Job 19
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Then Job answered and said,
2 “Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?
How long will you vex my soul, and destroy me with words? only know that the Lord has dealt with me thus.
3 Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.
You speak against me; you do not feel for me, but bear hard upon me.
4 Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.
Yes verily, I have erred in truth, (but the error abides with myself) in having spoken words which it was not right [to speak]; and my words err, and are unreasonable.
5 Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,
But alas! for you magnify yourselves against me, and insult me with reproach.
6 nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.
Know then that it is the Lord that has troubled [me], and has raised his bulwark against me.
7 Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.
Behold, I laugh at reproach; I will not speak: [or] I will cry out, but [there is] nowhere judgement.
8 Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.
I am fenced round about, and can by no means escape: he has set darkness before my face.
9 Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.
And he has stripped me of my glory, and has taken the crown from my head.
10 Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.
He has torn me around about, and I am gone: and he has cut off my hope like a tree.
11 Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.
And he has dreadfully handled me in anger, and has counted me for an enemy.
12 Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.
His troops also came upon me with one accord, liars in wait compassed my ways.
13 Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.
My brethren have stood aloof from me; they have recognised strangers [rather] than me: and my friends have become pitiless.
14 Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.
My nearest of kin have not acknowledged me, and they that knew my name, have forgotten me.
15 Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.
[As for] my household, and my maidservants, I was a stranger before them.
16 Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.
I called my servant, and he listened not; and my mouth entreated [him].
17 Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.
And I implored my wife, and earnestly entreated the sons of my concubines.
18 Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.
But they rejected me for ever; whenever I rise up, they speak against me.
19 Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.
They that saw me abhorred me: the very persons whom I had loved, rose up against me.
20 Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.
My flesh is corrupt under my skin, and my bones are held in [my] teeth.
21 Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.
Pity me, pity me, O friends; for it is the hand of the Lord that has touched me.
22 Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?
Therefore do you persecute me as also the Lord [does], and are not satisfied with my flesh?
23 Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!
For oh that my words were written, and that they were recorded in a book forever,
24 Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!
with an iron pen and lead, or graven in the rocks!
25 Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;
For I know that he is eternal who is about to deliver me,
26 human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.
[and] to raise up upon the earth my skin that endures these [sufferings]: for these things have been accomplished to me of the Lord;
27 Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.
which I am conscious of in myself, which mine eye has seen, and not another, but all have been fulfilled to me in [my] bosom.
28 Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'
But if you shall also say, What shall we say before him, and [so] find the root of the matter in him?
29 angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”
Do you also beware of deceit: for wrath will come upon transgressors; and then shall they know where their substance is.
