Job 19
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Then answered Job, and said,
2 “Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?
How long will ye grieve my soul, and crush me with words?
3 Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.
These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed when ye show yourselves as strangers to me.
4 Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.
Yea, if it be indeed that I have erred, let my error remain with myself.
5 Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,
But if indeed ye wish to magnify yourselves above me, and to prove against me my disgrace:
6 nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.
Then know for certain that God hath bent me down, and hath laid his net all around me.
7 Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.
Behold, I cry out concerning the violence [done me], but I am not answered: I entreat aloud, but there is no justice.
8 Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.
My road hath he fenced up, so that I cannot pass out; and on my paths he placeth darkness.
9 Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.
My glory hath he stripped from me, and removed the crown of my head.
10 Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.
He hath pulled me down on every side, and I am going hence; and he hath rooted up like a tree my hope.
11 Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.
He hath also kindled against me his wrath, and he counteth me with himself as one of his adversaries.
12 Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.
Altogether come on his troops, and make level against me their way, and encamp round about my tent.
13 Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.
My brothers hath he removed far from me, and my acquaintance are entirely estranged from me.
14 Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.
My near of kin have withdrawn, and those befriended by me have forgotten me.
15 Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.
Ye that sojourn in my house, and my maid-servants, regard me as a stranger: an alien am I become in their eyes.
16 Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.
I call for my servant, but he will not answer, though I were to entreat him with my mouth.
17 Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.
My breath is become nauseous to my wife, and my caressing, to the children of my own body.
18 Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.
Yea, children even despise me: I rise up, but they speak against me.
19 Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.
All that have had my confidence abominate me; and those whom I have loved are turned against me.
20 Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.
To my skin and to my flesh my bones do cleave, and I must sustain myself with the gums of my teeth.
21 Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.
Spare me, spare me, O ye, my friends; for the hand of God hath touched me.
22 Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?
Why will ye persecute me as God [hath done], and will never be satisfied with my flesh?
23 Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!
Oh who would but grant, that my words might be written down! oh who would grant that they were entered in a book!
24 Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!
That they were hewn with an iron pen and [blackened with] lead for eternity in the hard rock!
25 Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;
And well I know that my redeemer liveth, and that he will remain as the last after the creatures of the dust [are passed away];
26 human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.
And after my skin is cut to pieces will this be: and then freed from my body shall I behold God;
27 Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.
Whom I shall myself behold to my happiness, and whom my eyes will see, and not as a stranger, [when even] my reins are consumed within my bosom.
28 Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'
But if ye should say, How will we pursue him? seeing the root of the matter is found in me:
29 angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”
Then have dread for yourselves of the sword; for the wrath [which ye excite] is an iniquity that bringeth the sword; in order that ye may know there is one that judgeth [in the world].
