e escapei só com a pele dos meus dentes.
21 Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.
Compadecei-vos de mim, amigos meus, compadecei-vos de mim, porque a mão de Deus me tocou.
22 Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?
Porque me perseguis assim como Deus, e da minha carne vos não fartais?
23 Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!
Quem me dera agora, que as minhas palavras se escrevessem! quem me dera, que se gravassem num livro!
24 Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!
E que, com pena de ferro, e com chumbo, para sempre fossem esculpidas na rocha!
25 Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;
Porque eu sei que o meu redentor vive, e que estará em pé no derradeiro dia sobre o pó.
26 human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.
E depois de roída a minha pele, contudo desde a minha carne verei a Deus,
27 Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.
A quem eu verei por mim mesmo, e os meus olhos o verão, e não outro: e por isso os meus rins se consomem no meu seio.
28 Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'
Na verdade, que devieis dizer: Porque o perseguimos? Pois a raiz da acusação se acha em mim.
29 angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”
Temei vós mesmos a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que haverá um juízo.
