Job 19
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
And Job made answer and said,
2 “Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?
How long will you make my life bitter, crushing me with words?
3 Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.
Ten times now you have made sport of me; it gives you no sense of shame to do me wrong.
4 Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.
And, truly, if I have been in error, the effect of my error is only on myself.
5 Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,
If you make yourselves great against me, using my punishment as an argument against me,
6 nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.
Be certain that it is God who has done me wrong, and has taken me in his net.
7 Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.
Truly, I make an outcry against the violent man, but there is no answer: I give a cry for help, but no one takes up my cause.
8 Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.
My way is walled up by him so that I may not go by: he has made my roads dark.
9 Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.
He has put off my glory from me, and taken the crown from my head.
10 Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.
I am broken down by him on every side, and I am gone; my hope is uprooted like a tree.
11 Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.
His wrath is burning against me, and I am to him as one of his haters.
12 Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.
His armies come on together, they make their road high against me, and put up their tents round mine.
13 Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.
He has taken my brothers far away from me; they have seen my fate and have become strange to me.
14 Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.
My relations and my near friends have given me up, and those living in my house have put me out of their minds.
15 Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.
I am strange to my women-servants, and seem to them as one from another country.
16 Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.
At my cry my servant gives me no answer, and I have to make a prayer to him.
17 Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.
My breath is strange to my wife, and I am disgusting to the offspring of my mother's body.
18 Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.
Even young children have no respect for me; when I get up their backs are turned on me.
19 Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.
All the men of my circle keep away from me; and those dear to me are turned against me.
20 Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.
My bones are joined to my skin, and I have got away with my flesh in my teeth.
21 Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.
Have pity on me, have pity on me, O my friends! for the hand of God is on me.
22 Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?
Why are you cruel to me, like God, for ever saying evil against me?
23 Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!
If only my words might be recorded! if they might be put in writing in a book!
24 Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!
And with an iron pen and lead be cut into the rock for ever!
25 Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;
But I am certain that he who will take up my cause is living, and that in time to come he will take his place on the dust;
26 human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.
And ... without my flesh I will see God;
27 Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.
Whom I will see on my side, and not as one strange to me. My heart is broken with desire.
28 Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'
If you say, How cruel we will be to him! because the root of sin is clearly in him:
29 angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”
Be in fear of the sword, for the sword is the punishment for such things, so that you may be certain that there is a judge.
