Job 19
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
But Job answered and said:
2 “Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?
How long will ye vex my soul, And break me in pieces with words?
3 Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.
These ten times have ye reviled me; Without shame do ye stun me!
4 Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.
And be it, indeed, that I have erred, My error abideth with myself.
5 Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,
Since, indeed, ye magnify yourselves against me, And plead against me my reproach,
6 nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.
Know then that it is God who hath brought me low; He hath encompassed me with his net.
7 Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.
Behold, I complain of wrong, but receive no answer; I cry aloud, but obtain no justice.
8 Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.
He hath fenced up my way, so that I cannot pass, And hath set darkness in my paths.
9 Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.
He hath stripped me of my glory, And taken the crown from my head.
10 Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.
He hath destroyed me on every side, and I am gone! He hath torn up my hope like a tree.
11 Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.
He kindleth his anger against me, And counteth me as his enemy.
12 Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.
His troops advance together against me; They throw up for themselves a way to me, And encamp around my dwelling.
13 Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.
My brethren he hath put far from me, And my acquaintance are wholly estranged from me.
14 Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.
My kinsfolk have forsaken me, And my bosom friends have forgotten me.
15 Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.
The foreigners of my house, yea, my own maid-servants, regard me as a stranger; I am an alien in their eyes.
16 Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.
I call my servant, and he maketh no answer; With my own mouth do I entreat him.
17 Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.
My breath is become strange to my wife, And my prayers also to my own mother's sons.
18 Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.
Even young children despise me; When I rise up, they speak against me.
19 Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.
All my bosom friends abhor me, And they whom I loved are turned against me.
20 Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.
My bones cleave to my flesh and my skin, And I have scarcely escaped with the skin of my teeth.
21 Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.
Have pity upon me, O ye my friends! have pity upon me; For the hand of God hath smitten me!
22 Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?
Why do ye persecute me like God, And are not satisfied with my flesh?
23 Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!
O that my words were now written! O that they were marked down in a scroll!
24 Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!
That with an iron pen, and with lead, They were engraven upon the rock for ever!
25 Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;
Yet I know that my Vindicator liveth, And will hereafter stand up on the earth;
26 human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.
And though with my skin this body be wasted away, Yet without my flesh shall I see God.
27 Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.
Yea, I shall see him my friend; My eyes shall behold him, and not another: For this, my soul panteth within me.
28 Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'
Since ye say, “How may we persecute him, And find grounds of accusation against him?”
29 angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”
Be ye afraid of the sword! For malice is a crime for the sword; That ye may know that judgment cometh.
