Job 19
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
But Job answered by saying:
2 “Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?
How long will you afflict my soul and wear me down with words?
3 Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.
So, ten times you confound me and are not ashamed to oppress me.
4 Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.
Now, of course, if I have been ignorant, my ignorance will be with me.
5 Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,
But you have risen up against me, and you accuse me to my disgrace.
6 nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.
At least now you should understand that God has not afflicted me with a balanced judgment, though he has encompassed me with his scourges.
7 Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.
Behold, I will cry out, enduring violence, and no one will hear. I will announce loudly, but there is no one who may judge.
8 Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.
He has hemmed in my path, and I cannot pass; he has added darkness to my difficult path.
9 Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.
He has plundered me of my glory, and he has stolen the crown from my head.
10 Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.
He has destroyed me on every side, and I am lost, and, like an uprooted tree, he has taken away my hope.
11 Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.
His fury has raged against me, and in this way he has treated me like his enemy.
12 Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.
His troops have gathered together, and they have made their way to me, and they have besieged my tabernacle all around.
13 Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.
He has put my brothers far from me, and my friends have withdrawn from me like strangers.
14 Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.
My kinsmen have forsaken me, and those who knew me, have forgotten me.
15 Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.
The inhabitants of my house and my maidservants treat me just as if I were a stranger, and I have been like a sojourner in their eyes.
16 Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.
I called my servant, and he did not respond; I pleaded with him with my own mouth.
17 Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.
My wife has shuddered at my breath, and I have begged the sons of my loins.
18 Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.
Even the foolish have looked down on me, and, when I withdrew from them, they spoke ill of me.
19 Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.
Those who were sometimes my counselors, treat me like an abomination; and he whom I valued the most has turned against me.
20 Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.
Since my flesh has been consumed, my bone adheres to my skin, and only my lips have been left around my teeth.
21 Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.
Have mercy on me, have compassion on me, at least you my friends, because the hand of the Lord has touched me.
22 Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?
Why do you pursue me just as God does, and satiate yourselves with my flesh?
23 Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!
Who will grant to me that my words may be written down? Who will grant to me that they may be inscribed in a book,
24 Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!
with an iron pen and a plate of lead, or else be carved in stone?
25 Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;
For I know that my Redeemer lives, and on the last day I will rise out of the earth.
26 human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.
And I will be enveloped again with my skin, and in my flesh I will see my God.
27 Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.
It is he whom I myself will see, and he whom my eyes will behold, and no other. This, my hope, has taken rest in my bosom.
28 Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'
Why then do you now say: “Let us pursue him, and let us find a basis to speak against him?”
29 angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”
So then, flee from the face of the sword, for the sword is the avenger of iniquities; but know this: there is to be a judgment.
